Το μεγάλο μυστικό της Γερμανίας - Τι κρύβεται στα υπόγεια της εξουσίας στο Βερολίνο;

 Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Ποιοι «εκκολάπτουν» το νέο «αυγό του φιδιού»;
Τι συνδέει το Βερολίνο της Στάζι με το Πεκίνο του Μάο;
Το κείμενο αυτό γράφεται τη στιγμή που Γερμανοί πολίτες διαμαρτύρονται έξω από τη γερμανική πρεσβεία της Αθήνας για την άρνηση της Γερμανίας να αποζημιώσει τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα …Γράφεται την ώρα που βλέπουμε μια πρωτοφανή «στροφή» της γερμανικής διπλωματίας στο θέμα των αποζημιώσεων. «Μόνον «ηθική» υποχρέωση έχει η Γερμανία απέναντι στην Ελλάδα» …δήλωσε ο Γερμανός πρέσβης στους διαμαρτυρόμενους ομοεθνείς του. Τραγική σύμπτωση; Την ίδια ώρα, που η νέα προκλητική και γεμάτη θράσος μερκελική Γερμανία αρνούνταν τα χρέη της για την προηγούμενη εισβολή της στην Ελλάδα, ξεκινούσε νέος γύρος λεηλασίας της Ελλάδας.
Η Γερμανία αρνούνταν τις υποχρεώσεις της την ώρα που πράκτορές της —οι οποίοι παριστάνουν τα στελέχη της Deutsche Telekom—, εκβιάζοντας και διαφθείροντας μέλη της ελληνικής κυβέρνησης, άρπαζαν το 10% του θηριώδους ΟΤΕ για «ψίχουλα» …Την ίδια ώρα που οι ίδιοι σχεδόν άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο επιχειρούν να κάνουν τα ίδια σε όλους σχεδόν τους τομείς. Η Deutsche Bank προσπαθεί ν’ αρπάξει για τα ίδια «ψίχουλα» την Εθνική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Η Fraport προσπαθεί ν’ αρπάξει το Αεροδρόμιο της Αθήνας. Η Lufthansa με την πολιτική της —και σε συνεργασία με την Aegean— διέλυσε την Ολυμπιακή και λεηλάτησε την περιουσία και τα μερίδιά της. Βλέποντας κάποιος τις μεγάλες γερμανικές επενδύσεις στους σιδηροδρόμους της Γερμανίας, αντιλαμβάνεται ότι κάποιοι Γερμανοί πράκτορες προετοιμάζουν και τη λεηλασία του ΟΣΕ.
Μιλάμε για εγκλήματα άνευ προηγουμένου. Ποτέ —και μάλιστα εν καιρώ ειρήνης— ένας λαός και ένα κράτος δεν υπέστησαν τέτοια βίαιη λεηλασία από κάποιον άλλο λαό όσο οι Έλληνες και η Ελλάδα από τους Γερμανούς. Τον ΟΤΕ οι Γερμανοί της Deutsche Telekom τον αγόρασαν με τα δικά μας χρήματα, αφού πρώτα τον αποδυνάμωσαν με τις προμήθειες της SIEMENS. Η γερμανική Fraport θα προσπαθήσει να εξαγοράσει επίσης με δικά μας χρήματα το Αεροδρόμιο της Αθήνας, αφού πρώτα μας λεηλάτησε η δήθεν κατασκευαστική Hochtief. Η Deutsche Bahn της Γερμανίας θα εξαγοράσει επίσης με δικά μας χρήματα τον ΟΣΕ, τον οποίον πρώτα διέφθειραν και λεηλάτησαν με τις προμήθειές τους όλοι οι Γερμανοί προμηθευτές του από τη Siemens μέχρι την HDW και Ferrostaal και ποιος ξέρει ποιοι άλλοι.
Ό,τι διεκδίκησαν οι Γερμανοί, αλλά δεν κατόρθωσαν να κρατήσουν με τα όπλα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το διεκδικούν τώρα με διαφθορά και λεηλασία. Μιλάμε για απίθανα πράγματα …Για πράγματα, τα οποία θα δικαιολογούσαν προσφυγή της Ελλάδας ακόμα και στα διεθνή δικαστήρια για απρόκλητη πολεμική επίθεση από υποτιθέμενη σύμμαχο χώρα. Μιλάμε για πραγματική τραγωδία. Ό,τι δημιούργησαν οι Έλληνες μετά την καταστροφή του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου έρχονται οι Γερμανοί να το αρπάξουν. Αυτοί, οι οποίοι, φεύγοντας από την Ελλάδα, δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα και ποτέ δεν αποζημίωσαν για τις καταστροφές τον ελληνικό λαό, έρχονται σήμερα κι αρπάζουν ό,τι έχτισαν οι Έλληνες πάνω στα συντρίμμια που άφησαν πίσω τους.
Πώς τα κατάφεραν όλα αυτά; Εκμεταλλευόμενοι τα χαρακτηριστικά του ελληνικού λαού …Εκμεταλλευόμενοι την ιδιαίτερη παιδεία του, που οδηγεί σε μια μεγάλη αγάπη για την υστεροφημία του …Εκμεταλλευόμενοι τον φυσικό κοσμοπολιτισμό τού ελληνισμού και τη μεγάλη αγάπη του για την Ευρώπη …Εκμεταλλευόμενοι, όμως, πάνω απ’ όλα το «βάρος» της κληρονομιάς, το οποίο αισθάνονται οι σύγχρονοι Έλληνες στους «ώμους» τους …Το «βάρος» των αρχαίων προγόνων τους …Το «βάρος», το οποίο θέλησαν να πάρουν στα χέρια τους και βυθίστηκαν μ’ αυτό. Από αυτό το «βάρος» ξεκινάει όλο το πρόβλημα και εκεί βρίσκεται η άκρη του νήματος.
Μιλάμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004. Από εκεί ξεκίνησαν όλα τα προβλήματα, που μας βυθίζουν στην άβυσσο. Τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την αγωνία των σύγχρονων Ελλήνων να «δείξουν» στον κόσμο ότι είναι άξιοι απόγονοι των αρχαίων προγόνων τους εκμεταλλεύτηκαν τα βάρβαρα ζώα, για να τους καταστρέψουν. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες βρίσκεται το μυστικό της σημερινής αθλιότητας. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες ξεκίνησε το «πάρτυ» των ιμπεριαλιστών, το οποίο σήμερα απειλεί τους Έλληνες με καταστροφή. Ακόμα και λογιστικά να το εξετάσει κανείς, το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού χρέους είναι πανωτόκια σε ένα χρέος, το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος του έγινε εξαιτίας των Ολυμπιακών Αγώνων. Τα 300 δις ευρώ στην πραγματικότητα δεν είναι χρήματα που τα «έφαγαν» οι Έλληνες. Είναι τα «πανωτόκια» από κάποια τριάντα ή σαράντα δις ευρώ δανείων, τα περισσότερα εκ των οποίων χρησιμοποιήθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τότε άρχισε το «πάρτυ» των Γερμανών, το οποίο στην πραγματικότητα ήταν στρατιωτικού τύπου επίθεση. Μια πονηρή επίθεση, η οποία δεν επέτρεψε στους Έλληνες να πούνε ένα νέο ΟΧΙ, αλλά αντίθετα βγήκαν στους δρόμους να πούνε ΝΑΙ. Όταν λοιπόν οι Έλληνες πανηγύριζαν τη λήψη των Ολυμπιακών Αγώνων, οι τοκογλύφοι ολόκληρου του Πλανήτη έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Οι Γερμανοί παραγωγοί, οι οποίοι θα τους έδιναν την πρόφαση να «δανείσουν» τα θύματά τους, έτριβαν κι αυτοί τα δικά τους χέρια. Το μεγάλο κόλπο είχε στηθεί αριστοτεχνικά. Ένας πλούσιος και εργατικός λαός με τεράστια κληρονομιά θα έμπλεκε στα δίκτυα τους. Ο κύβος είχε ριφθεί. Όταν οι Έλληνες θα σταματούσαν τους πανηγυρισμούς και θα επέστρεφαν στην καθημερινότητά τους, αυτοί θα έπιαναν «δουλειά».
Αυτά, τα οποία ακολούθησαν, είναι πλέον γνωστά. Μυστικοί πράκτορες των γερμανικών υπηρεσιών, οι οποίοι παρίσταναν τα στελέχη των γερμανικών επιχειρήσεων, «βομβάρδισαν» στην κυριολεξία τη χώρα με διαφθορά, αναίτια δάνεια, υπερτιμολογημένες προμήθειες και τεχνολογική «σαβούρα» …Πολύ «σαβούρα». Σε συνεργασία με δωσίλογους, οι οποίοι παρίσταναν τους Έλληνες πολιτικούς και αξιωματούχους, δημιούργησαν τις συνθήκες εκείνες, οι οποίες σήμερα την απειλούν με την απόλυτη καταστροφή. Μιλάμε για πραγματικό πολεμικό σχέδιο, το οποίο ήταν τέτοιο ακόμα και στις λεπτομέρειές του …Ακόμα και τα πρόσωπα, τα οποία συμμετείχαν στη σημερινή προδοσία, ήταν φυσικοί απόγονοι των παλαιών δωσίλογων των Ναζί …Άνθρωποι όπως ο Χριστοφοράκος, ο Λαμπράκης, ο Σημίτης και άλλοι.
Αυτοί λοιπόν μπήκαν στην Ελλάδα και με τη βοήθεια των δωσίλογων συνεργατών τους τη διέλυσαν. Με επικεφαλής τη SIEMENS, για την οποία πραγματικά δεν γνωρίζουμε αν στο διοικητικό της μέρος είναι μια απλή εμπορική και βιομηχανική εταιρεία ή ένας απόλυτα εξειδικευμένος «βραχίονας» των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, λεηλάτησαν τα πάντα, διαφθείροντας τους πάντες. Δεν υπάρχει γερμανική εταιρεία, η οποία να βρίσκεται στο «ταμπλό» του γερμανικού χρηματιστηρίου, που να μην κατηγορείται για διαφθορά στην Ελλάδα. Αυτά δεν τα ισχυριζόμαστε εμείς, επειδή είμαστε καχύποπτοι και κακόπιστοι. Αυτά τα επιβεβαιώνουν τα ίδια τα γερμανικά δικαστήρια.
Όλα αυτά έγιναν εις βάρος της Ελλάδας με την πρόφαση των Ολυμπιακών Αγώνων …Των Αγώνων, οι οποίοι δρομολογήθηκαν από χαφιέδες και ιμπεριαλιστές, για να βάλουν στο «χέρι» μια ολόκληρη χώρα …Των Αγώνων, οι οποίοι έγιναν η αιτία της λεηλασίας της χώρας με τον εκβιασμό του «επείγοντος» και των απευθείας αναθέσεων. Συστήματα όπως το C4I, αστυνομικές προμήθειες, λεωφορεία, τραίνα και οτιδήποτε ήθελε η Ελλάδα να «δείξει» στον κόσμο ότι κατέχει, ήταν αποτελέσματα γερμανικών υποδείξεων. Mercedes, MAN, Krupp, HDW, Ferrostaal —και ένας θεός ξέρει ποιες άλλες εταιρείες— πρωταγωνίστησαν στον αγώνα των προμηθειών και της διαφθοράς. Δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ εισέπραξαν οι γερμανικές εταιρείες με αποικιοκρατικά συμβόλαια, που όμοιά τους δεν είχαν υπογράψει ούτε οι ερυθρόλευκοι του Νέου Κόσμου.
Τότε δρομολογήθηκαν όλα τα δήθεν μεγάλα έργα, τα οποία στον μεγαλύτερό τους βαθμό «υποστηρίζονταν» από τη γερμανική τεχνογνωσία και ως εκ τούτου από τις γερμανικές προμήθειες. Όμως, αυτές οι προμήθειες δεν περιορίζονταν μόνον στις ανάγκες του ελληνικού κράτους για υποδομές. Αυτές οι προμήθειες γερμανικού εξοπλισμού αφορούσαν και τα εξοπλιστικά προγράμματα του ελληνικού στρατού. Τάνκ, υποβρύχια, βλήματα, σκάφη, οχήματα και οτιδήποτε άλλο χρειαζόταν ο ελληνικός στρατός, γινόταν αιτία οικονομικής αιμορραγίας του ελληνικού λαού. Τα πάντα αγοράζονταν σε τιμές, οι οποίες δεν ίσχυαν για κανένα άλλο μέρος του κόσμου. Οι Έλληνες διπλοπλήρωναν και τριπλοπλήρωναν αυτά, τα οποία οι υπόλοιποι λαοί ούτε καν ακουμπούσαν.
Ο ελληνικός λαός είχε «πατήσει» σε μια κινούμενη «άμμο». Πλήρωνε ακόμα κι όταν δεν αγόραζε. Δανειζόταν ακόμα κι όταν γινόταν φανερό ότι δεν μπορούσε ν’ αποπληρώνει τα προηγούμενα δάνειά του. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι τοκογλύφοι την είχαν παγιδεύσει ως κοινοί κακοποιοί κι εγκληματίες …Ότι μόνοι τους οι Γερμανοί και οι τοκογλύφοι «μαγείρευαν» τα δημοσιονομικά στοιχεία της χώρας, προκειμένου να την αναγκάζουν να δανείζεται χρήματα …Χρήματα, τα οποία δεν χρειαζόταν και δεν υπήρχε δυνατότητα να επιστρέψει. «Μαγείρευαν» διαρκώς τα στοιχεία, προκειμένου να της δίνουν την «εικόνα» εκείνη, η οποία θα επέτρεπε στους τοκογλύφους να τη φορτώνουν διαρκώς με νέες υποχρεώσεις, βάζοντάς την να εκδίδει συνεχώς ομόλογα. Η Ελλάδα, δηλαδή, δεν «μαγείρευε» τα δημοσιονομικά της στοιχεία, για να «ξεγελάσει» τους ξένους επενδυτές. Οι ξένοι επενδυτές «μαγείρευαν» τα δημοσιονομικά της στοιχεία, προκειμένου να ξεγελάσουν τον ελληνικό λαό. Γιατί να τον ξεγελάσουν; Για να τον υπερφορτώσουν με δάνεια. Να τον υπερφορτώσουν στον βαθμό εκείνον, που θα τους επέτρεπε στη συνέχεια να τον λεηλατήσουν.
Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Αυτοί μόνοι τους είχαν ήδη «προϋπολογίσει» την αξία της ελληνικής περιουσίας. Είχαν γνώση του πιστωτικού ορίου που μπορεί να είχε αυτός ο λαός και αυτό το κράτος με βάση την περιουσία του. Γι’ αυτόν τον λόγο έβαζαν τους προδότες Έλληνες να «μαγειρεύουν» τα στοιχεία, ώστε οι τοκογλύφοι να τους δίνουν τα «πέτσινα» χρήματα, τα οποία σε κάποια στιγμή θα τα μετέτρεπαν σε ελληνικό δημόσιο κεφάλαιο. Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε ως δεδομένο ότι με τα «μαγειρεμένα» στοιχεία δεν ξεγελούσαν τους τοκογλύφους. Ξεγελούσαν τους Έλληνες, οι οποίοι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα δέχονταν να συνεχίσουν τον καταναλωτικό παραλογισμό του κράτους τους και θα τον σταματούσαν …Δεν θα δέχονταν να θέσουν σε κίνδυνο την εθνική τους υπόσταση.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι γινόταν για σχεδόν δύο δεκαετίες; Οι ιμπεριαλιστές και τοκογλύφοι είχαν διαφθείρει την ηγεσία του ελληνικού κράτους και έλεγχαν την καταναλωτική του συμπεριφορά. «Λάδωναν» τις ηγεσίες, για να το εξαναγκάζουν σε αγορές των «αιώνων» με τιμές «χιλιετίας». Είναι σαν να πηγαίνεις για ψώνια στο μαγαζί ενός εμπόρου, στον οποίο έχεις δώσει να διαχειρίζεται την πιστωτική σου κάρτα. Σε βάζει να κάνεις συνέχεια αγορές και σε αναγκάζει να ξοδέψεις ακόμα κι αυτά που δεν πρέπει. Όταν φτάσεις στα «όρια» σου, σε πηγαίνει στους κολλητούς του τοκογλύφους, για να πάρεις νέα χρήματα με ακόμα πιο απεχθείς όρους, ώστε να ξαναμπείς στο «μαγαζί» του.
Απλά οι απατεώνες είναι τόσο αδίστακτοι, που σήμερα παρουσιάζουν τη δική τους παρανομία ως ελληνική. Γιατί την παρουσιάζουν; Γιατί φοβούνται τις αποκαλύψεις. Γιατί κινδυνεύουν από την αντίδραση των Ελλήνων. Κινδυνεύουν, αν αποδειχθεί ότι το χρέος των Ελλήνων είναι δική τους μεθόδευση …Δική τους μεθόδευση, εφόσον μόνον αυτοί είχαν κέρδη από αυτήν. Οι Έλληνες δεν είχαν κέρδος από αυτόν τον αυτοκτονικό κρατικό σχεδιασμό της κρατικής υπερκατανάλωσης. Αν σταματήσουν οι Έλληνες ν’ αποπληρώνουν τα ομόλογα, δεν είναι εύκολο να τους πιέσουν οι τοκογλύφοι. Πολύ πριν οι τοκογλύφοι κατηγορήσουν τους Έλληνες σαν απατεώνες, μπορούν να κατηγορηθούν οι ίδιοι ως τέτοιοι.
Είναι εύκολο να αποδειχθεί ότι αυτούς τους τοκογλύφους όχι μόνον δεν τους «ξεγέλασαν» οι Έλληνες, αλλά οι ίδιοι οι Έλληνες ξεγελάστηκαν από αυτούς. Μόνον να σκεφτεί κάποιος ότι η «ναυαρχίδα» της παγκόσμιας τοκογλυφίας με το όνομα Goldman Sachs «μαγείρευε» αυτά τα στοιχεία, εύκολα θα καταλάβει ποιος ξεγελιόταν από ποιόν. Είναι δυνατόν οι τοκογλύφοι να ξεγελούσαν τους τοκογλύφους; Είναι δυνατόν το «παπαγαλάκι» να λειτουργεί εις βάρος του «παπατζή» και υπέρ του κορόιδου; Επιστρεφόμενα πρέπει να ζητήσουν οι Έλληνες και όχι να πληρώσουν νέα χρήματα. Αυτοί οι Εβραίοι τοκογλύφοι μαζί με τους κατά κανόνα Γερμανούς προμηθευτές του ελληνικού δημοσίου προσπάθησαν να ξεγελάσουν τους Έλληνες. Στην περίπτωση αυτήν δεν μιλάμε καν για απεχθές χρέος. Μιλάμε για στρατιωτικού τύπου επίθεση εναντίον ενός ολόκληρου λαού και της πατρίδας του.
Σ’ αυτήν τη στρατιωτικού τύπου επίθεση, που δέχθηκε η Ελλάδα, ατύχησε να έχει ηγέτες προδότες …Ηγέτες δωσίλογους και συνεργάτες των Ναζί. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι ο Σημίτης, ο οποίος παρέδωσε την πιστωτική «κάρτα» της χώρας στους Εβραίους τοκογλύφους και Γερμανούς εμπόρους, είναι αδερφός ενός στελέχους των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών. Ποιος θα τον σταματούσε αυτόν; Ο Λαμπράκης; Ο γιος του συνεργάτη και συνεταίρου των Ναζί; Ποιος χρηματοδοτούσε τον Σημίτη; Ο Χριστοφοράκος; Ο γιος του επιφανούς δωσίλογου, ο οποίος δικάστηκε για δωσιλογισμό; Αυτοί πρωταγωνιστούσαν στην εποχή της μεγάλης σπατάλης …Στην εποχή που δανείζονταν μόνο και μόνο για να καταναλώνουν τα προϊόντα των Γερμανών και να δίνουν επενδυτικές «ευκαιρίες» στους τοκογλύφους.
Με αυτόν τον τρόπο φτάσαμε σήμερα στον «μηχανισμό στήριξης». Αυτός ο μηχανισμός δεν είναι τίποτε διαφορετικό από την προηγούμενη φάμπρικα της έκδοσης ομολόγων. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια υποτίθεται χρήματα δίνουν. Η διαφορά είναι άλλη. Τα ομόλογα μέχρι τώρα τα έδιναν, για να φτάσουν χωρίς αντιδράσεις το «κοντέρ» στο σημείο εκείνο, το οποίο θα τους επέτρεπε να διεκδικήσουν την ελληνική δημόσια περιουσία και στην πραγματικότητα να κατακτήσουν την Ελλάδα. Έδιναν με ευκολία εκείνα τα ποσά, για να «φορτώσουν» το κράτος με χρέη. Η πρακτική των ομολόγων τούς προστάτευε, γιατί, πέραν του ότι «έκρυβαν» δάνεια από τον ελληνικό λαό, δεν φαινόταν και η τοκογλυφία τους. Από τη μία έκρυβαν από τον ελληνικό λαό τις «συμβάσεις», οι οποίες έμοιαζαν με δάνεια —αλλά δεν ήταν τέτοια— και από την άλλη προστατεύονταν από την έννοια των «αποδόσεων» και δεν κατηγορούνταν για τοκογλυφία.
Ο μηχανισμός στήριξης αυτά τα «κέρδη» έρχεται να «κλειδώσει». Τα αφηρημένα ομόλογα προσπαθεί να τα μετατρέψει σε δάνεια και τους παράνομους τόκους να τους εμφανίσει σαν νόμιμη απόδοση. Όλα τα άλλα είναι ίδια, όπως είναι ίδια και τα πρόσωπα, τα οποία συμμετέχουν σ’ αυτήν την κατάσταση. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι κάποτε μας «έσερναν» στην έκδοση ομολόγων είναι αυτοί οι οποίοι σήμερα μας «σέρνουν» στην υπογραφή «μνημονίων», που μετατρέπουν τα ομόλογα σε ενυπόθηκα δάνεια …Αυτοί, οι οποίοι συνήθως αναφέρονται ως «Αγορές». Απλά σήμερα κάνουν τους «σκληρούς», επειδή δεν φτάνει η διαφθορά και η συνεργασία των προδοτών. Κάνουν τους «σκληρούς», για να τρομοκρατήσουν τον λαό, προκειμένου να συναινέσει σε αυτήν την αθλιότητα. Χωρίς τη συναίνεση του λαού φοβούνται να προχωρήσουν στην επόμενη φάση …Στη φάση που αυτά τα τοκογλυφικά και άρα παράνομα χρέη θα τα μετατρέψουν σε ενυπόθηκα δάνεια και θα αποσπάσουν το σύνολο του ελληνικού δημοσίου κεφαλαίου.
Αν καταφέρουν αυτήν τη μετατροπή, σώθηκαν, γιατί θα «σβηστούν» όλα τα προηγούμενα εγκλήματά τους και θα «λεηλατήσουν» το «πτώμα» της Ελλάδας. Θα «διαγράψουν» όλη την προηγούμενη συμπεριφορά τους και θα εμφανιστούν σαν νόμιμοι δανειστές, οι οποίοι απαιτούν το «δίκιο» τους. Θα προστατεύσουν τους εαυτούς τους, αλλά θα προστατεύσουν και τους συνεργάτες τους …Εκείνους τους δωσίλογους, που, ως επίορκοι, έσπρωξαν την Ελλάδα στον γκρεμό …Τους δωσίλογους της Τράπεζας της Ελλάδας, οι οποίοι επέτρεπαν στην Goldman Sachs να κάνει τα «μαγειρέματα» …Δωσίλογοι σαν τον Παπαδήμο, τον Γκαργκάνα, αλλά και τους Αλογοσκούφηδες και τους Παπακωνσταντίνου …Αυτών, που σήμερα τους «προστατεύουν», προκειμένου να μην έχουμε επικίνδυνες αποκαλύψεις. Αυτή η Ελλάδα, η οποία στην κυριολεξία λεηλατήθηκε από τους Γερμανούς, παρουσιάζεται από την εφημερίδα Bild σαν η χώρα των απατεώνων και των τεμπέληδων.
Κατάλαβε ο αναγνώστης το έγκλημα που περιγράφουμε; Ο ελληνικός λαός, ο οποίος υπήρξε το μεγαλύτερο θύμα της υπόθεσης, φτάνει στο σημείο να γίνεται ο περίγελος του Πλανήτη. Ο λαός, ο οποίος την «πάτησε», εξαιτίας της αγάπης του για την καλή φήμη, έφτασε στο σημείο να είναι ο πιο ανυπόληπτος λαός στον Πλανήτη. Ποιος τον κατηγορεί και τον δυσφημεί; Οι Γερμανοί. Οι Γερμανοί; …Αυτό κι αν είναι παράξενο από όλες τις πλευρές. Παράξενο γιατί αυτοί ήταν από τους πιο μεγάλους κερδισμένους από την ελληνική καταστροφή και συνήθως, όταν επωφελείσαι από ένα θύμα σου, δεν το εξαγριώνεις. Ζημιά θα πάθεις και κέρδος δεν θα δεις από μια τέτοια συμπεριφορά.
Το δεύτερο όμως —και πιο παράξενο— είναι άλλο. Το πιο παράξενο είναι ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησαν να «μειώσουν» και να προσβάλουν τους Έλληνες. Δεν τους παρουσίασαν με βάση κάποια νεότερα στερεότυπα, τα οποία θα δικαιολογούσαν την υποτιθέμενη μήνη τους για τη συμπεριφορά των σύγχρονων Ελλήνων …Στερεότυπα, τα οποία βασίζονται σε tags του τύπου «μουσακάς», «μπουζούκι», «άραγμα», «ξαπλώστρα». Χτύπησαν τους Έλληνες στη βάση της ύπαρξής τους. Διακωμώδησαν ένα διάσημο θρησκευτικό σύμβολο του μεγαλειώδους ιστορικού παρελθόντος τους.
Αυτό όμως δεν είναι μόνον παράξενο, αλλά υπό κάποιες συνθήκες και ιδιαιτέρως αποκαλυπτικό. Γιατί; Γιατί μας επιτρέπει να καταλάβουμε ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει μέσα στην ίδια τη Γερμανία. Τον ελληνισμό εμφανίζονται να τον δυσφημούν οι καλύτεροι διαφημιστές του τους τελευταίους αιώνες. Οι Γερμανοί είναι οι κατ’ εξοχήν φιλέλληνες της Ευρώπης. Φιλέλληνες ως θαυμαστές του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και όχι απαραίτητα ως φίλοι του ελληνικού λαού. Μπορεί κάποιος Γερμανός να μην συμπαθεί τους σύγχρονους Έλληνες, αλλά είναι βέβαιο ότι θαυμάζει τους προγόνους τους. Αυτός ο φιλελληνισμός χαρακτήριζε πάντα τη Γερμανία. Ποια Γερμανία όμως; Τη Γερμανία της κλασσικής εκπαίδευσης. Κυρίως την πρώην Δυτική Γερμανία, η οποία διατήρησε αυτήν την εκπαίδευση. Όμως, η σημερινή Γερμανία δεν είναι η ίδια η Γερμανία. Δεν είναι μόνον μεγαλύτερη, αλλά και διαφορετική.
Όταν λοιπόν το περιοδικό Focus έβγαλε εκείνο το εμετικό εξώφυλλο με την Αφροδίτη να φέρεται σαν μεθυσμένη τουρίστρια, γνώριζε τι έκανε. Το εξώφυλλό του σχεδιάστηκε από πραγματικούς μισέλληνες, οι οποίοι μισούν τον ίδιο τον ελληνισμό και όχι μόνον τον σύγχρονο ελληνικό λαό. Μετά από εκείνο το εξώφυλλο είχαμε μια πραγματική «ομοβροντία» ανθελληνικών δημοσιευμάτων …κυρίως από τη ναυαρχίδα του ανθελληνισμού και του λαϊκισμού …την Bild. Αυτοί οι μισέλληνες «απευθύνονταν» σε κάποιο κοινό, το οποίο θα ήταν «δεκτικό» στο μήνυμα αυτό. Ποιοι όμως είναι τόσο μισέλληνες στη Γερμανία, ώστε να επενδύσουν σε μια τέτοια ιεροσυλία; Ποιο είναι το κοινό στο οποίο θα απευθύνονταν;
Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για αποκαλυπτικά πράγματα. Στη Γερμανία συμβαίνουν πράγματα, τα οποία ξεφεύγουν από τον έλεγχο ακόμα και των ίδιων των Γερμανών. Στη Γερμανία του Νίτσε και των φιλελλήνων δεν κάνουν «κουμάντο» μόνον οι Γερμανοί. Την εξουσία τη μοιράζονται με κάποιους άλλους …προφανώς μισέλληνες. Τέτοιοι αυθεντικοί μισέλληνες και με τέτοια ισχύ στη Γερμανία είναι μόνον οι Εβραίοι …Οι απατεώνες τοκογλύφοι Εβραίοι της Γερμανίας. Αυτοί οι μισέλληνες αναζήτησαν —και προφανώς βρήκαν— το κατάλληλο γερμανικό κοινό να ασπαστεί την προπαγάνδα τους. Ένα κοινό, το οποίο θα δούμε παρακάτω ποιο είναι και γιατί λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί.
Αυτή η «Γερμανία» είναι που επιτέθηκε στους Έλληνες. Η ίδια «Γερμανία», η οποία επιτίθεται καθημερινά σε όλους τους Ευρωπαίους. Τις προθέσεις αυτής της «Γερμανίας» δεν τις κατάλαβαν εγκαίρως όχι μόνον οι Έλληνες, αλλά και πολλοί άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί —μη εξαιρουμένων και των ίδιων των Γερμανών—. Όταν όλοι αυτοί οι ανυποψίαστοι λαοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης «συνεταιρίζονταν» με τους «Γερμανούς», δεν γνώριζαν ότι στην πραγματικότητα αυτοκτονούσαν. Δεν γνώριζαν ότι έμπαιναν σε ένα «κλουβί» με αρπακτικές και πτωματοφάγες «ύαινες», που παρίσταναν τους Ευρωπαίους. Λογικά είναι αυτά τα οποία βλέπουμε σήμερα. Όταν οι «διαφορετικοί» άνθρωποι μπαίνουν στο ίδιο «κλουβί», ευνόητο είναι ότι θα αδικηθεί ο πολιτισμένος από τον βάρβαρο …Αυτό και έγινε. Οι «Γερμανοί» εκμεταλλεύτηκαν την ευρωπαϊκή ενοποίηση, για να καταφέρουν εις βάρος όλων των ευρωπαϊκών λαών —και όχι μόνον των Ελλήνων— όλα όσα δεν κατάφεραν με τα «ενοποιητικά» οράματα του Χίτλερ.
Μιλάμε για ολόκληρη ιμπεριαλιστική μεθόδευση, η οποία ξεκίνησε από την ίδια τη Γερμανία και εις βάρος κάποιων Γερμανών. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν εξαιρέσαμε ούτε τους ίδιους τους Γερμανούς από αυτήν την άγνοια κινδύνου. Οι «ύαινες» της «Γερμανίας» δεν ξεκίνησαν από την Ελλάδα. Τον τελευταίο «γερμανικό» πολιτισμό τον γεύτηκαν πρώτα κάποιοι άλλοι Γερμανοί. Στην Ελλάδα «έφτασαν» μετά από μια ολόκληρη πορεία. Πριν ξεσκίσουν το «σώμα» της Ελλάδας, επιτέθηκαν στους υποτιθέμενους αδερφούς τους. Μιλάμε για πραγματικό πόλεμο με πραγματικούς νεκρούς κι αναπήρους.
Νεκρούς, όπως ο Ντέτλεφ Κάρστεν Ροβέντερ, ο οποίος ήταν ο πρόεδρος της εταιρείας Τreuhandanstalt, η οποία διαχειριζόταν την εταιρεία που «ιδιωτικοποίησε» την πατρίδα των Ανατολικογερμανών. Ανάπηρους, όπως ο Σόιμπλε, ο οποίος διαχειρίστηκε τα οικονομικά της προδοτικής και απάνθρωπης ενοποίησης της Γερμανίας. Βγαίνει το κτήνος ο Γιούγκερ, ο οποίος μεθοδεύει το ξεπούλημα της Ελλάδας και δηλώνει «ξαφνιασμένος» από τις απειλές των Ελλήνων. Πρώτη φορά δέχεται απειλές κατά της ζωής του; Ανατολικογερμανοί δεν τον απείλησαν ποτέ;
Γιατί να μην τον απειλήσουν καί αυτόν καί όλα τα κτήνη που ήταν μαζί του; Για το γελοίο ποσό των 135 δις έχασαν οι Ανατολικογερμανοί την πατρίδα τους. Το «μαγαζί», όπως περιέγραφε την Ανατολική Γερμανία ο Ροβέντερ. Από κύριοι της πατρίδας τους και της τύχης τους έγιναν «μετανάστες» στην ίδια τους την πατρίδα. Τα νεόφτωχα μέλη της ενιαίας γερμανικής οικογένειας. Έχασαν την συλλογική ιδιοκτησία τους και έγιναν οι πραγματικά άκληροι αυτής της κοινωνίας. Ποιοι; Οι πιο ανεπτυγμένοι από όλα τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης …Το «καμάρι» του Ανατολικού Μπλοκ …Ένα κράτος, το οποίο συναγωνίζονταν τα μεγάλα δυτικά κράτη σε τεχνογνωσία. Δέκατο στην παγκόσμια κατάταξη ήταν …σε έναν κόσμο ο οποίος δεν είχε ομογενοποιηθεί και ως εκ τούτου η κατάταξη περιέγραφε τα δικά του επιτεύγματα.
…Επιτεύγματα, τα οποία δεν ήταν με τα δανεικά των τοκογλύφων, όπως συμβαίνει στη σημερινή παγκοσμιοποίηση του Καραγκιόζη …Επιτεύγματα, τα οποία δεν στηρίζονταν στην υπερκατανάλωση των «μεθυσμένων» άνεργων λαών και τη δουλειά του ανασφάλιστου λαθρομετανάστη «Χασάν», όπως συμβαίνει τώρα …Επιτεύγματα, τα οποία συνδέονταν με την απασχόληση, τις υποδομές, την τεχνογνωσία, την κοινωνική πρόνοια, την υγεία, την ασφάλεια κλπ. …Επιτεύγματα πολύ μεγάλα για την περίπτωση της Ανατολικής Γερμανίας, ώστε να μπορέσει ένα κράτος εχθρικού «μπλοκ» ν’ ανέβει σ’ αυτήν τη θέση, αναγνωρισμένο από την παγκόσμια κοινωνία. Αυτό το γερμανικό κράτος το διέλυσαν και το μοιράστηκαν μεταξύ τους τα κτήνη για κάποια 135 δις, τα οποία χάθηκαν σε μίζες και διαφθορά. Δάση, καλλιεργήσιμες εκτάσεις, υποδομές, παλάτια, κάστρα μοιράστηκαν «κοψοχρονιά» στους τοκογλύφους …Στους πάντα ίδιους Εβραίους τοκογλύφους.
Τα εργοστάσια, τα οποία έδιναν τα μεροκάματα στους Ανατολικογερμανούς, έκλεισαν, για να μπορέσουν τα «Lidl», τα «Prakriker», τα «Saturn», τα «Mediamarkt» ή τα «Aldy» του ιμπεριαλισμού ν’ αρπάξουν τις μερίδες του λέοντος στην αγορά. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια οι πάντες έμειναν άνεργοι, φτωχοί κι απελπισμένοι …Πιο φτηνά από κρέας τους ξεπούλησαν. Αν ζύγιζε κάποιος τον λαό της Ανατολικής Γερμανίας, θα έβλεπε ότι τον «πούλησαν» πιο φτηνά απ’ ό,τι θα τον πουλούσαν αν υπολόγιζαν την αξία του σε «βοδινό». Μέσα σε λίγα χρόνια το πάλαι ποτέ «καμάρι» του γερμανικού κόσμου έπεσε στο επίπεδο των τριτοκοσμικών «Μπανανιών». Η κατάθλιψη είναι το κύριο συναίσθημα που βασιλεύει στην πάλαι ποτέ «βασίλισσα» της γερμανικής ανατολής …Η μεγαλύτερη απόπειρα «αδελφοκτονίας» στη νεότερη παγκόσμια ιστορία.
Διαμαρτύρονται οι Έλληνες σήμερα για το ξεπούλημα του ΟΤΕ και άλλων επιχειρήσεων, αλλά δεν βλέπουν ότι αυτοί απλά ακολουθούν. Προηγήθηκαν άλλες λείες για τα κτήνη. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την περίπτωση της διάσημης Carl Ζeiss; Μιας εταιρείας, η οποία παρήγε ευρεία γκάμα προϊόντων …από φακούς και οπτικό εξοπλισμό έως τεχνολογία αιχμής για τα σοβιετικά διαστημόπλοια και κυκλώματα υπολογιστών. Τηρουμένων των αναλογιών, ήταν η Siemens της Ανατολικής Γερμανίας. Απασχολούσε περίπου 30.000 εργαζομένους και πουλήθηκε αντί του ευτελούς ποσού των 3,6 εκατομμυρίων μάρκων …Ούτε καν δύο εκατομμύρια ευρώ …Μια μεζονέτα στην Κηφισιά. Αυτό ήταν το «όραμα», το οποίο προσέφεραν οι Γερμανοί στους «αδερφούς» τους με τη γερμανική «ενοποίηση» …Το ίδιο «όραμα» που λίγα χρόνια μετά οι ίδιοι Γερμανοί προσέφεραν στους Ευρωπαίους με την ευρωπαϊκή «ενοποίηση».
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι μιλάμε για έναν τρομερό εμφύλιο σπαραγμό, ο οποίος έλαβε χώρα στη Γερμανία …Έναν εμφύλιο σπαραγμό με πραγματικά θύματα και πραγματικούς θύτες. Τι συμβαίνει όμως και δεν περιγράφεται πουθενά αυτός ο εμφύλιος; Γιατί δεν είναι κατανοητός; Για έναν πολύ απλό λόγο. Οι κοινοί εμφύλιοι μεταξύ αδελφών γίνονται αντιληπτοί, γιατί οι όμοιοι αλληλοσπαράσσονται και υποφέρουν στον ίδιο βαθμό. Χτυπάει ο ένας τον άλλον και επειδή πονάνε από τα χτυπήματα το αντιλαμβάνονται. Στη Γερμανία αυτός ο εμφύλιος δεν καταγράφηκε ποτέ ως τέτοιος, γιατί αυτοί, οι οποίοι χτυπιόταν, ήταν όμοιοι με τόσες όμως πολλές ιδιαιτερότητες, που στο τέλος λειτουργούσαν ως «διαφορετικοί».
Τι σημαίνει αυτό το οποίο λέμε; Ας σκεφτεί κάποιος μια σύγκρουση μεταξύ δύο αναπήρων με διαφορετικές αναπηρίες. Ο ένας έχει παράλυτα χέρια και ο άλλος έχει παράλυτα πόδια. Αυτός, ο οποίος έχει τα παράλυτα χέρια, κλωτσάει τον απέναντι στα πόδια του —που είναι παράλυτα— και αυτός, ο οποίος έχει τα παράλυτα πόδια, γρονθοκοπεί τον απέναντι, χτυπώντας τον στα παράλυτα χέρια. Τα χτυπήματα καί από τις δύο πλευρές είναι τεράστια και ναι μεν προκαλούν αιμορραγίες και ακρωτηριασμούς, αλλά οι αναπηρίες των συγκρουόμενων τα κάνουν μη αντιληπτά. Δεν τα αισθάνονται. Παθαίνουν ζημιά, αλλά δεν την αντιλαμβάνονται ως τέτοια …Ακόμα κι όταν τη βλέπουν, δεν την νιώθουν.
Αυτό ακριβώς συνέβη στον εμφύλιο της Γερμανίας. Οι δύο μονομάχοι συγκρούστηκαν με διαφορετικό στόχο και σκοπό. Η καπιταλιστική Δυτική Γερμανία «χτύπησε» την κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία στο κεφάλαιο. Έχοντας τα άγρια ένστικτα του καπιταλιστικού κράτους, της άρπαξε το σύνολο του συλλογικού της κεφαλαίου. Το κεφάλαιό της ήθελε και αυτό άρπαξε. Όμως, το «θύμα» …και άρα ο λαός της Ανατολικής Γερμανίας, ως κομμουνιστικός, και άρα, λόγω παιδείας, με αμβλυμμένα τα ένστικτα της ιδιοκτησίας, δεν «ένιωσε» την απώλεια σε όλη της την ένταση. Δεν αντιστάθηκε, γιατί δεν «αισθάνθηκε» τον πόνο. Γι’ αυτόν, είτε η δημόσια περιουσία της πατρίδας του ανήκε στο «αντιπαθές» κόμμα είτε σε κάποιους «αντιπαθείς» ιδιώτες, δεν τον ενδιέφερε άμεσα. Όταν κάτι δεν το αισθάνεσαι ως δικό σου, δεν νιώθεις έντονα την απώλεια. Αυτό έπαθαν οι Ανατολικογερμανοί με την Ένωση και γι’ αυτό την αποδέχθηκαν χωρίς αντιδράσεις. «Παιχνιδάκι» ήταν για τη Δυτική Γερμανία να λεηλατήσει την Ανατολική Γερμανία.
Από την άλλη πλευρά όμως η Ανατολική Γερμανία «χτύπησε» και αυτή την Δυτική. Ως πρώην κομμουνιστική χώρα, ελάχιστα γνώριζε —και βέβαια σεβόταν— τη δημοκρατική λειτουργία. Έχοντας μάθει να ζει με τα προνόμια της εξουσίας, αυτήν την εξουσία αναζήτησε και αυτήν διεκδίκησε. Αν οι ισχυροί παράγοντες της Δυτικής Γερμανίας συνωμότησαν, για ν’ αρπάξουν το κεφάλαιο της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, οι Ανατολικοί μεγαλοπαράγοντες συνωμότησαν, για να πάρουν την εξουσία στη νέα Γερμανία. Ο καθένας, δηλαδή, άρπαξε αυτό που τον βόλευε για τον τρόπο που ζούσε. Απλά πράγματα. Ορμάνε ως αντίπαλοι σε έναν κοινό πάγκο ένας στραβός κι ένας κουφός και ο καθένας παίρνει ό,τι τον βολεύει. Δεν θ’ αρπάξει ο στραβός τα ακουστικά όπως δεν θ’ αρπάξει ο κουφός τα γυαλιά. Ο καθένας παίρνει ό,τι τον βολεύει …Σύγκρουση υπάρχει, αλλά δεν γίνεται αντιληπτή.
Αυτό έγινε και στη Γερμανία. Οι Ανατολικογερμανοί δεν αγωνίστηκαν για το κεφάλαιο, γιατί δεν γνώριζαν πώς να ζουν μ’ αυτό σε μια ελεύθερη οικονομία. Ήταν ένας λαός εξοικειωμένος με τα προνόμια που προσφέρει η κατοχή της εξουσίας. Λειτούργησε με τέτοιον τρόπο, που να είναι οργανωμένα πιο κοντά στην εξουσία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για τους πρώην Ανατολικογερμανούς, οι οποίοι ήταν εξοικειωμένοι με τη φασιστική εξουσία του κομμουνιστικού κόμματος και εύκολα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την εξουσία της ενιαίας Γερμανίας από τους «χαλαρούς» δημοκράτες Δυτικούς αδερφούς τους. Οργανωμένοι και έμπειροι «χαφιεδοσυμμορίτες» εναντίον μεμονωμένων δημοκρατών …τους έβλεπαν ως λεία. Μιλάμε για τους Ανατολικογερμανούς, που οι μισοί από αυτούς ήταν χαφιέδες και πράκτορες της Στάζι. «Παιχνιδάκι» ήταν γι’ αυτούς να «ρίξουν» τους Δυτικογερμανούς στο μοίρασμα της εξουσίας.
Ο αναγνώστης μπορεί τώρα να καταλάβει τον λόγο που μιλάμε για έναν ιδιόμορφο εμφύλιο, ο οποίος δεν έγινε αντιληπτός. Ο κάθε «αδερφός» δέχθηκε χτύπημα εκεί όπου είχε αδυναμία να «αισθανθεί». Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έπαθε ζημιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα «αιμορραγίας». Η ενιαία Γερμανία σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο ενιαία όσο φαίνεται. Παραμένει βαθύτατα διχασμένη και απλά διατηρεί ένα ενιαίο πρόσωπο, γιατί τα δύο στοιχεία που τη συνθέτουν είναι «ανάπηρα» και αλληλοσυμπληρώνονται. Η Γερμανία, δηλαδή, δεν είναι ένας υγιής οργανισμός με χέρια και πόδια. Είναι δύο «ανάπηροι» οργανισμοί, εκ των οποίων ο ένας έχει υγιή πόδια και ο άλλος υγιή χέρια. Ψευδοαγαπιούνται, γιατί δεν τους «παίρνει» να συνεχίσουν να μισούνται. Ο καθένας πήρε ό,τι είχε περισσότερο ανάγκη, θυσιάζοντας ό,τι δεν ένιωθε να του προκαλεί ιδιαίτερο «πόνο».
Αν καταλάβει ο αναγνώστης την εικόνα της ενιαίας Γερμανίας, μπορεί να καταλάβει και τον ρόλο των Εβραίων σ’ αυτήν την κατάσταση. Ας φανταστεί τους Εβραίους σαν έναν μικρό και πονηρό νάνο, ο οποίος δρομολόγησε και πυροδότησε αυτήν την ενδοοικογενειακή σύγκρουση. Αυτός ο νάνος στην αρχή βρισκόταν στο πλευρό του ενός αδερφού και στη συνέχεια άλλαξε πλευρά και πήγε με τον απέναντι. Γιατί; Για να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του ενός επάνω στη αδυναμία του άλλου. Ας φανταστεί κάποιος το ίδιο παράδειγμα που αναφέραμε πιο πάνω. Ο νάνος ενθαρρύνει τον χειροδύναμο αδερφό ν’ αρπάξει από τα χέρια τού παράλυτου αδερφού του τα πλούτη του, για να του τα παραδώσει. Μόλις τα πλούτη έρχονται στα δικά του χέρια, ανεβαίνει στους ώμους του κουλού και τον βάζει ν’ απομακρυνθεί τρέχοντας, για να μην τον απειλεί ο χειροδύναμος.
Ο νάνος εκμεταλλεύεται για το δικό του όφελος τα ειδικά χαρακτηριστικά των αδερφών. Με αυτόν τον τρόπο βάζει στο χέρι ολόκληρη την οικογενειακή περιουσία, χωρίς να κινδυνεύει …Χωρίς να κινδυνεύει να τη χάσει, ακόμα κι αν γίνει αντιληπτός από τα θύματά του. Χρησιμοποιεί τη δύναμη του χειροδύναμου, για να μαζέψει την περιουσία στο σύνολό της και χρησιμοποιεί την ταχύτητα του δρομέα, για να μην του την αρπάξει κανένας. Αυτός, ο οποίος μπορεί να του την πάρει, δεν μπορεί να τον πιάσει και αυτός, ο οποίος μπορεί να τον πιάσει, έχει μεγαλύτερο συμφέρον να τον κουβαλά, γιατί έτσι κι αλλιώς είναι κουλός.
Αυτό ακριβώς έκαναν οι Εβραίοι στη Γερμανία εις βάρος του γερμανικού λαού. Μπήκαν επικεφαλής της «χειροδύναμης» Δυτικής Γερμανίας και πρωταγωνίστησαν στο πλιάτσικο της «κουλής» Ανατολικής. Στη συνέχεια, για να μην απειλούνται από τον γερμανικό λαό, «μετακινήθηκαν». Με την ισχύ τους ενίσχυσαν αφύσικα και αυθαίρετα την παρουσία των Ανατολικογερμανών στην ομοσπονδιακή εξουσία, ώστε να τους έχουν απόλυτη ανάγκη. Με αυτόν τον απλό τρόπο έκαναν την ανατολική πλευρά κυρίαρχη στην πολιτική ζωή, αλλά απόλυτα εξαρτώμενη από αυτούς. Τώρα απλά ελέγχουν τα πάντα. «Απομόνωσαν» τους πρώην Δυτικογερμανούς από τους διαδρόμους της Ομοσπονδιακής Εξουσίας και μόνοι τους αποφασίζουν πλέον ποιοι και πώς θα κυβερνήσουν τη Γερμανία.
Γι’ αυτόν τον λόγο άλλωστε μετακίνησαν με συνοπτικές διαδικασίες και την πρωτεύουσα της Γερμανίας. Άλλοθι ήταν οι ιστορικοί λόγοι, τους οποίους επικαλέστηκαν. Απλά ένιωθαν απειλή στη δημοκρατική γερμανική Βόννη …Ένιωθαν ότι δεν μπορούσαν να εφαρμόσουν τα σχέδια τους …Ένιωθαν πολύ πιο ασφαλείς στην περιοχή που περιέβαλε το Βερολίνο …Στην περιοχή των εκατομμυρίων φτωχών, άνεργων και απελπισμένων χαφιέδων της Στάζι …Των έμπειρων χαφιέδων, που θα τους αρκούσε να τους υποσχεθούν έναν καλό μισθό στον κρατικό μηχανισμό της νέας Πρωτεύουσας και θα τους είχαν πιστούς δούλους τους. Την εξουσία της νέας Γερμανίας τη μετέφεραν οι Εβραίοι στο Βερολίνο για τον ίδιο λόγο που μία λεοπάρδαλη μεταφέρει τη λεία της επάνω σε ένα δένδρο …Για να μην είναι προσεγγίσιμη στους ανταγωνιστές τους.
Με τη μετακίνηση της πρωτεύουσας στο Βερολίνο έχασαν οι πρώην Δυτικογερμανοί την «επαφή» με τα «γρανάζια» της εξουσίας …Έχασαν την οικειότητά τους με το περιβάλλον της εξουσίας …Την οικειότητα εκείνη, που μέχρι τότε τους παρείχε η Βόννη. Ακόμα και ο ίδιος ο χώρος του Βερολίνου τούς φαινόταν εχθρικός και ξένος. Φρόντισαν γι’ αυτό εκείνοι, οι οποίοι επάνδρωσαν τα «γρανάζια» αυτά. Με τη δικαιολογία της εντοπιότητας επιλέχθηκαν γι’ αυτήν την επάνδρωση άλλοι άνθρωποι, με άλλη εκπαίδευση, με άλλη νοοτροπία και βέβαια με διαφορετική συμπεριφορά. Ακόμα και η γλώσσα τους ήταν λίγο διαφορετική. Άνθρωποι, οι οποίοι για τη Βόννη δεν θα ήταν τίποτε παραπάνω από αστοιχείωτοι και βάρβαροι κομμουνιστές, σήμερα εμφανίζονται αυθεντικοί «εκφραστές» της νεοταξίτικης καπιταλιστικής Γερμανίας της τρίτης χιλιετίας.
Όλα αυτά όχι μόνον δεν αποκρύφτηκαν, αλλά αντίθετα υπερτονίστηκαν, προκειμένου να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για τους δυτικής προέλευσης πολιτικούς ή οικονομικούς παράγοντες, οι οποίοι έφταναν και συνεχίζουν να φτάνουν «φουριόζοι» στην Πρωτεύουσα και πρέπει να πάρουν ένα «μήνυμα» για την νέα βερολινέζικη «Τάξη Πραγμάτων» …»Μήνυμα», το οποίο σου το δίνουν οι πρώτοι που θα συναντήσεις, εφόσον, από τον θυρωρό ενός κυβερνητικού κτιρίου στο Βερολίνο μέχρι τη γραμματεία του, οι πάντες είναι πρώην χαφιέδες της Στάζι …Εκπαιδευμένοι στην αλληλοβοήθεια «σύντροφοι» του Χόνεκερ …Εκπαιδευμένοι στην τρομοκρατία των πολιτών χαφιέδες …Χαφιέδες, οι οποίοι γνωρίζουν πώς να δείχνουν καχύποπτοι ή απειλητικοί απέναντι στον οποιονδήποτε δεν είναι όμοιός τους …Απέναντι στον οποιονδήποτε αντιλαμβάνονται ως απειλή των συλλογικών τους συμφερόντων.
Με τον τρόπο αυτόν η ομοσπονδιακή εξουσία της Γερμανίας έγινε πολύ «μακρινή», «ψυχρή» και «ξένη» ακόμα και για τους πλέον ισχυρούς παράγοντες της πρώην Δυτικής Γερμανίας …Απόλυτα απρόσιτη για τους κοινούς πολίτης της και απλά τυπική για τους ισχυρούς παράγοντές της. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός. Άλλοι θα έκαναν πλέον κουμάντο στο Βερολίνο και την ενιαία Γερμανία και όχι οι γνωστοί βιομήχανοι της πρώην Δυτικής Γερμανίας. Το Βερολίνο είναι «ζεστό» μόνον για τα νέα αφεντικά, που είναι οι Εβραίοι τραπεζίτες και βέβαια όλο το εξαρτώμενο από αυτούς χαφιεδαριό της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Το Βερολίνο είναι «ζεστό» μόνον για τον Εβραίο «νάνο» και τον «κουλό» που τον κουβαλά.
Τώρα καταλαβαίνει κάποιος και τον λόγο που δεν παραδόθηκαν τα αρχεία της Στάζι στον κόσμο. Νέα καριέρα στη νέα Γερμανία έκαναν όλοι οι χαφιέδες της. Το Βερολίνο έγινε το νέο Ελντοράντο των χαφιέδων …Η δεύτερη «ευκαιρία» τους εκεί όπου όλα γι’ αυτούς έδειχναν χαμένα. Με πρώτη τη Μέρκελ ένας ολόκληρος «στρατός» συναδέλφων της φροντίζει να μην χάνεται ποτέ ο έλεγχος της στελέχωσης όλων των κρατικών ή κομματικών μηχανισμών …Ένας «στρατός» απόλυτα εξαρτώμενος και άρα πιστός στους ευεργέτες του …Ένας «στρατός» ανθρώπων, οι οποίοι δεν θα αφήσουν την αναπάντεχη σωτηρία τους να πάει χαμένη …Ένας «στρατός» έμπειρος στη συλλογική άμυνα συμφερόντων …Ένας «στρατός», ο οποίος «στεγανοποιεί» τον ομοσπονδιακό μηχανισμό εξουσίας και τον κάνει απρόσιτο στον οποιονδήποτε μη «εγκεκριμένο» από τους Εβραίους Γερμανό.
Όταν οι Εβραίοι είναι οι «ευεργέτες» αυτών των χαφιέδων και των πρακτόρων, ευνόητο είναι ότι αυτοί αποφασίζουν για το ποιοι θα κυβερνήσουν τη Γερμανία. Αυτό είναι πλέον ορατό και από τους πλέον αδαείς. Τη Γερμανία θα την κυβερνούν είτε Δυτικογερμανοί, οι οποίοι πρωταγωνίστησαν στη λεηλασία της Ανατολικής Γερμανίας —και άρα θα είναι εκβιάσιμοι—, όπως είναι ο Σόιμπλε, είτε Ανατολικογερμανοί, οι οποίοι ήταν χαφιέδες της Στάζι —και άρα επίσης εκβιάσιμοι—, όπως η Μέρκελ. Ίδια διατηρήθηκαν μόνον όσα βόλευαν να παραμείνουν ίδια. Οι ονομασίες των κομμάτων, για παράδειγμα, έχουν μείνει οι ίδιες, αλλά όλοι οι μηχανισμοί παραγωγής και προαγωγής των στελεχών τους ελέγχονται από τη συμμορία της Στάζι …Τη συμμορία, η οποία ευγνωμονεί τους Εβραίους.
Μιλάμε για το μεγαλύτερο «δούλεμα» όλων των εποχών. Ποτέ και κανένας λαός δεν «δούλεψε» έναν άλλο τόσο εύκολα και τόσο πολύ όσο οι Εβραίοι τους Γερμανούς …Όλους τους Γερμανούς …Ανατολικούς και Δυτικούς. Ο αναγνώστης με βάση τα παραπάνω μπορεί να καταλάβει τι έγινε στα παρασκήνια του γκρεμίσματος του «Τείχους». Μπορεί να καταλάβει τι έκανε ο «νάνος» εις βάρος των «ανάπηρων» αδερφών. Οι Εβραίοι εκμεταλλεύτηκαν τις «γνωριμίες» τους με τις ηγεσίες του σταλινικού Ανατολικού Μπλοκ …Γνωριμίες πολύ υψηλές, αν σκεφτεί κάποιος το ποιος πληρώνει ακόμα και σήμερα τον «πιτσαδόρο» Κορμπατσώφ. Όταν οι Γερμανοί έπαιζαν με τις βαριοπούλες μπροστά στο «Τείχος» οι Εβραίοι έκαναν μυστικές μπίζνες.
Αυτοί οι Εβραίοι βρήκαν τα τρομοκρατημένα σταλινικά κτήνη του Χόνεκερ –τα οποία μέχρι τότε κυβερνούσαν φασιστικά την Ανατολική Γερμανία— να φοβούνται την τιμωρία τους από τα διεθνή δικαστήρια και τους έκαναν μια συμφωνία …Μια απόλυτα αντιδημοκρατική και εξόχως αντιγερμανική συμφωνία. Τι είδους συμφωνία; Να μην αντιδράσουν και να μην αντισταθούν αυτοί οι σταλινικοί διαχειριστές τής περιουσίας του λαού της Ανατολικής Γερμανίας, όταν αυτή η Ανατολική Γερμανία θα λεηλατούνταν από τους Δυτικογερμανούς. Ως «αντιπαροχή» γι’ αυτήν την παθητική τους στάση, θα έπαιρναν τη μερίδα του λέοντος στην εξουσία της νέας Γερμανίας. Με αυτόν τον τρόπο οι Εβραίοι πέταξαν ένα πλούσιο «κόκαλο» στους Δυτικογερμανούς —για να τους παγιδεύσουν— και στη συνέχεια έλεγξαν τα πάντα με τους πρώην σταλινικούς της Ανατολικής Γερμανίας. Για όσο διάστημα οι Δυτικογερμανοί καταμετρούσαν τη «λεία» τους, αυτοί μετέφεραν «επειγόντως» την εξουσία στο σταλινικό Βερολίνο.
Η συμφωνία ήταν εύκολη, γιατί είναι γνωστός ο «πατριωτισμός», που πάντα χαρακτήριζε τους σταλινικούς. Αυτοί, οι οποίοι πρόδωσαν κάποτε τους Ανατολικογερμανούς στους Ρώσους, θα πρόδιδαν τώρα όλους τους Γερμανούς στους Εβραίους. Πρόδωσαν για πολλοστή φορά τους Ανατολικογερμανούς στη λεηλασία της Γερμανίας και προδίδουν σήμερα τους Γερμανούς στο σύνολό τους, λειτουργώντας ως υποχείρια των Εβραίων και εις βάρος της γερμανικής δημοκρατίας. Το αποτέλεσμα; Η Γερμανία σήμερα έχει ένα σταλινικό καθεστώς, το οποίο ελέγχεται απόλυτα από τους Εβραίους προστάτες του …Καθαρά σταλινικό με γνήσια σταλινικά στελέχη. Σε αυτόν τον σταλινισμό αναζητά κάποιος τα αίτια του σημερινού σκληρού και απάνθρωπου γερμανικού ιμπεριαλισμού και της γενικής ευρωπαϊκής επίθεσης.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, οι εβραϊκές «ύαινες» της Κεντρικής Ευρώπης δεν διαχωρίζουν τα θύματα μεταξύ τους. Μόλις τελείωσαν το μακελειό στη γερμανική «οικογένεια», άρχισαν να κατηφορίζουν προς τον Νότο. Άνοιξαν τα αρχεία των μυστικών τους υπηρεσιών και από εκεί διάλεξαν τους συνεργάτες τους. «Θυμήθηκαν» τα δικά τους τα «παιδιά» και με αυτούς ως εμπροσθοφυλακή ξεκίνησαν την πορεία τους προς τη Μεσόγειο.
«Θυμήθηκαν» σταλινικούς πράκτορες της Στάζι, όπως ο Κόκκαλης, ο οποίος ξεκίνησε το μεγάλο φαγοπότι στον ΟΤΕ. «Θυμήθηκαν» σταλινινόδουλους συνεργάτες της KGB, όπως ήταν ο Μπόμπολας, ο οποίος προοριζόταν να γίνει ο εθνικός μας εργολάβος. Όμως, «αρχεία» με «αναμνήσεις» δεν είχε μόνον η Στάζι. Αρχεία «αναμνήσεων» είχαν και από τη ναζιστική Γερμανία. Θέμα χρόνου ήταν να «θυμηθούν» και τα παιδιά των παλαιών δωσίλογων, όπως ο Χριστοφοράκος, ο Λαμπράκης ή ο Σημίτης. Σύντομα, δηλαδή, δημιούργησαν μια «ωραία» φασιστική «ατμόσφαιρα» εκεί όπου τους συνέφερε.
Τα ίδια ακριβώς βήματα, τα οποία ακολούθησαν εις βάρος της Ανατολικής Γερμανίας, ακολούθησαν και στην περίπτωση της Ελλάδας. Με χαφιέδες και πράκτορες κατέκτησαν την Ανατολική Γερμανία και το ίδιο έκαναν και στην Ελλάδα. Τα πάντα στηρίχθηκαν στη διαφθορά. Απλά στην Ανατολική Γερμανία πλήρωσαν την «αγάπη» κάποιων προδοτών για την «ένωση», ενώ στην Ελλάδα πλήρωσαν την «αγάπη» κάποιων προδοτών για τον «εκσυγχρονισμό». Όλοι οι «εκσυγχρονιστές» στην Ελλάδα για έναν περίεργο λόγο λάτρευαν τα γερμανικά μάρκα …Ακόμα και ο Μαντέλης ο διεθνιστής …Όλα τα άλλα ήταν ίδια.
Ακόμα και η νομική άμυνα των προδοτών ήταν περίπου ίδια. Προκαταβολική «αμνήστευση» των εγκληματιών εξασφάλισαν καί στις δύο περιπτώσεις. Στην Ανατολική Γερμανία, για παράδειγμα, υπήρξε η δια νόμου απαλλαγή όλων των υπευθύνων από την οποιαδήποτε κατηγορία. Η διοίκηση της Τreuhand απαλλάχθηκε προκαταβολικά από κάθε είδους ευθύνη για τις αποφάσεις που έκριναν την αποκρατικοποίηση, τη μετοχοποίηση και το κλείσιμο των επιχειρήσεων. Στην Ελλάδα έγινε το ίδιο με τον Αλογοσκούφη. Με νόμο απάλλαξε από την οποιαδήποτε ευθύνη όλη τη διοίκηση της αμαρτωλής εταιρείας «Αθήνα 2004″.
Από τη στιγμή που «σφράγισαν» δια νόμου τη θανατηφόρα «πληγή», ήταν βέβαιοι ότι δεν θα υπήρχαν αρνητικές συνέπειες για τις ενέργειές τους. Από τη στιγμή που κανένας δεν μπορούσε να δει πώς, για ποιους λόγους και με ποιους όρους δόθηκαν τα πρώτα δάνεια στην Ελλάδα, κανένας δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στη χιονοστιβάδα των ομολόγων που ακολούθησε …Στην χιονοστιβάδα εκείνη, όπου το κάθε επόμενο ομόλογο εκδιδόταν απλά για να ξεπληρωθεί το προηγούμενο …Μια χιονοστιβάδα, που από τότε φαινόταν ότι τα τριάντα δις θα μπορούσε εύκολα και γρήγορα να τα κάνει τριακόσια …Μια χιονοστιβάδα, που το «μαγείρεμα» της Goldman Sachs θα της εξασφάλιζε «κλίση», «χιόνι» και «χρόνο», για να γίνει τεράστια. Εξαιτίας του «σφραγίσματος» της «πληγής» που τη δημιούργησε, όλοι οι εγκληματίες και προδότες, οι οποίοι ήταν εμπλεκόμενοι στο έγκλημα, ήταν βολεμένοι κι εξασφαλισμένοι …Απόλυτα βέβαιοι ότι θα απολαύσουν τα κλεμμένα.
Όλα αυτά ήταν μεθοδευμένα από «έξω» …Μεθοδευμένα από αυτούς, οι οποίοι μας έδωσαν τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων και χαίρονταν πιο πολύ και από εμάς τους ίδιους γι’ αυτήν την εξέλιξη …Μεθοδευμένα από τους «χαρούμενους» Γερμανούς και Εβραίους …Για να μην νομίζει κάποιος ότι η διακομματική «συναίνεση» —προκειμένου να μην ανοίξει ποτέ ο «φάκελος» των Ολυμπιακών Αγώνων— ήταν ελληνική έμπνευση …Για να μην νομίζει κάποιος ότι ο «νόμος περί ευθύνης υπουργών» ή «ο νόμος περί βασικού μετόχου» ήταν επίσης ελληνικές εμπνεύσεις. Όλα αυτά μάς ήρθαν «πακέτο» από τη Γερμανία …Δοκιμασμένες συνταγές για την προστασία των προδοτών ήταν …Απλό Copy-Paste μιας πετυχημένης πρακτικής ήταν.
Εναντίον αυτής της άπληστης και αρπακτικής εβραιοκρατούμενης Γερμανίας διαμαρτύρονταν οι μορφωμένοι Γερμανοί έξω από τη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα …Μιας Γερμανίας, που ακόμα και οι ίδιοι δεν αντιλαμβάνονται πλέον ποιοι την κυβερνούν, με ποια κριτήρια επιλέγονται και τι έχουν ως σκοπό τους να επιτύχουν …Μιας Γερμανίας, η οποία απειλεί τον κόσμο και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται ότι αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει ένα «μπούμερανγκ», το οποίο θα στραφεί εις βάρος των ίδιων των Γερμανών. Πρόφαση ήταν οι ελληνικές απαιτήσεις για αποζημιώσεις, ώστε να «δηλώσουν» την αντίθεσή τους για την πολιτική του Βερολίνου.
Γι’ αυτόν τον λόγο θεωρούμε δεδομένο ότι εκείνοι οι διαμαρτυρόμενοι ήταν Γερμανοί, οι οποίοι μορφωτικά βρίσκονται πιο ψηλά από τον γερμανικό μέσο όρο …Ήταν σίγουρα Γερμανοί μορφωμένοι, οι οποίοι δεν ανακαλύπτουν τον κόσμο μέσα από τις σελίδες της Bild …Γερμανοί, οι οποίοι δεν είναι προδότες της πατρίδας τους, αλλά γνήσιοι πατριώτες, οι οποίοι «βλέπουν» έναν νέο όλεθρο να έρχεται για την πατρίδα τους …Γερμανοί, οι οποίοι «βλέπουν» την «καταιγίδα» να έρχεται …Γερμανοί, οι οποίοι προσπαθούν να σταματήσουν τον νέο πόλεμο της Γερμανίας των αγράμματων στιφών της Bild, που υπό τις εντολές των Εβραίων τοκογλύφων ξεκινάνε νέο «πόλεμο» …όχι απλά με τα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά με τον ίδιο τον πολιτισμό.
Αυτό, το οποίο συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην ευρωπαϊκή ήπειρο είναι κάτι το πρωτοφανές. Για τρίτη φορά μέσα σε διάρκεια μικρότερη των εκατό χρόνων εμφανίζεται η Γερμανία να επιχειρεί την κατάληψή της. Μιλάμε για μια επίθεση άνευ προηγουμένου …Επίθεση, που καθιστά τους σύγχρονους Γερμανούς χειρότερους από τους Ούννους του Αττίλα. Τους καθιστά χειρότερους, γιατί είναι εξίσου αρπακτικοί και άπληστοι, αλλά με τη διαφορά ότι είναι πολύ χυδαιότεροι. Δεν έχουν ούτε την αξιοπρέπεια να επιτεθούν κατά πρόσωπο στους εχθρούς τους. Δεν έχουν την «ιπποσύνη» να του αναγνωρίσουν τα θετικά του χαρακτηριστικά.
Επιτίθενται στα θύματά τους με κλάψα, ψέματα, βρισιές και ανυπόστατες κατηγορίες. Επιτίθενται σαν «χολερικοί», οι οποίοι φτύνουν, γλείφουν κι αγκαλιάζουν τα θύματά τους, προκειμένου να τα κολλήσουν την «αρρώστια» τους. Επιτίθενται με τα χαρακτηριστικά των Εβραίων «ηγετών» τους και εκμεταλλεύονται τα άθλια χαρακτηριστικά της γερμανικής βάσης του «στρατού» της. Οι δειλοί επικεφαλής δειλών κάνουν «πόλεμο» εναντίον όλης της Ευρώπης …Το «μίασμα» επικεφαλής του «κατακαθιού».
Η Ευρώπη σήμερα κινδυνεύει με «θάνατο» από τον εβραϊκό υπόκοσμο και το γερμανικό κοινωνικό «κατακάθι». Με χρήματα των Εβραίων ο λαός της Bild, της Στάζι της Μέρκελ και των Ναζί του Χίτλερ επιτίθεται στην Ευρώπη. Οι αγράμματοι υπάλληλοι των Εβραίων μπήκαν μπροστά και από πίσω τους ακολουθούν τα «στίφη» των αναγνωστών της Bild. Τον αγράμματο δεκανέα Χίτλερ τον αντικατέστησε μια αγράμματη χαφιές της Στάζι. Τον καχεκτικό Χίμλερ τον αντικατέστησε ο σακάτης Σόιμπλε. Τον «τρύπιο» Ρεμ τον αντικατέστησε ο «τρύπιος» Βεστερβέλε. Τον αγράμματο Γκέμπελς τον αντικατέστησαν οι αγράμματοι δημοσιογράφοι της Bild. Όλα έγιναν όπως ακριβώς και την προηγούμενη φορά …Δεν έγινε κάτι το διαφορετικό.
Οι ίδιοι άνθρωποι, που για τους ίδιους λόγους χρηματοδότησαν τον Χίτλερ, χρηματοδοτούν σήμερα τη Μέρκελ. Η ίδια «πλέμπα», που «πίστευε» τη γκεμπελική «τηλεγραφική» προπαγάνδα «πιστεύει» και τη «λακωνική» προπαγάνδα της Bild. Η ίδια «πλέμπα», που ντύθηκε στρατιωτικά, για να «κατακτήσει» την Ευρώπη με τα όπλα, σήμερα ντύνεται «ανταγωνιστικά», για να «κατακτήσει» επίσης τον ίδιο στόχο …Η ίδια πάντα πλέμπα …Αυτή, η οποία κάποτε φορούσε στρατιωτικές στολές και ονειρευόταν κλήρο στις νέες κατακτήσεις, σήμερα φοράει πέδιλα με μουσταρδί κάλτσες και παριστάνει τον «επενδυτή», ο οποίος ψάχνει φτηνό οικόπεδο στις νέες κατακτήσεις …Οι αγράμματοι Γερμανοί …Οι Bildlanders …Η «κατάρα» της Γερμανίας …Το όνειδος της Ευρώπης …Ο εφιάλτης του Μεσαίωνα.
Αν καταλάβει ο αναγνώστης σε ποιους αναφερόμαστε και ποια είναι τα χαρακτηριστικά τους, θα καταλάβει και όλα τα δευτερεύοντα που τους αφορούν και εκ πρώτης όψεως φαίνονται ανεξήγητα. Αναφερόμαστε στο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ της Γερμανίας …Το προλεταριάτο με την πραγματική του έννοια …Όχι την έννοια εκείνη, η οποία προέκυψε εξαιτίας του κομμουνισμού και του Μαρξ …Στη βάση του σχηματισμού της έννοιας αναφερόμαστε και όχι στην κατάληξή του …Το προλεταριάτο, το οποίο ως έννοια προέρχεται από το Λατινικό proletarius και περιγράφει τον πολίτη της κατώτατης κοινωνικής τάξης …Τον αστοιχείωτο, τον απολίτιστο, τον βάρβαρο, που ο μόνος πλούτος που κατέχει είναι το ζωικό του κεφάλαιο —η σάρκα του— …Ο πρώην δουλοπάροικος …Ο πληβείος της αρχαίας Ρώμης. Λατινικά plebeius —εξ ου και «plebe» …και «πλέμπα»—. Μια λέξη η οποία προέρχεται από την παραφθορά του όρου πληβείος …Αυτός, που η βέλτιστη κατάσταση, στην οποία μπορεί να βρεθεί στη ζωή του, είναι αυτή του αγράμματου έμμισθου εργάτη.
Αυτή η «πλέμπα» συνθέτει μια ανθρωπομάζα, η οποία αντιμετωπίζεται από τους ισχυρούς της κοινωνίας σαν κατώτερη …Μια ανθρωπομάζα, η οποία λειτουργεί μονίμως σαν κοπάδι —ακόμα και στο τυπικό επίπεδο— …Μια ανθρωπομάζα, η οποία στη Γερμανία ονομάζεται Brown, Weiss, Swartz, απλά γιατί αυτή είναι η ονοματολογία των μελών των κοπαδιών. Όταν η ονοματολογία δεν καλείται να περιγράψει τους ξεχωριστούς, παρά να διαχωρίσει τους ομοίους, περιορίζεται στην περιγραφή του προφανούς. Η «κανελιά», η «άσπρη» και η «μαύρη» αγελάδα.
Αυτή η «πλέμπα» των Γερμανών, που μίσησε ο Νίτσε, είναι αυτήν που απειλεί σήμερα όχι μόνον την Ευρώπη, αλλά τους πάντες …Η αγράμματη «πλέμπα», που, όπως πίστευε ο Νίτσε, «φορτίζεται» μεθυσμένη στις μπυραρίες και με τις «αποφάσεις» της απειλεί και τους πολιτισμένους Γερμανούς …Τους Γερμανούς, οι οποίοι πολλές φορές στο παρελθόν δεν μπόρεσαν να σταματήσουν την «πλημμύρα» των φανατικών βαρβάρων και σύρθηκαν σε πολέμους, δίκες και αποκαταστάσεις, επειδή κάθε φορά, που βολεύει κάποιους, η Γερμανία ξεσηκώνει το «κατακάθι» της. Αυτό ακριβώς είναι και το σημερινό πρόβλημα και αυτό τρομάζει σήμερα τους μορφωμένους Γερμανούς και όχι μόνον. Τους τρομάζει το γεγονός ότι αρκεί οι Εβραίοι τραπεζίτες να «δείξουν» κάποιον λαό σαν εχθρό της Γερμανίας και οι προλετάριοι Γερμανοί θα στραφούν εναντίον του, χωρίς να προβάλουν καμία ένσταση ή αντίδραση.
Αυτό δεν είναι κάτι το πρωτοφανές για τη γερμανική πολιτική ιστορία. Συνέβη, για παράδειγμα, και με τον Χίτλερ, όταν αυτός αναζητούσε τους εχθρούς τής «περήφανης» και «εργατικής» Γερμανίας. Ποιος ήταν όμως ο Χίτλερ και πώς αναδείχθηκε στην ηγεσία της Γερμανίας; Ο Χίτλερ δεν ήταν τίποτε παραπάνω από ένας άεργος και άνεργος πρώην δεκανέας …Ένας από τους πολλούς αγράμματους της γερμανικής «πλέμπας» ήταν κι αυτός. Και όμως αυτός έγινε ο εκφραστής της αυτοκρατορικής θέλησης της «πλέμπας». Γιατί έγινε; Γιατί οι Εβραίοι τραπεζίτες ξέρουν να «επενδύουν». Από αυτήν την «πλέμπα» οι Εβραίοι τραπεζίτες με τα χρήματά τους «ανασύρουν» ένα ηγετικό «κατακάθι» και κατευθύνουν ολόκληρη τη Γερμανία εκεί όπου τους βολεύει.
Ελέγχοντας αυτούς τους ψευδοηγέτες, στρέφουν τη Γερμανία κατά βούληση εναντίον του οποιουδήποτε λαού. Ελέγχοντας αυτούς τους ψευδοηγέτες, μπορούν να μεταφέρουν τα ‘μηνύματά» τους στην «πλέμπα», που είναι το κοινό τους. Αυτό το κοινό κατορθώνουν και το ελέγχουν με απλές μεθόδους και όχι με πολύπλοκες θεωρίες. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί —υπό την ηγεσία ενός πραγματικού «κατακαθιού» της κοινωνίας, όπως ήταν ο Χίτλερ και υπό τις ιαχές του όχλου του προλεταριάτου— είναι ο μόνος λαός στην ανθρώπινη ιστορία, ο οποίος προσπάθησε ν’ ανέβει στην κορυφή του κόσμου με μόνο εφόδιο ένα «σαπούνι».
Όλοι οι υπόλοιποι λαοί, οι οποίοι επιχείρησαν έναν ανάλογο στόχο, είχαν στα «χέρια» τους έναν «πολιτισμό» για να το δοκιμάσουν. Μόνον το ναζιστικό προλεταριάτο το επιχείρησε με ένα σαπούνι. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάποτε ο Χίτλερ τους έβαζε να «πλένονται» μέχρι γδαρσίματος, για ν’ αποδεικνύουν με αυτόν τον τρόπο ότι είναι «ανώτεροι» από τους άλλους λαούς. Σήμερα αυτή η ανωτερότητα δεν διαφέρει και πολύ από την προηγούμενη. Σήμερα το «σαπούνι» λέγεται «χρέος». «Καθαροί» είναι οι «ανταγωνιστικοί». Άρα οι «ανώτεροι» είναι αυτοί, οι οποίοι δήθεν είναι ανταγωνιστικότεροι και δεν «χρωστάνε» στους τοκογλύφους. Όταν ανάμεσα στους «ανώτερους» μπαίνει και η «πλέμπα», τότε τα πράγματα είναι πραγματικά επικίνδυνα για όλους.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι «κατώτεροι», οι οποίοι οφείλουν να υποταχθούν στους «ανώτερους». Δεν τους ενδιαφέρουν τα υπόλοιπα. Η «πλέμπα» δεν σκέφτεται περίπλοκα. Δεν τους ενδιαφέρει, για παράδειγμα, αν οι ίδιοι είναι «καθαροί» μόνο και μόνο επειδή αυτό βολεύει τους τοκογλύφους που χαρίζουν «σαπούνια», γιατί χρειάζονται «μπράβους». Δεν τους ενδιαφέρει αν κάποιοι άλλοι «λερώθηκαν» επίτηδες από τους ίδιους τοκογλύφους. Δεν τους ενδιαφέρει η πραγματική αξία κάποιου. Τους ενδιαφέρει αυτό το οποίο γνωρίζουν και μπορούν να υπολογίσουν …παλιότερα σε μάρκα και σήμερα σε ευρώ …Τους ενδιαφέρει αυτό που τους συμφέρει. Πάντα στην έννοια του ταπεινότατου συμφέροντος ψάχνει κάποιος τα «ελατήρια» του «ορθολογισμού» του προλεταριάτου.
Αυτή ακριβώς είναι Bildland …Η Γερμανία του «προλεταριάτου», η οποία μόνον όταν οχλοποιείται αισθάνεται δυνατή …Η Γερμανία της πλέμπας, που, όταν έχει την ευκαιρία της, αναζητά το άκοπο κέρδος …Η Γερμανία της πλέμπας, που μυρίστηκε «λεία» …Η δειλή Γερμανία, που δεν παίρνει και δεν τολμά να διεκδικήσει το μερίδιό της μέσα στη Γερμανία και ονειρεύεται να το αρπάξει εκτός Γερμανίας …Η Γερμανία, που δεν τολμά να κοιτάξει στα μάτια τους Εβραίους δυνάστες της, αλλά έχει το θράσος να δείχνει το «δάκτυλό» της στους Έλληνες, οι οποίοι δεν της έκαναν τίποτε.
…Η Γερμανία, που εξακολουθεί και εργάζεται σε μια Ευρώπη, η οποία μαστίζεται από την ανεργία, αλλά που δεν γνωρίζει —…και το χειρότερο …δεν την ενδιαφέρει να γνωρίζει— πού οφείλει την εργασία της …Η Γερμανία της Μέρκελ …Η Γερμανία, που θέλει, πληρώνοντας το μισό Ευρώ της Bild, να έχει δική της άποψη για όλα και άρα δικό της «πολιτισμό» …Που θέλει με λιγότερο από μισό ευρώ να «μορφωθεί» γεωπολιτικά …Που θέλει με κόπο λιγότερο από την ανάγνωση έξι σελίδων να τα γνωρίζει όλα …Που θέλει με λίγη τσόντα στην τελευταία σελίδα να βάλει και τον «ηδονισμό» στην «υπέροχη» ζωή της.
Αυτή η Γερμανία είναι που επιτίθεται στην Ελλάδα, δείχνοντάς της το «δάκτυλο» της Αφροδίτης. Αυτή η Γερμανία είναι που «διψάει» για οτιδήποτε αρνητικό αφορά την Ελλάδα …Που θέλει να βλέπει ανθελληνικά δημοσιεύματα με σκληρές ύβρεις, τα οποία να συνοδεύονται από εντυπωσιακές εικόνες διάσημων ιστορικών μνημείων. Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης και την πραγματική ουσία όλων αυτών που συμβαίνουν. Αυτό το προλεταριάτο είναι ο πρόθυμος «ακροατής» της Bild. Το προλεταριάτο είναι αυτό, το οποίο όχι μόνον απολαμβάνει την επίθεση στον ελληνισμό, αλλά την πολλαπλασιάζει …Ολόκληρο το προλεταριάτο …ολόκληρης της Γερμανίας …για διαφορετικούς λόγους σε κάθε πλευρά.
Οι προλετάριοι της πρώην Δυτικής Γερμανίας απολαμβάνουν την επίθεση, γιατί με αυτόν τον τρόπο «πληγώνουν» αυτούς που μισούν …και αυτοί δεν είναι οι Έλληνες …Είναι οι πλούσιοι φιλέλληνες Γερμανοί, τους οποίους για ταξικούς λόγους μισούν …Είναι οι μορφωμένοι αστοί, οι οποίοι ποτέ δεν καταδέχονταν να τους συναναστραφούν και τους έβλεπαν πάντα υποτιμητικά με το αλαζονικό τους βλέμμα …Είναι οι πλούσιοι βιομήχανοι, οι οποίοι δεν τους έβαζαν στα σπίτια τους, αλλά τους έστελναν να γυαλίζουν τα αρχαιοελληνικά αγάλματα, που είχαν στις αυλές των επαύλεών τους. Το ίδιο απολαμβάνουν την ανθελληνική υστερία και οι πρώην Ανατολικογερμανοί προλετάριοι, γιατί δεν είναι και πολύ διαφορετικοί από τους δυτικούς αδερφούς τους. Έχουν την ίδια ταξική καταγωγή και ταυτόχρονα έχουν κομμουνιστική παιδεία. Ο κομμουνισμός μισεί τον ελληνισμό. Το κομμουνιστικό προλεταριάτο είναι ορκισμένος εχθρός του ελληνισμού.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η σημερινή κρίση της Ελλάδας είναι για τους προλετάριους μια μεγάλη ευκαιρία να το «διασκεδάσουν» …Μια μοναδική ευκαιρία να επωφεληθούν μέσα στη μιζέρια τους …Η μοναδική ευκαιρία για έναν προλετάριο να βάλει και λίγο «Ελλάδα» στην κουβέντα του. Μιλώντας αρνητικά για την Ελλάδα, επιδιώκουν να προσβάλουν και να μειώσουν αυτούς, τους οποίους σε διαφορετική περίπτωση δεν μπορούν ν’ «αγγίξουν». Αναπαράγοντας φήμες για τους Έλληνες, γνωρίζουν ότι στεναχωρούν εκείνους, οι οποίοι θεωρούν ότι δεν έχουν προβλήματα της καθημερινότητας για να στεναχωριούνται. Μεγάλη απόλαυση είναι γι’ αυτούς, οι οποίοι δεν ντρέπονται να κουβαλούν και να διαβάζουν την Bild, να τη βλέπουν κρεμασμένη στα περίπτερα με πρωτοσέλιδο την Ακρόπολη ή τους Δελφούς.
Οι μισέλληνες Εβραίοι σ’ αυτό το προλεταριάτο απευθύνονται. Οι μεταξύ τους σχέσεις δεν είναι πρόσφατες. Οι σχέσεις τους έχουν βαθιές «ρίζες» μέσα στον χρόνο. Στην πραγματικότητα οι Εβραίοι ήταν οι πρώτοι που προσπάθησαν —και κατάφεραν— να το «καπελώσουν» και από τότε το ελέγχουν απόλυτα. Από τα χρόνια του Μαρξ και της Λούξεμπουργκ, οι οποίοι ήταν οι «μεγάλοι ευεργέτες» του και οι «μόνοι» που αναγνώρισαν τη «μεγάλη αξία» του. Σε μια Γερμανία ελληνιστών, η οποία τους υποτιμούσε, οι μορφωμένοι Εβραίοι ήταν οι μόνοι που τους «συμπονούσαν» …Οι μόνοι που θεωρούσαν «καθήκον» τους να τους βοηθήσουν, όχι να βελτιωθούν ως άτομα, αλλά να «βελτιώσουν» τα δικαιώματά τους, διατηρώντας τα ίδια άθλια χαρακτηριστικά.
Εξαιτίας αυτής της σχέσης συμπλέουν απόλυτα και γι’ αυτόν τον λόγο συνεννοούνται τόσο εύκολα μ’ αυτούς. Πάντα είχαν επαφές μ’ αυτούς, γιατί πάντα αυτούς εκμεταλλεύονταν …Από τη Ρόζα Λούξεμπουργκ μέχρι τον Χίτλερ και σήμερα με την Μέρκελ. Η σύγχρονη «Bild», δηλαδή, που μεταφέρει «μηνύματα» στο προλεταριάτο, δεν διαφέρει από την «Κόκκινη Σημαία» της Λούξεμπουργκ, όπως και δεν διαφέρει και από τον «Der Sturmer» του Χίτλερ. Ειδικά με τη δεύτερη μοιάζουν απόλυτα, γιατί κι εκείνη —ως «πρωτοπόρος»— είχε και λίγη τσόντα στις ελάχιστες σελίδες της …Λίγα γυμνά σκίτσα για το «ακαδημαϊκό» κοινό της.
Οι ίδιοι αυτοί Εβραίοι με τις ίδιες αυτές μεθόδους προσπαθούν σήμερα να «μεταμορφώσουν» τη Γερμανία και να την κάνουν επιθετική απέναντι σε ολόκληρο τον κόσμο. Γιατί να τη «μεταμορφώσουν»; Γιατί θέλουν να επιτεθούν στον κόσμο. Γιατί είναι τοκογλύφοι και θέλουν τις «πλάτες» ενός θυμωμένου «μπράβου», όταν απειλούν τα θύματά τους. «Μεταμορφώνουν» εύκολα τη Γερμανία, η οποία μεγάλωσε στη φτώχεια και την ορφάνια, γιατί ήταν «παιδί» της ίδιας Γερμανίας, που είχε μεγαλώσει στην ίδια φτώχεια και ορφάνια …μέχρι που την πήρε ο Χίτλερ και με τις σάρκες της «μπάζωσε» όλες τις ρεματιές και τα λαγκάδια της Ευρώπης.
Αυτή η αγράμματη Γερμανία, που μέχρι τώρα ζητούσε «συγνώμη», γιατί φοβόταν και τη «σκιά» της, βγαίνει εύκολα να ταπεινώσει τον κόσμο …Βγαίνει, γιατί έχει συσσωρεύσει κόμπλεξ …Πολλά κόμπλεξ, τα οποία εκμεταλλεύονται εύκολα οι έμπειροι Εβραίοι …Βγαίνει, γιατί ταπεινώθηκε επί ολόκληρες δεκαετίες από τους πάντες. Αυτή ήταν που κατηγορούσαν οι μορφωμένοι όλου του κόσμου —και ανάμεσά τους και οι Γερμανοί— ότι στήριξε τον ναζισμό του Χίτλερ. Τώρα βγαίνει, για ν’ αποκαταστήσει ακόμα και με τη βία τη «φήμη» της …όπως βγήκε και η γενιά των πατέρων της και δεν ξαναγύρισε ποτέ πίσω. Αυτή η «κάτω» Γερμανία είναι η μόνιμη αχίλλειος πτέρνα της Γερμανίας …Το βαρύ «έρμα», που παρασέρνει τη Γερμανία μακριά από τη βούληση των πολιτισμένων Γερμανών …Ένα «έρμα», το οποίο ελέγχεται απόλυτα με φυλλάδες τύπου Bild.
…Ένα αγράμματο, αστοιχείωτο και απολίτιστο «έρμα», το οποίο μπορεί να «λιθοβολήσει» τον οποιονδήποτε τού υποδείξει ο οποιοσδήποτε μπορεί να υποδείξει οτιδήποτε στη Γερμανία …Ένα «έρμα», το οποίο συνδέει απευθείας τον χριστιανικό Μεσαίωνα με την τρίτη χιλιετία …Ένα «έρμα», το οποίο είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμο ν’ ανάψει «πυρά» και να «κάψει» τον οποιονδήποτε θα του υποδείξουν σαν κατηγορούμενο «μαγείας». Αυτό το χριστιανικό κοινωνικό περιθώριο με τις ιουδαϊκές προκαταλήψεις είναι το μυστικό των Εβραίων στη Γερμανία. Αυτό το «περιθώριο» είναι το μυστικό της επιτυχίας τους …Το «περιθώριο», που εδώ και αιώνες είναι το «ακροατήριο» της οποιασδήποτε «Ιεράς Εξέτασης» αναλαμβάνει να «σώσει» τον κόσμο και βέβαια να προσφέρει κέρδη στους όποιους ιδιοκτήτες της Γερμανίας.
Αν το καταλάβει ο αναγνώστης αυτό, θα καταλάβει όλα όσα συμβαίνουν γύρω του. Σήμερα οι Εβραίοι ιδιοκτήτες της Γερμανίας ελέγχουν τη Γερμανία, γιατί ελέγχουν μια μεγάλη μάζα της, η οποία υπό τις εντολές τους λειτουργεί συνωμοτικά, για να επωφεληθεί …Μια μάζα με κακή παιδεία και άσχημη νοοτροπία, γιατί με αυτόν τον τρόπο την εκπαιδεύουν να λειτουργεί …Μια μάζα, η οποία ακόμα πληρώνει την αντιπάθεια της Ρώμης για τον Λούθηρο και την αφήνει να αναπαράγεται μονίμως με τα ίδια χαρακτηριστικά μόνο και μόνο για να τη χρησιμοποιεί όταν τη βολεύει …Μια μάζα, η οποία συνήθως γεννιέται με ημερομηνία λήξης, εφόσον το σύστημα τη χρησιμοποιεί σαν «αναλώσιμο» για όλους τους σχεδιασμούς του τους τελευταίους αιώνες …Μια μάζα, που, τη μία γενιά που επιβιώνει με κόπο, την ακολουθεί μια άλλη, η οποία «πάει» υπέρ πίστεως και πατρίδος …Μια μάζα, που η ιστορία της είναι ένα διαρκές «ράβε-ξήλωνε».
Αυτή ακριβώς είναι η βάση της γερμανικής κοινωνίας. Από τη στιγμή που το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας επέλεξε τον εθνικό σχεδιασμό για τη βιομηχανική εποχή, η Γερμανία —λόγω Ρώμης— πήρε τον άχαρο ρόλο του «ταραξία» …Αυτού, που θα «γκρεμίζει», γιατί αυτό συμφέρει εκείνους που «χτίζουν» …Αυτού, που θα «σπάει», γιατί αυτό συμφέρει εκείνους που «κατασκευάζουν» …Αυτού, που θα τον βγάλουν να εξολοθρεύει τους περισσευούμενους και τους ανεπιθύμητους, μέχρι να εξολοθρευτεί και ο ίδιος. Όλοι οι πόλεμοι της Γερμανίας ήταν αυτής της λογικής. Ήταν πόλεμοι εξ αρχής χαμένοι, γιατί απλούστατα ήταν εξ’ αρχής σχεδιασμένοι για να είναι τέτοιοι.
Ο αναγνώστης καταλαβαίνει τον λόγο που οι ανάγκες αυτού του ρόλου αναγκάζουν το σύστημα να διατηρεί τη γερμανική μάζα σε ένα πολύ χαμηλό επίπεδο. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε άλλο από τη στιγμή που ο βιομηχανικός σχεδιασμός τους είχε ανάγκη από ένα περιοδικό ισοπεδωτικό και αιματηρό reset. Δεν θα μπορούσαν να κάνουν οτιδήποτε άλλο από τη στιγμή που χρειάζονταν μια μάζα, για να τη βάζουν να πολεμά, κάθε φορά που το σύστημα έχει ανάγκη από σάρκα και αίμα …Μια μάζα, που, αν σήμερα βόλευε το σύστημα, θα ήταν ήδη στα μέτωπα του πολέμου.
Αυτή η πλέμπα τούς είναι χρήσιμη, γιατί είναι εύκολα διαχειρίσιμα τα χαρακτηριστικά της. Είναι θρασύδειλη, κομπλεξική και διακατέχεται από μεγάλο φόβο απέναντι στα αφεντικά της …Μια μάζα, που, εξαιτίας αυτού του φόβου, είναι απόλυτα υπάκουη απέναντι σε όποιον βλέπει επάνω στην «έδρα» της Γερμανίας —και αυτοί είναι σήμερα οι Εβραίοι—. Αυτοί οι αγράμματοι Γερμανοί —όπως συμβαίνει πάντα με τους αγράμματους— δεν κάνουν ποτέ την αυτοκριτική τους. Ακόμα κι όταν δείχνουν ότι το κάνουν, δεν το κάνουν, εφόσον το αποδέχονται ως τιμωρία άνωθεν επιβεβλημένη.
Αυτοκριτική σημαίνει να καταλάβεις τα δικά σου σφάλματα. Μόνον όταν τα καταλάβεις τα αποφεύγεις και αυτό οι αγράμματοι Γερμανοί δεν το έχουν καταφέρει. Κάθε φορά που κάποιος «άνωθεν» τούς δείξει έναν εχθρό ή έναν υπεύθυνο για μια άσχημη κατάσταση, επαναλαμβάνουν το ίδιο πράγμα. Γίνονται επιθετικοί και εριστικοί. Αρκεί να έχουν τη «νομιμότητα» της εξουσίας τους να το κάνουν. Για πάνω από πενήντα χρόνια τούς βαρέθηκε ο κόσμος να τους ακούει να ζητάνε συγνώμη …Να ζητάνε συγνώμη από όλους τους λαούς που τους έκαναν κακό, γιατί τους έκριναν συλλογικά και άρα ρατσιστικά.
Τώρα που οι ίδιοι εκτιμούν —και μέσω της Bild έχουν πειστεί— ότι είναι αρκετά δυνατοί, ώστε να μην είναι υποχρεωμένοι να ζητούν συγνώμη, έχουν αρχίσει πάλι τις προκλήσεις. Και πάλι στη Γερμανία έχουν αρχίσει οι ρατσιστικές γενικεύσεις. Οι Έλληνες …είναι έτσι, οι Ισπανοί …είναι αλλιώς. Αυτοί φταίνε, γιατί δεν είναι τέλειοι …όπως εκείνοι. Από εκεί και πέρα λειτουργούν όπως όλοι οι ζηλόφθονες κομπλεξικοί προλετάριοι …Ειδικά όταν αισθάνονται πως έχουν απέναντί τους διάσημους και ξεπεσμένους «αριστοκράτες», όπως θεωρούν σήμερα ότι συμβαίνει με τους Έλληνες.
Τι κάνουν οι «βρόμικοι» Έλληνες; Δεν εργάζονται και ζουν πιο πλούσια από τους προλετάριους, εξαιτίας της κληρονομιάς τους; …Να τα χάσουν όλα …Να χάσουν τα νησιά τους …Να χάσουν τα μνημεία τους. Αν μπορούσαν, ακόμα και το Ήλιο της Ελλάδας θα επιχειρούσαν να τους στερήσουν. Όλα αυτά οφείλονται στην άρνησή τους να κάνουν την αυτοκριτική τους …Στην άρνησή τους να δουν ότι ξαναμπαίνουν σιγά-σιγά στον ίδιο επικίνδυνο «δρόμο» που κάποτε ισοπέδωσε τη Γερμανία και την οδήγησε στην ορφάνια.
Εμπιστευόμενοι το «μεγαλείο» της Γερμανίας, τη «φώτιση» της ηγεσίας της και την «προπαγάνδα» της Bild, ξεκίνησαν και πάλι να «φορτώνουν» τις ευθύνες σε κάποιους άλλους. Οι ίδιοι ποτέ δεν φταίνε για τίποτε. «Δείχνουν» όποιον τους βολεύει ή όποιον δεν φοβούνται, για να τον «καταστήσουν» υπεύθυνο της δύσκολης κατάστασης την οποία βιώνουν …Τον υπεύθυνο, που πρέπει να τιμωρήσουν και να λεηλατήσουν, για ν’ απαλλαγούν οι ίδιοι από το κόστος των λαθών του.
Έτσι βάδιζαν πάντα και έτσι βαδίζουν και τώρα. Οι Ανατολικογερμανοί «έφταιγαν» για την οικονομική κρίση της Γερμανίας της δεκαετίας του 90. Οι Έλληνες «φταίνε» για την ευρωπαϊκή οικονομική κρίση, που επηρεάζει τη Γερμανία του 2010. Οι Ισπανοί «φταίνε» για την κρίση των «αγγουριών». Πριν μάθουν στα επιστημονικά εργαστήρια πού οφείλεται το βακτήριο E.coli που σκοτώνει ανθρώπους, οι αγράμματοι Γερμανοί γνώριζαν ότι οφείλεται στους Ισπανούς. Ποτέ και κανένας άλλος λαός δεν σηκώνει τόσο εύκολα το χέρι του να δείχνει ενόχους.
Αυτά είναι τα μόνιμα χαρακτηριστικά τους και αυτά εκμεταλλεύονται οι πονηροί. Μπορείς να κάνεις εις βάρος τους την οποιαδήποτε αθλιότητα, αρκεί να έχεις επιλέξει τον κατάλληλο «υπεύθυνο» για να το χρεώσεις. Κάποτε έφταιγαν οι κομμουνιστές και η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο σε όλα τα έμβια όντα της Ευρώπης. Στη συνέχεια έφταιγαν οι «κατώτεροι» ανάπηροι, τσιγγάνοι, Σλάβοι και οι Εβραίοι και η Γερμανία ανέλαβε τον «θεάρεστο» ρόλο να «καθαρίσει» την Ευρώπη με το ναζιστικό «σαπούνι». Σήμερα έγιναν εχθροί όλα τα PIIGS …Πρώτοι και καλύτεροι οι Έλληνες, γιατί είναι «τεμπέληδες» και «απατεώνες» …όπως και όλοι οι μεσογειακοί λαοί.
Αυτόν τον ευερέθιστο και πολλές φορές βίαιο γερμανικό όχλο χρησιμοποιούν σήμερα εναντίον της Ευρώπης. Αυτός ο γερμανικός όχλος υπό τις εντολές, τα χρήματα, αλλά και τα ΜΜΕ των Εβραίων —και εις το όνομα μιας δημοκρατίας, την οποία δεν κατανοεί—, νομιμοποιεί τη δήθεν γερμανική ηγεσία …Την ηγεσία εκείνη, την οποία άλλοι ερήμην τους την έχουν επιλέξει …Τα επιλεγμένα πρόσωπα, τα οποία σε καταστάσεις οικονομικής κρίσης διακρίνονται στη γερμανική κοινωνία.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί κάποτε νομιμοποίησαν την ηγεσία του δεκανέα Χίτλερ, που στη Γερμανία των στρατηγών Φον Χίντεμπουργκ κατόρθωσε να γίνει Καγκελάριος …Την ηγεσία του Χίμλερ, που σε φυσιολογικές συνθήκες απέτυχε να γίνει απλός αξιωματικός του γερμανικού στρατού και στο τέλος κατόρθωσε να γίνει κορυφαίος παράγοντας της στρατοκρατούμενης Γερμανίας. Ό,τι «κατακάθι» έχει η Γερμανία ανέρχεται στην «επιφάνεια» κάθε φορά που οι Εβραίοι με τα χρήματά τους «ανακατεύουν» τη γερμανική κοινωνία.
Βλέποντας κάποιος το σημερινό κοινωνικό «σταρ-σύστεμ» της Γερμανίας, εύκολα καταλαβαίνει ότι βρισκόμαστε σε μια τέτοια περίοδο μεγάλης κοινωνικής κρίσης …Μεγάλης κοινωνικής παρακμής. Σε μια Γερμανία, που ακόμα και στις φτώχειες της έβγαζε παγκοσμίως διάσημους ανθρώπους στις τέχνες και στις επιστήμες, σήμερα δεν υπάρχει τίποτε. Σε μια από τις πιο πλούσιες περιόδους της η κοινωνία της είναι κάτι παραπάνω από φτωχή. Σε μια ενιαία Γερμανία με τεράστιο πληθυσμό και τρομερό πλούτο δεν υπάρχουν σημαντικοί και διάσημοι άνθρωποι πέρα από τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και μερικούς Εβραίους των ΜΜΕ. Τι πρέπει να κάνουμε, για ν’ αντιληφθούμε τι συμβαίνει;
Να δούμε τον λόγο που δεν υπάρχει και πάλι αξιοκρατία μέσα στη Γερμανία. Άρα να δούμε πώς γίνεται εκ νέου αυτή η «ανάδευση», που «θάβει» τους άριστους …Η «ανάδευση», που φέρνει το «κατακάθι» της κοινωνίας στην κορυφή και την εμποδίζει να λειτουργήσει αξιοκρατικά …Η «ανάδευση», που φέρνει ένα «κατακάθι» όπως τη Μέρκελ στην κορυφή της γερμανικής κοινωνίας …Η «ανάδευση», που εξηγεί τη μεγάλη επιτυχία ενός ατόμου σαν τη Μέρκελ. Δεν χρειάζεται να ψάξουμε και πολύ. Την επιτυχία της Μέρκελ ας την αναζητήσει κάποιος στον Εβραίο προϊστάμενό της στην υπηρεσία των χαφιέδων. Την επιτυχία της ας την αναζητήσει στα «κολλητηλίκια» της με την εβραϊκή ιδιοκτησία της Bild. Την επιτυχία της την εξασφάλισαν τα σιωνιστικά συμφέροντα, τα οποία επιτυγχάνουν την «ανάδευση».
Η ιστορία απλά επαναλαμβάνεται. Το «κατακάθι» με το όνομα Χίτλερ το έφερε στην κορυφή ο δανεισμός της ναζιστικής Γερμανίας από τους Αμερικανοεβραίους τραπεζίτες. Ο δανεισμός οδήγησε τον Χίτλερ στην κορυφή της γερμανικής κοινωνίας, εφόσον αυτός ο προνομιακός δανεισμός ήταν που του επέτρεψε να δημιουργήσει με την πολεμική παραγωγή συνθήκες τεχνητής ανάπτυξης και ν’ αρπάξει την εξουσία. Με χρήματα των Εβραίων έδωσε απασχόληση στην αγράμματη «πλέμπα» και έγινε εύκολα ο «θεός» της. Ένας τέτοιος δανεισμός έγινε και με την ενοποίηση της Γερμανίας. Οι ίδιοι Εβραίοι χρηματοδότησαν την ενοποίηση της Γερμανίας και επέβαλαν στην εξουσία τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε. Από εκεί και πέρα τα πάντα γίνονται με υποδείξεις του διεθνούς σιωνισμού.
Η Γερμανία δεν προοδεύει επειδή απλά είναι ικανή κι ανταγωνιστική. Προοδεύει εξαιτίας του σιωνιστικού σχεδιασμού …Του σχεδιασμού, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την ενοποίηση της Γερμανίας και τις δανειακές της ανάγκες, για να τη βάλει να κινείται σε αντίθετη «φορά» με όλους τους άλλους Ευρωπαίους. Αυτό είναι το μυστικό της γερμανικής προόδου και αυτό το οφείλει στους σιωνιστές. Η Γερμανία, εξαιτίας εκείνου του υπέρογκου δανεισμού, είχε το «άλλοθι» να κάνει αυτό, το οποίο σε άλλη περίπτωση θα το αντιλαμβάνονταν οι Ευρωπαίοι ως προδοσία. Η Γερμανία προοδεύει, γιατί, όταν οι σιωνιστές τοκογλύφοι έβαζαν τα ευρωπαϊκά κράτη να σπαταλάνε τους πόρους τους, οι ίδιοι πράκτορες —με άλλοθι τη γερμανική ενοποίηση— έβαζαν τη Γερμανία να κάνει οικονομία.
Αυτό είναι το όλο μυστικό και σ’ αυτό στηρίχθηκε η Γερμανία. Όταν οι άλλοι λαοί δημιουργούσαν χρέη, η Γερμανία ξεπλήρωνε τα δικά της. Ισχυροποιήθηκε, γιατί, όταν οι ίδιοι σιωνιστές —μέσω του ανεξέλεγκτου εμπορίου και των διαφθορέων Χριστοφοράκων— διέλυαν τις παραγωγές όλων των κρατών, προστάτευαν ως κόρη οφθαλμού τη γερμανική παραγωγική μηχανή. Ο διεθνής σιωνισμός, ο οποίος βύθισε όλους τους λαούς στην ανεργία, προστατεύει την απασχόληση της γερμανικής «πλέμπας» και αυτή του το ανταποδίδει με το να στέκεται απειλητικά απέναντι σε όλους τους λαούς που θέλουν ν’ αντιδράσουν. Σήμερα η Γερμανία εξακολουθεί και διατηρεί το προβάδισμα, εξαιτίας του αθέμιτου ανταγωνισμού, εφόσον έχει την πιο ευνοϊκή χρηματοδότηση σε όλη την Ευρώπη. Όταν ένας «βιομήχανος» είναι κολλητός με τον «τραπεζίτη», ευνόητα είναι μερικά πράγματα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τη διαπλοκή των συμφερόντων; Οι ίδιοι τοκογλύφοι, που εκβιάζουν την Ελλάδα, είναι εκείνοι που ευνοούν τη Γερμανία. Όποιος είναι αντιδραστικός απέναντι σ’ αυτούς τους τοκογλύφους, έχει απέναντί του και το γερμανικό προλεταριάτο. Πάνω σ’ αυτήν τη διαπλοκή των συμφερόντων γίνεται ένας ολόκληρος κύκλος, που εξυπηρετεί όλους τους εμπλεκόμενους. Ο διεθνής σιωνισμός «δανείζει» στους πάντες, για να καταναλώνουν αυτά τα οποία παράγουν οι Γερμανοί.
Οι Εβραίοι τοκογλύφοι «απλώνουν» χρήματα με δάνεια και τα ξαναμαζεύουν με τους όρους που τους βολεύουν, εφόσον ελέγχουν την παραγωγή της Γερμανίας. Οι λαοί φορτώνονται διαρκώς νέα δάνεια, εξαιτίας των τοκογλυφικών επιτοκίων και οι Γερμανοί προλετάριοι απασχολούνται στα εργοστάσια, λατρεύοντας τους νέους «θεούς» τους. Βλέπει κανείς κάποιο μυστήριο, που να οφείλεται σε μυστικές ικανότητες και τεράστια προσόντα του «τίμιου» γερμανικού προλεταριάτου;
Ο διεθνής σιωνισμός έβαλε κράτη σαν την Ελλάδα να υπερκαταναλώνουν, για να γιγαντωθούν τα εργοστάσια της Γερμανίας. Ο διεθνής σιωνισμός ακόμα και σήμερα —και στην εποχή της μεγαλύτερης κρίσης— βάζει κυβερνήσεις κρατών χωρίς αυτοκινητοβιομηχανία να «επιδοτούν» αποσύρσεις. Οι «κουτές» κυβερνήσεις των προδοτών σπαταλάνε και η «έξυπνη» Μέρκελ κάνει οικονομία. Ο διεθνής σιωνισμός απαιτεί από τους λαούς να «πληρώσουν» τα χρέη τους και το γερμανικό προλεταριάτο τούς «απειλεί» αν δεν το κάνουν. Έτσι απλά. Εργοδότες και υπάλληλοι στους ρόλους τους.
Αυτός ο σιωνισμός είναι η δύναμη που ελέγχει απόλυτα το τραπεζικό σύστημα της Γερμανίας και την ίδια τη Γερμανία …Η δύναμη, η οποία έχει εξαγοράσει την ίδια τη Γερμανία και «παίζει» με την αγράμματη και αστοιχείωτη «πλέμπα» της …Μια «πλέμπα», η οποία με την ανατολικογερμανική της κομμουνιστική εμπειρία και φερόμενη ως οργανωμένη συμμορία, έχει «ταμπουρωθεί» στο Βερολίνο και έχει αποκλείσει από την πρόοδο και τη διάκριση την πραγματική γερμανική κοινωνική ελίτ …Την ελίτ καί των δύο Γερμανιών.
Δεν αναφερόμαστε μόνον στη Δυτική Γερμανία. Η ελίτ της γερμανικής κοινωνίας υποφέρει και στην ανατολική της πλευρά. Εκεί μάλιστα τα πράγματα πολλές φορές μπορεί να είναι απόλυτα εξοργιστικά. Είναι τραγικό για μερικούς Ανατολικογερμανούς δημοκράτες, οι οποίοι αγωνίστηκαν εναντίον του κομμουνισμού και βασανίστηκαν από αυτόν, να βλέπουν στη σημερινή «δημοκρατία» να «επιπλέουν» και να διακρίνονται οι χαφιέδες του καθεστώτος, τους οποίους μίσησαν και πολέμησαν. Κάποιοι, οι οποίοι αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους, πρέπει να βγάζουν «σπυριά», βλέποντας τη χαφιέ Μέρκελ ως Καγκελάριο της Γερμανικής Δημοκρατίας.
Όλα αυτά δεν γίνονται χωρίς συνομωσία και άνωθεν βοήθεια. Πώς διαφορετικά θα «επέπλεε» στον γερμανικό «αφρό» ένα πραγματικό «βαρίδιο» σαν τη Μέρκελ; Γι’ αυτόν τον λόγο αναζητούσαμε το μέσον εκείνο, το οποίο θα δημιουργούσε τον αθέμιτο ανταγωνισμό που θα προστάτευε αυτούς τους άχρηστους …Το μέσον, που, όπως είδαμε, είναι ο δανεισμός τεράστιων κεφαλαίων. Με ευνοϊκό δανεισμό κρατούν τη Μέρκελ στην ηγεσία της Γερμανίας και εξαιτίας του δυσμενούς δανεισμού των ευρωπαϊκών κρατών διατηρούν τη Γερμανία στην κορυφή της Ευρώπης.
Αυτή η Γερμανία απειλεί την Ευρώπη σήμερα. Την απειλεί σε βαθμό μεγαλύτερο απ’ ό,τι φαίνεται, γιατί απειλεί πάνω απ’ όλα το ευρωπαϊκό όραμα της ενοποίησης. Την απειλεί σε βαθμό μεγαλύτερο του οικονομικού, που είναι το ελεεινό της κίνητρο. Τι σημαίνει αυτό; Τα κράτη μόνα τους θα μπορούσαν ν’ αντισταθούν στη γερμανική επίθεση, αλλά το κόστος της διάλυσης της Ευρώπης θα ήταν τεράστιο. Η Ευρώπη, εξαιτίας μιας τέτοιας αποτυχίας, δεν θα ξαναδοκίμαζε την ενοποίησή της ούτε σε χίλια χρόνια. Θα ξαναταλαιπωρούνταν από τις παραδοσιακές έριδες που τη βύθιζαν στον αλληλοσπαραγμό τους τελευταίους αιώνες.
Για όλα αυτά ευθύνεται η Γερμανία …Η «ανάπηρη» Γερμανία, η οποία συνωμότησε με το προλεταριάτο εις βάρος των πάντων …Η εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία προσπάθησε να επωφεληθεί από το ευρωπαϊκό «όραμα» …Η αδερφοκτόνος Γερμανία, η οποία επανέλαβε τον εαυτό τους και ως Ευρωπαία …Η Γερμανία, η οποία σε ένα αδερφικό «ραντεβού» πήγε «οπλισμένη» με στόχο τη ληστεία …Η Γερμανία, η οποία, στη μία και μοναδική φορά που η Ευρώπη δημιούργησε ένα κοινό «σαλόνι», πήγε και «αποπάτησε» στο κέντρο του …Η Γερμανία της ύβρεως, που είχε και το ιερόσυλο θράσος να δείξει στους Έλληνες το δάκτυλο της Αφροδίτης.
Αυτό είναι το διακύβευμα, εξαιτίας της σημερινής προκλητικής γερμανικής πολιτικής. Το γερμανικό προλεταριάτο της Μέρκελ και των Εβραίων με την αθλιότητά τους πιέζουν στα άκρα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και η Ευρωπαϊκή Ένωση στην κυριολεξία εξακολουθεί και υπάρχει σήμερα μόνον εξαιτίας της αγάπης των λαών της …Εξαιτίας της αγάπης, που δεν επιτρέπει στους Ευρωπαίους να σικτιρίσουν τη Γερμανία και την ασχήμια της.
Όμως, αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί έπ’ άπειρον. Δεν μπορεί κάποιος να ανέχεται την Ευρωπαϊκή Ένωση εξαιτίας της αγάπης του και την ίδια ώρα να τον βρίζουν οι αγράμματοι Γερμανοί προλετάριοι, οι οποίοι νομίζουν ότι κάθονται στον «θρόνο» του κόσμου. Τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση; Θα κάθονται να τους μαλώνει το έκτρωμα η Μέρκελ; Θα παριστάνουν τους υπάκουους μαθητές τής αγράμματης ναζίστριας; Θα κάθονται οι λαοί να ανέχονται τους Γερμανούς να τους κατηγορούν ακόμα και για τα δικά τους σφάλματα; Θα γίνουν κι αυτοί Ευρωπαίοι Bildlanders; Θα γίνουν τα υπάκουα παιδιά, τα οποία θα αρνηθούν τις πατρίδες τους, για να μην τους τιμωρήσουν οι Εβραίοι τοκογλύφοι; Γίνονται αυτά τα πράγματα; Όχι βέβαια. Αν όμως αντιδράσουν αυτοί οι περήφανοι και ανεξάρτητοι λαοί, θα πρέπει να διαλύσουν την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα σώσουν τις πατρίδες και κατ’ επέκταση τις οικονομίες τους, αλλά θα καταστραφεί το «όραμα» της ενιαίας Ευρώπης.
Η άμυνα, δηλαδή, απέναντι σ’ αυτήν τη γνωστή από το παρελθόν Γερμανία δεν είναι δύσκολη …Δεν είναι δύσκολη σε κανένα επίπεδο …Ούτε καν η στατιστική της ιστορίας τούς ευνοεί. Losers ήταν οι Γερμανοί προλετάριοι, ακόμα κι όταν περιέφεραν τις ασημαντότητές τους πάνω στα τρομερά Panzers. Ποτέ δεν πέτυχαν αυτοί οι Γερμανοί τους στόχους τους. Γιατί να τους πετύχουν τώρα; Το 1941 όλα «έδειχναν» ότι είναι «κοντά» στο να πετύχουν τους στόχους τους —…ειδικά αν τους έβλεπε κάποιος να περπατάνε αλαζονικά στους δρόμους της Αθήνας— και το 1945 τούς βρήκε να κλαίνε πάνω στα ερείπια της Δρέσδης.
Το ίδιο μπορεί να γίνει και σήμερα. Εβδομήντα χρόνια μετά την αποτυχία τους δείχνουν και πάλι «κοντά» στον στόχο τους —…ειδικά αν τους δει κάποιος σήμερα να ξαναπερπατάνε με την ίδια αλαζονεία στους δρόμους της Αθήνας—. Το βλέμμα της σιγουριάς του Χριστοφοράκου, που κρύβεται πίσω από τα αφεντικά του, δεν διαφέρει από το βλέμμα του πατέρα του, ο οποίος επίσης κρυβόταν πίσω από τα ίδια αφεντικά το ’41 …αλλά μετά έτρεχε σαν ποντικός για να γλιτώσει.
Το 2011, δηλαδή, δεν είναι πολύ διαφορετικό από το 1941. «Δείχνει» ότι οι Γερμανοί θα πετύχουν τους στόχους τους, αλλά στην πραγματικότητα αυτό το οποίο αναμένουμε είναι το πότε θα κλάψουν και πάλι. Δεν αναρωτιόμαστε δηλαδή για το «αν», αλλά για το «πότε» θα κλάψουν. Είναι αδύνατο να μην κλάψουν. Με συνέταιρους, καθοδηγητές και προστάτες τούς Εβραίους δεν πας μακριά. Βαριά-βαριά να διασχίσεις καμία έρημο, έχοντας από πίσω σου έναν ολόκληρο Πλανήτη να σε κυνηγά. Με στρατηγούς τούς γύφτους ούτε στο παζάρι δεν γλιτώνεις τις σφαλιάρες. Απλά πράγματα. Δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημά τους. Ακόμα και να «νικήσει», δεν μπορεί να επιβιώσει. Αυτό είναι το πρόβλημά τους …Δεν έχει σχέση με τις δικές τους ικανότητες. Έχει σχέση με τις θανάσιμες αδυναμίες του δημιουργήματός τους.
Δεν μπορείς να αφαιρέσεις τις υποδομές από τους λαούς, τις οποίες τις έφτιαξαν οι ίδιοι για να τις απολαύσουν. Στην πραγματικότητα δεν θα μπορούσες να τις εκμεταλλευτείς ακόμα κι αν τις είχες φτιάξει ο ίδιος στις πατρίδες των λαών …Ακόμα, δηλαδή, κι αν σου ανήκαν, δεν θα μπορούσες να τις διατηρήσεις επί μακρόν. Γι’ αυτόν τον λόγο πάντα οι ιμπεριαλιστές «πουλούσαν» στους λαούς υποδομές και για πρώτη φορά στην ιστορία τις αρπάζουν. Το ζητούμενο ήταν να τους τις πουλήσουν πανάκριβα και όχι να τις αποκτήσουν οι ίδιοι ως πανάκριβες. Είναι τόσο ολοκληρωτική η ταύτιση συμφερόντων μεταξύ των λαών και των υποδομών, που στην πρώτη δυσκολία «ξεχνάνε» τι έχει προηγηθεί και αποκτούν ακόμα και με τη βία αυτό, το οποίο θεωρούν «ζωτικό» για την επιβίωσή τους.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Οι υποδομές επί αιώνες παραδίδονταν στους λαούς και τα κράτη, γιατί οι πλούσιοι κεφαλαιοκράτες ενδιαφέρονταν μόνο για τα κέρδη τής αγοράς. Οι κεφαλαιοκράτες ήταν βιομήχανοι και τους συνέφερε να πληρώνουν οι ίδιοι οι λαοί τους δρόμους, τις γέφυρες ή τα ηλεκτρικά δίκτυα. Τους συνέφερε να πληρώνεται από το κοινό ταμείο ό,τι εξυπηρετούσε και τους ίδιους. Αυτοί πάντα ενδιαφέρονταν να λειτουργεί άψογα η αγορά και αυτό γινόταν με τις πανάκριβες υποδομές.
Αυτή η αγορά σήμερα δεν είναι το άμεσο ζητούμενο, γιατί άλλαξαν οι πρωταγωνιστές της. Αυτοί, οι οποίοι κάποτε συγκρούονταν σ’ αυτήν την αγορά —και ήταν οι βιομήχανοι— «έσβησαν». Τώρα κυρίαρχοι είναι οι τραπεζίτες και αυτοί —μέσω του εμπορίου— ελέγχουν μονοπωλιακά την αγορά. Επειδή όμως δεν υπάρχει κεφάλαιο, που να διασφαλίζει τα πλούτη τους, αναγκαστικά οι τραπεζίτες αρπάζουν υποδομές, για να «στερεοποιήσουν» τα αέρινα πλούτη τους.
Ενώ, δηλαδή, στη βιομηχανική περίοδο ενδιέφερε τους κυρίαρχους των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων —και άρα τους βιομηχάνους— να τροφοδοτούν με δικά τους προϊόντα τις υποδομές των αδυνάμων, σήμερα αυτό έχει αλλάξει. Επειδή σήμερα κυρίαρχοι των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι οι τραπεζίτες, τους ενδιαφέρουν οι ίδιες οι υποδομές. Δεν έχουν άλλον μηχανισμό, που να τους αποφέρει σταθερά κέρδη. Δεν έχουν ούτε φέουδα ούτε εργοστάσια. Ως εκ τούτου μετατρέπουν σε «φέουδα» τις υποδομές των λαών. Αναζητούν τα διόδια των δρόμων. Αναζητούν τα τέλη των δικτύων ενέργειας και ύδρευσης. Αναζητούν τα πάγια έσοδα των αεροδρομίων και των λιμανιών. Αναζητούν ένα σταθερό «ταμείο» σε ένα σταθερό «μέσο».
Αυτό είναι που άλλαξε σήμερα στον ιμπεριαλισμό σε σχέση με τη βιομηχανική εποχή. Για παράδειγμα, τη Γερμανία της βιομηχανικής εποχής την ενδιέφεραν οι προμήθειες του ΟΤΕ και ανταγωνιζόταν τη Γαλλία ή τη Βρετανία για το ποιος θα εξασφαλίσει τα συμβόλαια των προμηθειών του. Αντίθετα τη Γερμανία ή τη Βρετανία ή τη Γαλλία της μεταβιομηχανικής εποχής την ενδιαφέρει ο ίδιος ο ΟΤΕ. Ενώ, δηλαδή, κάποτε οι ιμπεριαλιστές «μάχονταν» μεταξύ τους για τη μοιρασιά των κρατών-πελατών σ’ ό,τι αφορά την κάλυψη των αναγκών τους, σήμερα οι ιμπεριαλιστές «μάχονται» για τη μοιρασιά των ίδιων των υποδομών των κρατών.
Αυτό, όπως αντιλαμβανόμαστε, δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ καιρό. Σε μια οικονομία, που διαρκώς παραπαίει, είναι θέμα χρόνου ν’ αλλάξει ο σχεδιασμός της. Σε μια Ευρώπη άνεργη —και σε λίγο πεινασμένη— είναι θέμα χρόνου να «στοχοποιηθούν» οι άρπαγες των ζωτικών υποδομών. Ήδη έχουν αρχίσει να εμφανίζονται τα σημάδια της αντίδρασης. Η Μεσόγειος, η οποία είναι το μεγάλο θύμα αυτής της πρωτοφανούς λεηλασίας, δείχνει να «ξυπνάει» από τον λήθαργο.
Οι Έλληνες «ξύπνησαν» όταν οι Γερμανοί τούς έδειξαν το «δάκτυλο» της Αφροδίτης και οι Ισπανοί «ξύπνησαν» όταν τους έδειξαν το «αγγούρι». Σιγά-σιγά, δηλαδή, τα πράγματα εξελίσσονται αντίθετα από αυτά που επιθυμούσαν οι σχεδιαστές τους. Αυτοί, οι οποίοι κέρδιζαν, βάζοντας τους Γερμανούς να μισούν όλους τους άλλους, ώστε να εισπράττουν τον φόβο που προκαλούν, βλέπουν τώρα ότι προκαλούν γενική αντίδραση. Από τον κερδοφόρο ανθελληνισμό των Γερμανών βλέπουν ότι περνούν σε έναν ζημιογόνο αντιγερμανισμό των Ευρωπαίων. Βλέπουν ότι με το να μεταχειρίζονται τους Γερμανούς ως άγριο «θηρίο», το οποίο το στρέφουν εναντίον του οποιουδήποτε, αρχίζει ο αντιγερμανισμός να «σκεπάζει» την Ευρώπη και αυτό είναι επικίνδυνο. Οι Γερμανοί είναι ισχυροί απέναντι σε μεμονωμένους λαούς, αλλά απόλυτα αδύναμοι απέναντι στους Ευρωπαίους ως σύνολο.
Αρχίζει λοιπόν και επαναλαμβάνεται μια παλιά ιστορία. Η ιστορία εκείνη, που η πανίσχυρη Γερμανία εισέβαλε με περίπατο στη μεμονωμένη Πολωνία ή την Τσεχοσλοβακία, αλλά σταδιακά βρέθηκε απέναντι σε ολόκληρη την Ευρώπη ως εχθρός της. Αυτό περίπου συμβαίνει και σήμερα. Ξεκίνησαν με τη μικρή Ελλάδα, κάνοντας τη συνηθισμένη επίδειξη ισχύος, αλλά άρχισαν να ενοχλούν όλους τους μεσογειακούς λαούς. Οι Ισπανοί, μετά την αθλιότητα με τα αγγούρια, είναι πολύ εξοργισμένοι με τη Γερμανία. Άνθρωποι της καθημερινότητας, οι οποίοι ποτέ δεν ασχολήθηκαν με τις ευρωπαϊκές υποθέσεις και τις εθνικές διενέξεις, άρχισαν να καταγγέλλουν τη γερμανική πολιτική. Γεωργοί, μανάβηδες και έμποροι άρχισαν να καταγγέλλουν τη Γερμανία, γιατί βλέπουν τον κόπο τους, εξαιτίας των Γερμανών, να πηγαίνει στα σκουπίδια.
Τα ανάλογα συμβαίνουν και σε μια άλλη γωνιά της Μεσογείου. Οι Ιταλοί έχουν αρχίσει να εκνευρίζονται από την αρπακτικότητα των γερμανικών εταιρειών, οι οποίες δεν αρκούνται στον ανταγωνισμό των Ιταλών, αλλά θέλουν να τον «καταπιούν», εξαγοράζοντάς τον. Άνθρωποι με ναζιστικό παρελθόν, όπως ο Πιχ της Φολκσβάγκεν, εκνευρίζουν τους Ιταλούς με την επιθετική τους τακτική …Οι Ιταλοί, οι οποίοι αγωνίζονται με όλα τα μέσα να διατηρήσουν στην «ζωή» το βιομηχανικό τους κεφάλαιο …Οι Ιταλοί, οι οποίοι δείχνουν πλέον ότι θέλουν να τους «εκδικηθούν», αν σκεφτεί κάποιος την πρόσφατη απόφασή τους για τη δέσμευση γερμανικών περιουσιακών στοιχείων, προκειμένου να αποζημιωθούν τα θύματά τους σε μια άλλη γειτονική μεσογειακή χώρα.
Είναι λοιπόν βέβαιο ότι —έστω και άτυπα— έχει σχηματιστεί ένα «μέτωπο» μεταξύ των θυτών του Βορά και κυρίως της Γερμανίας και των θυμάτων του Νότου και κυρίως της Ελλάδας, επειδή είναι το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα της. Δεν είναι τυχαίο, δηλαδή, που, όταν σταματάνε να «μαλώνουν» τους Νότιους οι Γερμανοί, αναλαμβάνουν τον ίδιο ρόλο οι Ολλανδοί, οι Βέλγοι ή οι Φιλανδοί. Για να φέρει όμως αυτό το «μέτωπο» αποτελέσματα, θα πρέπει να υπάρχει γνώση …Γνώση, η οποία ξεφεύγει από τη μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενη.
Ο κόσμος σήμερα έχει αλλάξει και μαζί μ’ αυτόν έχουν αλλάξει και οι ιμπεριαλιστικές τακτικές και άρα και οι αμυντικές τακτικές. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει ανάγκη ν’ αναγκαστούν οι πολίτες της Ευρώπης να ντυθούν στρατιωτικά, για ν’ αντιμετωπίσουν τη γερμανική λαίλαπα, θα πρέπει να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν, εφόσον είναι θύματά της. Η μόνη διαφορά με το παρελθόν είναι ότι μπορούν να τη σταματήσουν πιο ανώδυνα απ’ ό,τι μπορούσαν στο παρελθόν. Απλά δεν τη σταματούν ως στρατιώτες, αλλά ως καταναλωτές. Δεν «ντύνεσαι» αντίπαλος στρατιώτης, για να σταματήσεις τη γερμανική επέλαση, αλλά «ντύνεσαι» αντίπαλος καταναλωτής. Πρέπει καί στις δύο περιπτώσεις να «στρατευτείς», εφόσον επιβάλλεται μια ομοιόμορφη αμυντική συμπεριφορά.
Είναι υποχρεωμένοι οι Ευρωπαίοι να το κάνουν αυτό, γιατί, αν δεν το κάνουν τώρα, θ’ αναγκαστούν να το κάνουν με τον παλιό τρόπο αργότερα. Άρα, πριν αναγκαστεί ο πολιτισμένος κόσμος της Ευρώπης να αποκτηνωθεί και να γεμίζει και πάλι τα «χαντάκια» και τις «ρεματιές» με κορμιά της γερμανικής πλέμπας, πρέπει να δοκιμάσει να την «ξεφορτωθεί» με πιο ανώδυνο τρόπο. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Ο ιατρικός. Κάνεις ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που επιθυμούν οι σχεδιαστές του προβλήματος. Από τη στιγμή που η ανάπτυξη της Γερμανίας καθιστά την ίδια τη Γερμανία έναν καρκινικό «όγκο» μέσα στο ευρωπαϊκό σώμα, η αντιμετώπιση είναι συγκεκριμένη. Της στερείς τους πόρους που την ενισχύουν έναντι των θυμάτων της και της επιτρέπουν να τα λεηλατεί.
Για όσο διάστημα η Γερμανία θα πουλάει τα προϊόντα της και θα «ακμάζει», θα συντηρεί την εβραϊκή εξουσία της και θα λεηλατεί τους πάντες γύρω της. Θα εκμεταλλεύεται τους δείκτες ανάπτυξής της, ώστε με τον φθηνό δανεισμό να εξασφαλίζει με αθέμιτους όρους την απόλυτη ανταγωνιστικότητα εις βάρος όλων των υπολοίπων, οι οποίοι θα λιμοκτονούν. Όσο πιο πολύ διαρκεί αυτό το φαινόμενο, τόσο πιο πολύ θα βυθίζεται η Ευρώπη στη «λάσπη», έχοντας τη Γερμανία φορτωμένη στους «ώμους» της.
…Μόνον αν «βυθιστεί» η Γερμανία στην ύφεση υπάρχει ελπίδα για την Ευρώπη …Μόνον αν μπουν στην ανεργία εκείνοι, οι οποίοι σήμερα δείχνουν με το δάκτυλο αυτούς που δεν πληρώνουν τους τοκογλύφους, θα σωθούν και οι υπόλοιποι λαοί. Για όσο διάστημα οι τοκογλύφοι μπορούν και αναγκάζουν τα κράτη και τους λαούς να καταναλώνουν και —εκτός από τα κέρδη τους— να δίνουν δουλειά στο γερμανικό προλεταριάτο, δεν υπάρχει πιθανότητα ν’ αλλάξει τίποτε. Πρέπει η Γερμανία ν’ αλλάξει «φορά» στην κίνησή της και αυτό μόνον οι λαοί μπορούν να την αναγκάσουν να το κάνει.
Απλά πράγματα. Όλη η Ευρώπη —ακόμα και οι ευσυνείδητοι Γερμανοί— πρέπει να σταματήσουν να αγοράζουν γερμανικά προϊόντα. Είναι απαραίτητο το ΕΜΠΑΡΓΚΟ απέναντι σε όλα τα γερμανικά προϊόντα. Γιατί; Για να μπει η Γερμανία σε ύφεση, ώστε ν’ αποκτήσει την ίδια «φορά» με τα υπόλοιπα κράτη. Πρέπει η Ευρώπη ν’ αποκτήσει εκείνα τα κοινά χαρακτηριστικά, που θα της επιτρέψουν να επιχειρήσει ν’ αντιμετωπίσει με έναν κοινό τρόπο τα προβλήματά της. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν υποχωρήσουν οι Εβραίοι τοκογλύφοι στη Γερμανία και χάσουν τον έλεγχο του προλεταριάτου της. Αυτό μπορεί να γίνει μόνον αν πάψουν οι Εβραίοι να είναι σε θέση να ταΐζουν με μεροκάματα το προλεταριάτο της και να είναι οι «θεοί» του.
Αυτό θα επαναφέρει την κοινωνική «τάξη» στη Γερμανία και το «κατακάθι» της θα υποχωρήσει στον «πάτο» της. Χωρίς τη βοήθεια των Εβραίων θα εξαφανιστούν οι διάφορες Μέρκελ και οι διάφοροι Σόιμπλε. Από εκεί και πέρα θα υποχωρήσει και το προλεταριάτο …Αναγκαστικά θα υποχωρήσει. Χωρίς μεροκάματο η «ανταγωνιστική» και παραγωγική «πλέμπα» της Γερμανίας θα τρομοκρατηθεί και θα γυρίσει τρέχοντας στην «τρύπα» της.
Θα γυρίσει στην «τρύπα» της και θα πει κι ευχαριστώ, γιατί, αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα, πάλι θα γέμιζε τα χαντάκια της Ευρώπης …Πάλι θα πάγωνε στοιχημένη σε κάποια ρωσική στέπα. Από σύμπτωση σήμερα δεν έχει επιστρατευτεί με κίνδυνο τη φυσική της εξολόθρευση, γιατί απλά οι ισχυροί άλλαξαν τον σχεδιασμό και ο πραγματικός στρατιωτικός πόλεμος δεν έχει πλέον την ίδια αποτελεσματικότητα στους σχεδιασμούς τους …Κοινώς …τη «γλίτωσαν» τζάμπα οι πολύ «καθαροί» και πολύ «ανταγωνιστικοί».
Όμως, για όσο διάστημα οι τοκογλύφοι θα θησαυρίζουν, τη Μέρκελ θα τη διαδέχονται νέες Μέρκελ …Τους άχρηστους και τους τιποτένιους σταλινικούς θα τους διαδέχονται νέοι άχρηστοι και νέοι τιποτένιοι σταλινικοί. Θα στηρίζονται όλοι στις πλάτες του προλεταριάτου και θα «καπελώνουν» τους πάντες στο όνομα της «Δημοκρατίας». Η αξιοκρατία στη Γερμανία δεν θα λειτουργεί και το υγιές κομμάτι της θα «συνθλίβεται» από τους εκλεκτούς της Bild και των κομματικών μηχανισμών …Θα «συνθλίβεται» από αυτούς, οι οποίοι έχουν ανάγκη τα μέσα των Εβραίων, είτε επειδή είναι βλάκες είτε επειδή είναι ανάπηροι είτε επειδή είναι ανώμαλοι είτε επειδή έχουν κλεμμένα διδακτορικά.
…Πρέπει οι ίδιοι οι Γερμανοί να «ξυπνήσουν» πριν είναι πια αργά …τόσο για τους ίδιους όσο και για τον κόσμο ολόκληρο. Πρέπει οι ίδιοι οι Γερμανοί να βρουν τις δυνάμεις να περιορίσουν και στη συνέχεια να εξουδετερώσουν το «μεθυσμένο» προλεταριάτο, πριν μας βάλει όλους μας σε περιπέτειες. Πρέπει οι ίδιοι οι Γερμανοί να σπάσουν το «αυγό του φιδιού», το οποίο έχει σχεδόν εκκολαφθεί και απειλεί να «βγει» από τη Γερμανία. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ισχύει το γνωστό: …»μην ταΐζετε το θηρίο». Δεν πρέπει να καταναλώνουμε τα προϊόντα του, για να μην του δίνουμε «τροφή». Δεν πρέπει να του παραδίδουμε «φιλέτα» τύπου ΟΤΕ και ΔΕΗ, ώστε να γιγαντώνεται.
Καθήκον όλων μας —και όχι μόνον των Γερμανών— είναι να σταματήσουμε αυτό το «ερπετό» …Να το σταματήσουμε πριν βγει από τη «φωλιά» του. Ήδη έχει «καταπιεί» τη Γερμανία και απειλεί να «καταπιεί» ολόκληρη την Ευρώπη. Οι στόχοι του είναι πλέον ορατοί …Στόχοι, οι οποίοι εύκολα διακρίνονται, αν σκεφτεί κάποιος τις συγγένειες των «ειδών». Σε έναν κόσμο όπου το «υβριδικό» κινεζικό μοντέλο έχει δοκιμαστεί ως προς την αντοχή του, εύκολο είναι να καταλάβουμε ποιο πρότυπο θ’ ακολουθήσει το σταλινικό «θηρίο» του Βερολίνου. Έχοντας πειστεί για την αντοχή της κινεζικής πολιτικής «πατέντας», προσπαθεί να την αντιγράψει.
Τα αφεντικά του αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης προσπαθούν να «μεταφέρουν» στην Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, μέσω της προλεταριακής Γερμανίας, προσπαθούν να «κινεζοποιήσουν» την Ευρώπη …Προσπαθούν να μεταφέρουν το ιδιόμορφο σταλινοκαπιταλιστικό καθεστώς της και στην Ευρώπη …Προσπαθούν να μετατρέψουν το Βερολίνο σε ένα σταλινικό δογματικό «Πεκίνο», απρόσιτο και απειλητικό για όλους τους αντιπάλους του …Ένα ευρωπαϊκό «Πεκίνο», το οποίο θα ελέγχεται πλήρως και απόλυτα από τους Εβραίους τραπεζίτες και θ’ αποφασίζει μόνο του σε ποιους θα πετάξει ένα κομμάτι «ψωμί», για να επιβιώσουν.
Οι Εβραίοι θα έχουν υπό την ιδιοκτησία τους τα πάντα και οι λαοί από «κάτω» θα εργάζονται για ένα πιάτο ρύζι. Θα τους προσκυνάνε κάθε φορά που θα τους βάζουν μερικά ψίχουλα παραπάνω στο «πιάτο» τους. Θα τους ευγνωμονούνε κάθε φορά που θα τους ανταμείβουν περίπου ίσα με τη γερμανική «πλέμπα». Θα ζούνε ως πραγματικοί πληβείοι της νεοταξικής φεουδαρχίας. Θα πληρώνουν στους Εβραίους διόδια, ρεύμα, νερό, τηλέφωνο, στεγαστικά δάνεια και κάθε φορά που θα αντιδράνε, θα απειλούνται με πραγματική πείνα και άρα με αφανισμό. Γι’ αυτόν τον λόγο κινούνται με απίστευτες ταχύτητες και θράσος εναντίον όλων των κρατών και όλων των λαών της Ευρώπης.
Στον στόχο της αποδυνάμωσης αυτών των λαών πρέπει ν’ αναζητήσει κάποιος την αφόρητη πίεσή τους για αποκρατικοποιήσεις. Γνωρίζουν πως οι λαοί αντλούν δύναμη από το κρατικό κεφάλαιο και αυτό προσπαθούν να τους στερήσουν. Παντού εφαρμόζουν τις ίδιες μεθόδους με την Ανατολική Γερμανία. Έρχονται σε μυστικές συμφωνίες με προδοτικές ηγεσίες, προκειμένου να ξεπουλήσουν τις κρατικές περιουσίες …Ηγεσίες είτε φυσικών Εβραίων, όπως είναι ο Παπανδρέου, ο Σαρκοζί ή ο Μίλιμπαν, είτε με ηγεσίες πρώην σταλινικών, όπως συμβαίνει με όλες τις χώρες της πρώην Ανατολικής Ευρώπης. Όπου δεν υπάρχουν αυτά τα δεδομένα, απλά θα στηρίζουν και στη συνέχεια θα εκβιάζουν διεφθαρμένους και ανώμαλους ηγέτες μπερλουσκονικού τύπου.
Από τις ανάγκες αυτού του επιθετικού και ταυτόχρονα μυστικού σχεδιασμού είναι δυνατόν να ερμηνεύει κάποιος τα όσα αφορούν το φαινόμενο «Μέρκελ» …Το φαινόμενο αυτής της άσχημης «μουσούδας» συγκεκριμένα …Της ασήμαντης γυναίκας, η οποία έχει πάρει τον πιο σημαντικό ρόλο της «παράστασης» …Τον ρόλο εκείνον, τον οποίο κάποτε είχε πάρει ο Χίτλερ και απέτυχε. Η παντελώς ασήμαντη Μέρκελ είναι στην πραγματικότητα το μεγάλο μυστικό της επιτυχούς εφαρμογής αυτής της επικίνδυνης και σκληρής πολιτικής. Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν τίποτε απολύτως.
Χρησιμοποιούν αυτό το θηλυκό απολειφάδι της ανθρώπινης ύπαρξης απλά και μόνον γιατί αυτό τους επιβάλουν οι γνώσεις τους περί της κοινωνικής ψυχολογίας …Γνώσεις, οι οποίες αφορούν την ψυχολογία των μαζών, αλλά και γνώσεις περί των ανθρώπων ως άτομα. Γνωρίζουν, δηλαδή, τι πρέπει να κάνουν, για να μην αντιδρούν οι άνθρωποι στα φαινόμενα που οι ίδιοι προκαλούν. Γνωρίζουν τι είδους ανθρώπων πρέπει να «εμφανίζουν» μπροστά τους, προκειμένου να μην προκαλούν αντιδράσεις …Προκειμένου —για την περίπτωση της Γερμανίας— να μην δημιουργούν επικίνδυνους και αποκαλυπτικούς συνειρμούς.
Στην πραγματικότητα αντιγράφουν την «επιτυχία» της βασίλισσας Βικτορίας, όπου μια ασήμαντη γυναικούλα «υπνώτισε» το παγκόσμιο κοινό και υπό την ηγεσία της στήθηκε η μεγαλύτερη αυτοκρατορία που είδε ποτέ ο κόσμος. Αντιγράφουν την «επιτυχία» της Παπαρήγα, η οποία επιτρέπει σε ένα σταλινικό ΚΚΕ να βρομίζει με την παρουσία του τη γενέτειρα της Δημοκρατίας. Κάτι ανάλογο επιχειρούν με τον θηλυκό «Κουασιμόδο» του Βερολίνου. Με τη Μέρκελ κατορθώνουν και «υπνωτίζουν» τους λαούς. Δεν αντιδρούν οι λαοί σθεναρά, γιατί δεν μπορούν να ευθυγραμμιστούν απέναντι σε ένα παντελώς ασήμαντο «τίποτε» …Δεν καταδέχονται να το κάνουν και εκεί την «πατάνε».
Αν ο οποιοσδήποτε άνδρας επιχειρούσε —ως ηγέτης της Γερμανίας— να κάνει εις βάρος των λαών αυτά, τα οποία σήμερα κάνει ή λέει η Μέρκελ, θα είχε ξεκινήσει η επανάσταση των λαών εναντίον της γερμανικής κατοχής. Αν επικεφαλής της σημερινής Γερμανίας με τον σημερινό της ρόλο βρισκόταν κάποιος Κολ ή Σρέντερ, τώρα θα μιλούσαμε για διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τη Μέρκελ όμως δεν έχουν τέτοια προβλήματα. Με τη Μέρκελ κατορθώνουν το ακατόρθωτο …και το οποίο είναι το θύμα να βλέπει με οίκτο τον θύτη. Η ελεεινή της ύπαρξη «παγώνει» τα θύματά της και λειτουργεί σαν «Μέδουσα». Μια «Μέδουσα», που μόνον μέσω του «κατόπτρου» της γνώσης μπορείς να την δεις, χωρίς να «παγώσεις». Αν την δεις απευθείας και γελάσεις με τα χάλια της, την «πάτησες». Με αυτόν τον τρόπο το «στήσιμο» της κινεζοποιημένης Ευρώπης προχωράει απροβλημάτιστα.
Θα τους αφήσουμε να πετύχουν τους στόχους τους;
Μάντεις δεν είμαστε, αλλά δικαστήρια «βλέπουμε» ν’ ακολουθούν …Μεγάλα δικαστήρια με τις κατηγορίες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας …Κλάματα θα έχουμε.
Ο σταλινισμός του προλεταριάτου δεν θα περάσει.
Ο φασισμός της «πλέμπας» δεν θα «μπει» στη νέα χιλιετία της γνώσης.


πηγή