Η συνειδητότητα δηλαδή, δεν εξετάζει αν αυτό που αντιλαμβανόμαστε και σκεφτόμαστε είναι καλό ή κακό, αλλά απλώς το υλοποιεί…
Εδώ και αρκετά χρόνια, ακούω, βλέπω και διαβάζω δεκάδες ή και εκατοντάδες ανθρώπους να μιλάνε και να γράφουν για την «αφύπνιση». Οι περισσότεροι μάλιστα από αυτούς, θεωρούν ότι η αφύπνιση είναι μια κατάσταση, κατά την οποία όσοι εισέλθουν σε αυτήν, γίνονται με κάποιο αυτόματο και μαγικό σχεδόν τρόπο διαφορετικοί άνθρωποι… Θεωρούν δηλαδή ότι «αφυπνισμένοι» είναι οι άνθρωποι, οι οποίοι μέσα σε ένα λεπτό αλλάζουν και γίνονται κάτι άλλο, καινούργιο και διαφορετικό από εκείνο που ήταν μέχρι εκείνη τη στιγμή… Όμως είναι αλήθεια τα πράγματα έτσι; Διότι κανονικά, σύμφωνα με την έννοια της λέξης, αφυπνισμένος είναι εκείνος ο οποίος κοιμόταν και ξύπνησε… δηλαδή άλλαξε κατάσταση συνειδητότητας… και ενώ βρισκόταν σε ύπνο και ίσως αυτό που αντιλαμβανόταν ήταν όνειρο, τώρα ξύπνησε και βλέπει και αισθάνεται τον αισθητό κόσμο…
Αν δηλαδή κάποιος κοιμάται κι ονειρεύεται ένα σπίτι που καίγεται και κάποιος –μέσα στο όνειρο που βλέπει- τον πληροφορήσει ότι το σπίτι αυτό είναι το δικό του, αυτό σημαίνει ότι -όσο παραμένει στην ίδια κατάσταση του ονείρου- θα μπορέσει να κάνει κάτι; Αν εσύ ο αναγνώστης δεις στο όνειρό σου ένα σπίτι να είναι μέσα στις φλόγες και κάποιος δίπλα σου, σου φωνάξει ότι το σπίτι αυτό που καίγεται είναι το δικό σου, είσαι σίγουρος ότι επειδή θα γνωρίζεις ότι είναι το δικό σου σπίτι –όσο μένεις μέσα στο όνειρό σου- θα αντιδράσεις έτσι ώστε να το σβήσεις, ή να μπεις για να σώσεις την οικογένειά σου που είναι μέσα ή οτιδήποτε άλλο που θα έκανες εδώ έξω στον «πραγματικό» κόσμο; Έχεις δει πολλά όνειρα μέσα στα οποία έχεις αντιδράσει όπως ακριβώς αντιδράς όταν είσαι ξύπνιος στον αισθητό κόσμο; Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή…
1. Ύπνος και όνειρα
Για να κατανοήσουμε την έννοια της αφύπνισης, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε την κατάσταση του ύπνου και του ονείρου καθώς και τη δυνατότητα μετάβασής μας από αυτήν στο ξύπνιο, δηλαδή στην κατάσταση όπου παρατηρούμε, αισθανόμαστε και αντιλαμβανόμαστε πλήρως τον αισθητό κόσμο. Όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει να κοιμάται κάποιος όπως επίσης και να ονειρεύεται… Ελάχιστοι όμως από τους αναγνώστες ίσως θα γνωρίζουν ότι ο ύπνος μας, είναι μια κατάσταση «έξω» από τον αισθητό κόσμο… Πολλοί δηλαδή θεωρούν ότι τη στιγμή που κοιμόμαστε, συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στον κόσμο αυτό και φυσικά να συνεχίζει να υπάρχει γύρω μας ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικό… Όμως η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική… Διότι όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση ύπνου, έχουμε αλλάξει κατάσταση συνειδητότητας… Βρισκόμαστε εκτός αισθητού κόσμου… Για να κατανοήσετε τι σημαίνει αυτό που διαβάσατε θα σας ζητήσω να σκεφτείτε το παρακάτω…
Αν ξαφνικά και με ένα μαγικό, αυτόματο και ανεξήγητο για σας τρόπο, όλα τα πλάσματα του κόσμου αυτού ταυτόχρονα αποφάσιζαν να κοιμηθούν, ο κόσμος που γνωρίζουμε θα εξαφανιζόταν… Θα έπαυε να υλοποιείται, να υπάρχει… Γιατί; Διότι δεν θα υπήρχε κανένας να τον παρατηρήσει… Δεν θα υπήρχαν αισθήσεις να τον καταγράψουν και έτσι η συνειδητότητα που τον υλοποιεί θα βρισκόταν «κενή πεδίου»… Έχουμε ξαναπεί, ότι οι αισθήσεις του παρατηρητή, δημιουργούν τη συνείδησή του η οποία αφού επαναληφθεί σε έναν ορισμένο αριθμό κύκλων παρατήρησης, καταγράφεται τελικά στη συνειδητότητα της οποίας η ροή τελικά, αποτελεί και τον αισθητό κόσμο… Όλοι εμείς δηλαδή, παρατηρούμε, αισθανόμαστε, καταγράφουμε, δημιουργούμε τις συνειδήσεις μας και αυτές αφού επαναληφθούν ορισμένες φορές, τότε καταγράφονται σαν πληροφορία… Μια πληροφορία η οποία αρχίζει να ρέει σε αντίστροφη ροή όπως έχουμε περιγράψει και με τον τρόπο αυτό παράγονται εικονικά οι μορφές και η ύλη που εμείς αντιλαμβανόμαστε σαν πραγματικότητα…
2. Ο ονειρικός χρόνος
Θα με ρωτήσετε τώρα, «καλά, και την ώρα που κοιμόμαστε τι γίνεται το σώμα μας; Αφού είναι εκεί… αν κάποιος που περάσει δίπλα θα το δει… θα μας δει δηλαδή να κοιμόμαστε στον ίδιο αυτό κόσμο, που εσύ τώρα μας λες ότι δεν θα υπάρχει…»… Φυσικά θα σας δει… Αν κάποιος σας παρατηρήσει… Αυτές οι τρεις λέξεις κάνουν τη διαφορά: -Αν κάποιος παρατηρήσει-… Το σώμα σας υπάρχει ακόμη σαν πληροφορία στη συνειδητότητα του αισθητού κόσμου… Αν όμως εσείς «απουσιάζετε» από αυτό, τότε ο μόνος που μπορεί να το υλοποιήσει είναι κάποιος παρατηρητής και όχι εσείς… Το σώμα ενός κοιμισμένου πλάσματος το οποίο βλέπει κάποιος παρατηρητής, είναι ένα άδειο σώμα… Όχι εντελώς άδειο, ένα μικρό μέρος της ζωτικότητας το κρατά σε «αναμονή» για την επιστροφή σας, αλλά στην ουσία εσείς απουσιάζετε… Για Σας, ο κόσμος αυτός δεν υπάρχει εκείνη τη στιγμή… Ποια στιγμή δηλαδή, αφού δεν υπάρχει χρόνος στον ύπνο…
Ο καταγεγραμμένος χρόνος που θα αντιληφθείτε ότι έχει περάσει κατά τη διάρκεια του ύπνου σας, είναι απλά η ενέργεια η οποία απαιτήθηκε από τη συνειδητότητα για να στρεβλώσει το χώρο και να επαναϋλοποιήσει το σώμα το οποίο σας περιμένει σε «αναμονή» όσο εσείς «ταξιδεύατε εκτός»… Και αυτό, από τη συνειδητότητα του αισθητού κόσμου γίνεται αυτόματα… Τη συνειδητότητα που ονομάζουμε πραγματικό κόσμο… Η πληροφορία αυτή υπάρχει μέσα της καταγεγραμμένη για όλους μας… Ποια δηλαδή… Όταν ξυπνήσουμε, αντιλαμβανόμαστε για το διάστημα που κοιμόμαστε παρέλευση χρόνου… τον οποίο όμως αδυνατούμε να τον προσδιορίσουμε οι ίδιοι ακριβώς, παρά μόνο έμμεσα μέσω ρολογιών, ημερολογίων ή του χρόνου που παρατηρούμε στα υπόλοιπα αντικείμενα και πλάσματα που υλοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια του ύπνου μας… Αν λοιπόν ο ύπνος μας είναι ένα ταξίδι έξω από τον αισθητό κόσμο που θεωρούμε πραγματικό, τότε το όνειρο που βλέπουμε τι είναι;
3. Η φύση του ονείρου
Το όνειρο που βλέπουμε στον ύπνο μας, είναι η «από έξω παρατήρηση» της συνειδητότητας του αισθητού κόσμου, μέσα στην οποία υπάρχει σαν πληροφορία και το σώμα το οποίο μας περιμένει σε αναμονή… Αν αυτό σας φαίνεται δύσκολο να το κατανοήσετε, θα πρέπει πρώτα να αντιληφθείτε την ύπαρξη δύο διαφορετικών καταστάσεων συνειδητότητας… Η μία αφορά τον δικό μας τον εικονικό ή αισθητό κόσμο των τριών διαστάσεων και η άλλη αφορά τον άδηλο και αόρατο κόσμο του εξωδιαστασιακού χώρου ο οποίος φυσικά είναι και ο πραγματικότερος μιας και περιλαμβάνει περισσότερες διαστάσεις άρα μεγαλύτερο μέρος της πληροφορίας… Είναι σαν να υπάρχει ένα σπίτι (ο δικός μας αισθητός κόσμος) και ένα σύμπαν (ο εξωδιαστασιακός χώρος)… Και μέσα στο σπίτι είναι και το δικό μας σώμα… Για να βγούμε όμως από το σπίτι πρέπει να βγούμε και από το σώμα μας μιας και τα δύο αυτά με ένα μοναδικό τρόπο είναι ένα, ενωμένα και αδιαχώριστα…
Δεν υπάρχει τρόπος να βγούμε από το σπίτι αν δεν βγούμε από το σώμα μας και δεν υπάρχει τρόπος να βγούμε από το σώμα μας αν δεν βγούμε από το σπίτι… Έτσι λοιπόν πέφτουμε για ύπνο… και τσουπ… έξω αμέσως… Φεύγουμε, πάμε μακριά, σε χώρους που είναι ασύλληπτοι για τη φαντασία και τη λογική μας… Πέρα από το χρόνο και το χώρο που αντιλαμβανόμαστε… Αν γυρίσουμε πίσω και κοιτάξουμε, θα δούμε το μικρό σπίτι (ο κόσμος μας όλος) μέσα σε ένα αχανές σύμπαν, άϋλο και άμορφο απίστευτης όμως ομορφιάς και γαλήνης… Αν πλησιάσουμε όμως στην επιστροφή μας κοντά, τότε θα μπορέσουμε να δούμε από το παράθυρο τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι… Θα δούμε δηλαδή «από έξω» αυτό που συμβαίνει «μέσα» στον αισθητό κόσμο… «Βλέπουμε» δηλαδή τούτο τον κόσμο και τη ζωή μας μέσα σε αυτόν, ενώ εμείς ακόμη είμαστε έξω… εκεί στον ενεργειακό χώρο, όπου δεν υπάρχει μορφή παρά μόνο πληροφορία… Ενεργειακή πληροφορία… Μια πληροφορία την οποία εμείς κατόπιν μπορούμε να διαβάσουμε μόνο με σύμβολα, τα οποία όμως μόνο εν μέρει μπορούν να αποκωδικοποιηθούν από τη μνήμη και τη σκέψη του εγκεφάλου μας όταν ξυπνήσουμε…
4. Εαυτός. Ο παρατηρητής του ονείρου
Αφού όμως το όνειρο το παρατηρεί κάποιος από «έξω» από τον αισθητό κόσμο ενώ ο ίδιος κοιμάται και το σώμα του είναι «μέσα» στον αισθητό κόσμο, τότε ποιος είναι αυτός που βλέπει το όνειρο; Ο Εαυτός… Υπάρχουν αρκετά ονόματα για αυτόν, αλλά στην ουσία είναι ένα και είναι αυτό, το ενεργειακό μέρος μας, το κοσμικό κύτταρο της πηγής μας… Αυτό το οποίο έχει τη δυνατότητα και ικανότητα να «βγαίνει έξω» και να επικοινωνεί με το άδηλο και αόρατο… Ο Εαυτός όμως όταν παρατηρεί από «έξω» τη συνειδητότητα του αισθητού κόσμου, δεν βλέπει αυτά που βλέπουμε εμείς «μέσα»… Δεν βλέπει βουνά, ούτε τρένα, ούτε ανθρώπους, ούτε ζώα, ούτε δέντρα, ούτε αστέρια… τίποτε από αυτά… Βλέπει πληροφορία… ενεργειακή πληροφορία… Διαβάζει την άγνωστη σε μας κοσμική γλώσσα της δημιουργίας, η οποία δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που ονομάζουμε εμείς ύλη και μορφή… Διαβάζει και καταγράφει ολόκληρη τη συνειδητότητα… Αυτά που συμβαίνουν, αυτά που έχουν συμβεί αλλά και αυτά που πρόκειται να συμβούν μιας και όλα είναι εκεί μέσα, στην 4η και 5η διάσταση του δικού μας παρελθόντος και μέλλοντος, καταγεγραμμένα από τον σχεδιασμό όσων κάνουν όνειρα, δημιουργούν οράματα και υλοποιούν σχέδια για αυτό τον κόσμο που επιλέξαμε να ζήσουμε…
Λίγο πριν επιστρέψει στην κατάσταση αφύπνισης, διαβάζει σε αυτή την άγνωστη γλώσσα και εισέρχεται στο σώμα για να το ξυπνήσει… Και τότε αυτή η άγνωστη γλώσσα μεταφράζεται σε μας με σύμβολα… Από όλα όμως που διαβάζει, εμείς μπορούμε να θυμηθούμε μονάχα όσα μπορούμε να αποσυμβολίσουμε… Αν δούμε δηλαδή στον ύπνο μας κάτι που μπορεί να συμβολιστεί με πυρκαγιά, τότε θα τη θυμόμαστε, διότι γνωρίζουμε τι σημαίνει πυρκαγιά… Το ίδιο αν δούμε κάτι που μπορεί να συμβολιστεί με δελφίνι, ή με τους γονείς μας ή τους φίλους μας ή οποιαδήποτε μορφή που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τη γνωρίζουμε, τότε θα το θυμηθούμε… Αν διαβάσει όμως κάτι το οποίο δεν μπορούμε να το αντιστοιχίσουμε με μια γνωστή σε μας μορφή, τότε είναι αδύνατον να το «δει» η μνήμη μας όταν ξυπνήσει το σώμα μιας και δεν το γνωρίζει σαν πληροφορία καν… Κι έτσι δεν το θυμόμαστε… Είναι μια πληροφορία την οποία έφερε ο Εαυτός μας αλλά εμείς είναι αδύνατον να την αξιοποιήσουμε… Έτσι αν μέσα σε μια πληροφορία υπάρχουν πολλές τέτοιες έννοιες που είναι «μη μεταφράσιμες» σε μας, τότε το όνειρο μέσα σε μερικά λεπτά της ώρας από την αφύπνισή μας το έχουμε ξεχάσει… με παντελή αδυναμία να το ανακαλέσουμε…
5. Η αιτία και η φύση του ύπνου
Και πότε «διαβάζει» αυτές τις πληροφορίες; Πότε βλέπει όνειρα; Μόνο κατά τη διάρκεια της «εξόδου» του από τον αισθητό κόσμο… Και αυτό για τους περισσότερους ανθρώπους γίνεται κατά τη διάρκεια του ύπνου μας… Τι συμβαίνει δηλαδή και γιατί… Το σώμα μας όπως και ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε είναι εικονικό… Δημιουργείται δηλαδή με το νόμο της αντίστροφης ροής μόλις αρχίσουμε και το παρατηρούμε… Έχουμε εξηγήσει πως γίνεται όταν περιγράψαμε το νόμος της αντίστροφης ροής αλλά και της διττότητας και της φύσης του χρόνου… Το εικονικό μας σώμα όμως το οποίο αποτελεί και το «εργαλείο» για την αντίληψη του κόσμου μέσω των αισθήσεων, είναι αδύνατον να βρίσκεται σε κατάσταση υλοποίησης συνεχώς, διότι στο ένα τρίτο περίπου του χρόνου που υλοποιείται πέφτει σε «κενό υλοποίησης» όπως και ολόκληρος ο αισθητός κόσμος… Αν σε αυτό το διάστημα εμείς το κρατήσουμε ενεργό τότε αρχίζουν να υπολειτουργούν οι αισθήσεις μας και τα πάντα γύρω αρχίζουν και αλλοιώνονται, να παραμορφώνονται και να δημιουργείται πλέον μια κατάσταση ψευδαίσθησης του κόσμου…
Ο ύπνος δηλαδή για το κάθε σώμα, δεν είναι τίποτε άλλο παρά «έξοδος από τον κόσμο» κατά τη διάρκεια του «κενού υλοποίησης»… Ο Εαυτός μας δηλαδή, η ύπαρξή μας, κάθε δύο τρίτα του χρόνου υλοποίησης απαιτείται να αλλάζει κατάσταση και από το στάδιο της συνειδητότητας του τρισδιάστατου κόσμου να περνά για ένα τρίτο του χρόνου (περίπου) στην κατάσταση του εξωδιαστασιακού σύμπαντος μιας και είναι αδύνατον να παραμείνει στο σώμα για την περίοδο αυτή… Ποιο είναι το σημαντικό που συμβαίνει δηλαδή; Η αλλαγή κατάστασης… Η συνειδητότητα καταρρέει και ο Εαυτός περνά «έξω» από αυτή για να επανέλθει όταν η συνειδητότητα αρχίσει να υλοποιείται πάλι… Στην κατάσταση λοιπόν αυτή του ύπνου, αρχίζει και διαβάζει αυτά που δεν μπορεί να δει όταν είναι ξύπνιος… Στην επιστροφή του όμως θεωρεί ότι αυτά που βλέπει δεν είναι πραγματικά… Και γιατί δεν είναι πραγματικά; Διότι πρώτον δεν είναι στο «Τώρα» και δεύτερον δεν έχει τη δυνατότητα να τα αποσυμβολίσει όλα… Αυτά που βλέπει συνήθως είναι καταστάσεις που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον και σπάνια που έχουν ήδη συμβεί στο παρελθόν του, όμως ο συμβολισμός τους, του είναι στην πλειοψηφία του άγνωστος…
6. Φύση και λειτουργία του οραματισμού
Το ίδιο περίπου που συμβαίνει με το όνειρο στον ύπνο μας, συμβαίνει και με τον οραματισμό… Μόνο που αυτό συμβαίνει κατά τη διάρκεια που εμείς είμαστε ξύπνιοι… δηλαδή δεν κοιμόμαστε… Οραματισμός δηλαδή, είναι η «από μέσα παρατήρηση» του «έξω» αόρατου μέρους της συνειδητότητας του αισθητού κόσμου, μέσα στην οποία υπάρχει σαν πληροφορία τόσο ολόκληρος ο κόσμος όσο και το σώμα μας το οποίο υλοποιείται μέσα σε αυτόν συνεχώς… Ενώ το σώμα μας δηλαδή βρίσκεται ενεργό σε κατάσταση υλοποίησης από τη συνειδητότητα, ο Εαυτός αποσπάται από αυτό και στρέφεται να παρατηρήσει το άδηλο… Δηλαδή γίνεται αντίστροφα… Η παρατήρηση όμως αυτή, δεν παραμένει παθητική όπως στο όνειρο του ύπνου, αλλά περιέχει ενεργή σκέψη… Κι ενώ στο όνειρο διαβάζουμε την άγνωστη γλώσσα της δημιουργίας και την μετατρέπουμε σε σύμβολα-μορφές, εδώ –στον οραματισμό- η σκέψη του σώματός μας διαβάζει τα σύμβολα-μορφές και ο Εαυτός μας τα μετατρέπει –μέσα στο άδηλο- σε πληροφορία της άγνωστης σε μας γλώσσας της δημιουργίας… Απλά οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αδύνατον να το κατανοήσουν και να το αντιληφθούν όλο αυτό…
Κατά τον οραματισμό δηλαδή, αυτό που κάνεις είναι να σχεδιάζεις εσύ ο ίδιος, αυτό που θα υλοποιηθεί σε λίγο μπροστά σου… Κι αυτό το «σε λίγο» μπορεί να έχει όσο βάθος χρόνου θέλεις… Έχουμε μιλήσει σχετικά στον σχεδιασμό βαθέως πεδίου για αυτό… Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα… Θέλεις για παράδειγμα να κτίσεις ένα σπίτι… Αυτό αρχίζεις να το σκέφτεσαι στην αρχή γενικά, αλλά σιγά-σιγά αρχίζεις να μπαίνεις σε λεπτομέρειες πως το θέλεις… Σκέφτεσαι δηλαδή τις διαστάσεις του, τη διαρρύθμιση του, τα χρώματά του, τα υλικά από τα οποία θα είναι φτιαγμένο… Κι ύστερα, πηγαίνεις σε ένα αρχιτέκτονα, του το περιγράφεις και αυτό αρχίζει να το σχεδιάζει στο χαρτί… Δηλαδή τι κάνεις; Επειδή εσύ αδυνατείς να το σχεδιάσεις μόνος σου, βρίσκεις κάποιον, τον οποίον τον εισαγάγεις στο δικό σου όνειρο… στο δικό σου όραμα… Αυτός τότε εισέρχεται στο άδηλο, διαβάζει αυτά που εσύ σχεδίασες εκεί μέσα με τη σκέψη σου και τα αποσυμβολίζει σε σχέδιο στο χαρτί… Σχέδιο τέτοιο το οποίο να είναι κατανοητό στους τεχνίτες που τελικά θα το υλοποιήσουν… Έτσι σε λίγο το δικό σου όραμα παίρνει μορφή μέσα από την ενέργεια των άλλων τους οποίους εσύ χρησιμοποίησες… Τους ανταπέδωσες με χρήμα την ενέργεια που δαπάνησαν για αυτό, αλλά το ένα δεν αναιρεί το άλλο… Οι άνθρωποι αυτοί υλοποίησαν το δικό σου όνειρο… Οι άνθρωποι δηλαδή αυτοί, είναι στην ουσία υλοποιητές οραμάτων… Το ίδιο συμβαίνει με όλων των ειδών τις υλοποιήσεις… καταστάσεων και μορφών…
7. Οι έννοιες του «μέσα» και του «έξω» βάθους
Έτσι γυρίζουμε πάλι στο σημείο από το οποίο ξεκινήσαμε… Το τι σημαίνει αφύπνιση… Και για να κατανοήσουμε τι εννοούμε θα δώσω ένα παράδειγμα… Μερικοί άνθρωποι, θεωρούν αφύπνιση την πληροφορία ότι ο κόσμος είναι εικονικός… ότι η ύλη είναι μέρος του ενεργειακού μέρους του το οποίο απλά δονείται σε διαφορετικές συχνότητες… Και αφού το πληροφορηθούν αυτό, συνεχίζουν να ζουν όπως και πριν… επιδεινώνοντας όμως την κατάστασή τους, στρέφοντας την προσοχή της παρατήρησής τους προς το βάθος του κόσμου… Δηλαδή «έξω από αυτούς»… Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ κάτι πολύ σημαντικό, όπου αν μας διαφύγει η σπουδαιότητά του, χάνουμε όλη την ουσία των πραγμάτων… Τι δηλαδή… Η βασική πληροφορία, η οποία όμως είναι αδύνατον να γίνει κατανοητή από την πλειονότητα των ανθρώπων, είναι ότι το «έξω του κόσμου» είναι «μέσα σε μας» και το «βάθος του κόσμου» είναι «έξω από μας»… Κι αυτό διότι έχουμε εκπαιδευτεί να τα αντιλαμβανόμαστε ανάποδα… Όμως το «βάθος το δικός μας» και το «βάθος του κόσμου» αποτελούν τα δύο αντίθετα άκρα της συνειδητότητας από την οποία υλοποιούμαστε και ζούμε… Εκεί έξω, στο βαθύ διάστημα που βλέπουμε όλοι μας, υπάρχει το βάθος του αισθητού κόσμου και ισοδυναμεί με το παρελθόν μας… Οτιδήποτε αποτελεί για μας παρελθόν, ισοδυναμεί με αυτό το βάθος του κόσμου… Με αυτό που έχουμε μάθει να ονομάζουμε «έξω» από μας…
Αυτό το «έξω» όμως που έχουμε εκπαιδευτεί να αποδεχόμαστε, είναι το «μέσα» του κόσμου που ζούμε… Όσο πιο έξω πάμε από εκεί, τόσο πιο μέσα στον αισθητό, εικονικό κόσμο της ύλης εγκλωβιζόμαστε και βυθιζόμαστε… Το αντίστροφο από αυτό, αποτελεί το «μέσα» μας, το οποίο είναι και η έξοδός μας από τον κόσμο αυτό… Το «μέσα» μας το οποίο ισοδυναμεί με αυτό που έχουμε μάθει να ονομάζουμε μέλλον μας… Το σώμα μας δηλαδή, αποτελεί μια πύλη από την οποία ο Εαυτός μας εισέρχεται μέσα σε ένα «κλειστό» και πεπερασμένο ενεργειακό χώρο, ο οποίος είναι εικονικός και αντιληπτός μόνο από τις αισθήσεις του σώματός μας… Η εικονικότητα αυτή, δημιουργεί την ψευδαίσθηση του βάθους του, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο από το «πιο βαθιά μέσα του»… Η ελευθερία μας δηλαδή από την εικονικότητα αυτή, ξεκινά από την πύλη του σώματός μας η οποία όμως ακολουθεί το νόμο της αντίστροφης ροής και είναι προς τα «μέσα» μας… Αυτή την αντιστροφή όμως της εικονικότητας, είναι αδύνατον να την κατανοήσει ο άνθρωπος όταν προσπαθεί να το κάνει με τη σκέψη και τη λογική του… Θα «κάψει» τον εγκέφαλό του όποιος προσπαθήσει να το κάνει… Το Εγώ, έχει «φραγή» που σε εμποδίζει να το επιτύχεις…
8. Ζούμε στο όνειρο ενός άλλου
Πως είναι δυνατόν όμως να θεωρεί κάποιος αφυπνισμένο τον εαυτό του όταν αντί να ξυπνήσει πηγαίνει πιο βαθιά μέσα στο όνειρο που ζει; Πως είναι δυνατόν να λες ότι ο κόσμος αυτός είναι εικονικός και ταυτόχρονα να περιμένεις να σε βοηθήσει κάποιος από εκεί έξω… από το βάθος της εικονικότητας; Πως είναι δυνατόν να παραδέχεσαι τον εσωτερικό σου Εαυτό και ταυτόχρονα η προσοχή της παρατήρησής σου να είναι στραμμένη προς τα έξω… προς το βαθύ διάστημα του κόσμου; Πως είναι δυνατόν να λες ότι τα πάντα προέρχονται από μέσα μας και την ίδια στιγμή να παρακαλάς να διατηρήσεις κάτι που απέκτησες εκεί έξω; Είναι αδύνατον… Και είναι αδύνατον διότι ολόκληρη η ζωή μας είναι κτισμένη πάνω σε αυτή την εικονικότητα του «έξω» δηλαδή του εγκλωβισμού μας στην ύλη… Για να αποδεχθεί ο σύγχρονος άνθρωπος όλα αυτά που διαβάζει και ακούει και να αφυπνιστεί πραγματικά, θα πρέπει να διαγράψει μονομιάς όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του… αλλά αυτό είναι μονάχα για ελάχιστους… Γιατί; Διότι θα πρέπει να αποδεχθεί από το πρώτο δευτερόλεπτο της αφύπνισής του, ότι όλα αυτά τα χρόνια ζει μέσα στο όνειρο ενός άλλου… Δεν το πιστεύετε; Τότε απαντήστε μέσα σας στις παρακάτω ερωτήσεις…
Ποιος δημιούργησε την περιγραφή του κόσμου σας από τη στιγμή που γεννηθήκατε; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε τη δομή της σημερινής κοινωνίας όπως ζείτε; Εσείς; Ποιος οργάνωσε τη δομή της εκπαίδευσης που ακολουθήσατε; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε το λόγο που το σύστημα εκπαίδευσης σας είναι έτσι όπως είναι; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε το πεδίο γνώσεων που κατέχετε; Εσείς; Ποιος αποφάσισε τη λίστα των επαγγελμάτων μέσα από την οποία διαλέξετε το δικό σας; Εσείς; Ποιος αποφάσισε ότι η κοινωνική σας κατάσταση πρέπει να εξαρτάται από τον τρόπο που εργάζεστε και το είδος της εργασίας που παρέχετε; Εσείς; Σε ποιόν παρέχετε την εργασία σας; Σε εσάς; Ποιος δημιούργησε τις ανάγκες της ύπαρξης του επαγγέλματος που εξασκείτε; Εσείς; Ποιος καθορίζει την υγεία σας; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε τις κοινωνικές παροχές; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε και καθόρισε τον τρόπο αμοιβής σας; Εσείς; Ποιος οραματίστηκε και καθόρισε το χρηματοπιστωτικό σύστημα στο οποίο λειτουργείτε; Εσείς; Ποιος προσδιορίζει τον ελεύθερο χρόνο σας; Εσείς; Ποιος κατευθύνει τη βούλησή σας; Εσείς;…
9. Η παγίδα της αφύπνισης
Διαβάζετε ακόμη το συγκεκριμένο άρθρο; Αν ναι δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν… Ή δεν καταλαβαίνετε τίποτε και προσπαθείτε να δείτε που το πάω ή αρχίζετε και αντιλαμβάνεστε το νόημα της πραγματικής αφύπνισης… Διότι στην αφύπνιση υπάρχει μια πάρα πολύ μεγάλη παγίδα… Ποια; Η ίδια η αφύπνιση… Διότι είναι διαφορετικό να βρίσκεσαι στα μαύρα σκοτάδια και διαφορετικό να γνωρίζεις αλλά να υποκρίνεσαι τον αφυπνισμένο… Ο μοναδικός τρόπος να σε κάνω δούλο μου, είναι να βάλω κάποιον να σου ανακοινώσει ότι εργάζεσαι για μένα κι εσύ να αδυνατείς να κάνεις το οτιδήποτε για να το αλλάξεις… Όχι γιατί δεν θέλεις αλλά διότι έχεις ενστερνιστεί όλα αυτά που σου έμαθα μέχρι τώρα… Αν ήμουν ο εξουσιαστής σου, θα μου ήταν πλέον πολύ εύκολο να βάλω την δική σου αφύπνιση να λειτουργήσει για λογαριασμό μου… Απλά διότι εγώ (ο οποιοσδήποτε εγώ) μπόρεσα να κάνω αυτό που σε σένα φαίνεται αδιανόητο… Να οραματιστώ τον κόσμο μέσα στον οποίο θέλω να ζήσω… Μπορεί να κάνω λάθος, μπορεί να σε καταστρέφω, μπορεί να σου στερώ τη δυνατότητα να έχεις τις δικές σου επιλογές, τη δική σου ζωή αλλά δεν φταίω εγώ… Εσύ με αφήνεις να το κάνω… Όλα γίνονται με τη δική σου βούληση… Εσύ μου ζητάς τα κεκτημένα σου… Εσύ μου ζητάς να μην αλλάξω τίποτε… Σου αρέσει η ιδέα ότι έρχεσαι από τα αστέρια κι εγώ στη δίνω… Εγώ σου λέω μια αλήθεια, ότι το παρελθόν σου είναι στα αστέρια κι εσύ στρέφεσαι σε αυτά… ισοδυναμείς το μέλλον σου με εκείνο του παρελθόντος σου…
Προσπαθώ να σε βοηθήσω λίγο να καταλάβεις λέγοντας για τον κόσμο αυτό που ζούμε αλλά εσύ συνεχίζεις να κοιτάς εκεί που έχεις μάθει να κοιτάς από παιδί… Έξω από σένα… Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες των άρθρων μου, είναι αδύνατον να κατανοήσουν τι γράφω… Για αυτό οι περισσότερες ερωτήσεις που κάνουν κατόπιν περιστρέφονται γύρω από τη δική τους κλειστή ζωή… Γύρω από τον μικρόκοσμό τους… Κι όμως… σχεδόν όλοι από αυτούς θεωρούν τον εαυτό τους αφυπνισμένο… Αδύνατον κι όμως αληθινό… Δεν έκαναν τίποτε για να αλλάξουν την κατάστασή τους και το χειρότερο οι περισσότεροι από αυτούς τρέμουν στην ιδέα να αλλάξουν κάτι από τα κεκτημένα τους… Είναι αδύνατον να περιγράψουν οι ίδιοι μέσα από τα δικά τους οράματα τον κόσμο που ζουν… Τους είναι αδύνατο να οραματιστούν μια άλλη κοινωνία, ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα, μια διαφορετική λίστα επαγγελμάτων με εντελώς άλλο τρόπο αποκόμισης της γνώσης… Τους είναι εντελώς αδύνατον να προσδιορίζουν μόνοι τους την έννοια της εργασίας και της προσφοράς, όπως τους είναι αδιανόητο να οραματιστούν από την αρχή ένα διαφορετικό σύστημα αξιών, αμοιβών και επιβραβεύσεων… Κάποιοι δημιούργησαν τα εργοστάσια κι όλοι θεώρησαν τους εαυτούς τους εργάτες… Κάποιοι οραματίστηκαν την κατανάλωση των προϊόντων τους κι όλοι θεώρησαν τους εαυτούς τους καταναλωτές… Τους είναι εντελώς απίστευτο να κατορθώσουν να ζουν μια υγιεινή ζωή χωρίς ασφάλεια και εξωτερικές παροχές και φυσικά ο χρόνος, η επίγνωση, η επιλογή και η βούληση θα παραμείνουν για αυτούς πληροφορία μη μεταφράσιμη…
10. Μοναχοί στην απουσία των πάντων
Θα ήθελα να σας κάνω ένα δώρο… Έτσι χωρίς αντάλλαγμα… Ένα δώρο το οποίο θα σας φέρει ίσως πιο κοντά στην αντίληψη της άγνοιά σας… Θα ήθελα να σκεφτείτε τον εαυτό σας σαν το μοναδικό κάτοικο ετούτου του πλανήτη… Ξέρω ότι στην ιδέα και μόνο της μοναξιάς θα αισθανθείτε να χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια σας… όμως σκεφτείτε ότι είναι απλά μια πνευματική άσκηση και μόνο… ένα υποθετικό σενάριο στο νου σας… Ένα σενάριο το οποίο όμως, σας ζητάω όχι μόνο να το σκεφτείτε αλλά και να προσπαθήσετε να το βιώσετε βαθιά μέσα σας… Είσαστε λοιπόν ολομόναχοι… δεν έχετε κανέναν… Ούτε οικογένεια, ούτε συγγενείς, ούτε φίλους, δεν έχετε εργασία, δεν έχετε σπουδάσει κάτι και το σημαντικότερο δεν γνωρίζετε ούτε τι είδος είναι τα πλάσματα που κυκλοφορούν γύρω σας και μοιάζουν με το σώμα σας, αλλά ούτε και γνωρίζετε τη γλώσσα που μιλάνε… τίποτε… Υποθέστε δηλαδή ότι ή εσείς δεν είσαστε άνθρωπος ή ότι εσείς είσαστε ο μοναδικός άνθρωπος στο σύμπαν… Όχι μονάχα σε τούτο τον πλανήτη αλλά σε όλο το σύμπαν που αντιλαμβάνεστε γύρω σας… Εντελώς μόνοι… Με τους ανθρώπους που υπάρχουν γύρω σας, αφήστε να επικοινωνεί μόνο του το σώμα σας και εσείς αποστασιοποιηθείτε από αυτό…
Θεωρήστε όμως ότι ενώ εσείς είσαστε μόνοι σας, όλα τα άλλα συμπεριλαμβανομένου του δικούς σας σώματος είναι κατά κάποιο τρόπο ενωμένα σε ένα ενιαίο και αδιαίρετο όλον… Θέλω να βγείτε έξω στους δρόμους με αυτό στο νου σας… Να περπατήσετε ανάμεσα στον κόσμο και τη φύση θεωρώντας ότι είσαστε απολύτως μόνοι… Ολομόναχοι στον κόσμο χωρίς κανένα κεκτημένο… Το καταλαβαίνετε τι σας ζητάω; Τους ανθρώπους γύρω σας δεν θα τους θεωρήσετε πλάσματα υποδεέστερα από εσάς ή τον εαυτό σας κάτι το υπερφυσικό… Θα τους εξισώσετε με το δικό σας σώμα και θα τους παρατηρείτε όπως παρατηρείτε το υπόλοιπο σύμπαν, τα υπόλοιπα φυτά, βουνά, ουρανό, αστέρια, τεχνολογία τα πάντα… Θα παρατηρείτε το σώμα σας να αλληλεπιδρά με τα πάντα αλλά μέσα σας θα διατηρείτε τη μοναξιά σας… Την απουσία των πάντων γύρω σας… Τίποτε δεν σας ανήκει, τίποτε δεν είναι δικό σας και τίποτε δεν μπορείτε να επηρεάσετε… Τίποτε απολύτως… Ζείτε την απόλυτη απουσία των πάντων γύρω σας… Γιατί να το κάνετε όλο αυτό…; Στην κατάσταση αυτή, το Εγώ, μιας και δεν του δίνετε την άδεια να αλληλεπιδράσει με τίποτε και με κανέναν, εξουδετερώνεται εντελώς, αφήνοντας μέσα σας τον Εαυτό σας να υπάρξει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια… Στο σημείο αυτό, βρίσκεστε στην ανοικτή πύλη των κόσμων…
Ελάχιστοι από εσάς θα κατορθώσετε να καταλάβετε περί ποιου πράγματος μιλάμε και τι οφέλη θα αποκομίσετε από την βιωματική του αντίληψη… Είναι οι ίδιοι, οι οποίοι έχουν αντιληφθεί γιατί χρειάζονται συμβουλές και οδηγίες για τη ζωή τους μονάχα όταν είναι ξύπνοι και όχι όταν ονειρεύονται… Οι ίδιοι οι οποίοι έχουν αντιληφθεί, ότι ακόμη και αυτό το κείμενο που διαβάζετε ανήκει στο εικονικό μέρος του κόσμου και για αυτό χρειάζεται συνεχή και ξεχωριστό αποσυμβολισμό για τον κάθε ένα από σας… Όμως η επιλογή και τα βήματα από εδώ και πέρα είναι δικά σας… Όσων… Έστω και ενός…
Αλκιρέας
Εις το ΕπανΟιδείν
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου