Κάθε Σαλονικιός με ενδιαφέρον για το μεταφυσικό έχει ακούσει για τους μύθους και τις φήμες που κυκλοφορούν για το κτίσμα επί της Βασιλίσσης Όλγας στον αριθμό 261-263
Η ιστορία του κτιρίου ξεκινά το 1919 όταν κτίστηκε. Από την αρχή, η όλη υπόθεση ήταν προβληματική, αφού ο δεύτερος όροφος του σπιτιού κατέρρευσε δυο φορές το 1919, πριν ολοκληρωθεί το χτίσιμο και οι μελέτες έδειξαν ότι ήταν «κομμένο το μπετόν». Σαν σύμπτωση θα έλεγε κανείς, σήμερα, ο δεύτερος όροφος είναι γκρεμισμένος ακριβώς στα ίδια σημεία που γκρεμιζόταν και τότε! Αναφορές λένε ότι αρχικά ήταν ένα καζίνο το οποίο επισκεπτόντουσαν πολλοί Εβραίοι. Έπειτα όμως από κάποια χρόνια, την εποχή της κατοχής, φημίζεται πως έγινε κέντρο βασανιστηρίων για πολλούς Εβραίους µε αποτέλεσμα το σπίτι να έχει θεωρηθεί από πολλούς μέρος με αρνητική ενέργεια. Το σπίτι αυτό, το συνοδεύει μια μεγάλη παλιά κατάρα και όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
«Θυμάμαι αυτό το οίκημα να δεσπόζει ακατοίκητο από τότε που ήμουν μωρό στην περιοχή. Πάντοτε σκοτεινό, απόμακρο, ψυχρό. Εχουν ειπωθεί πολλές ιστορίες για τις αιτίες που δεν κατοικήθηκε ποτέ ή έστω δεν κατεδαφίστηκε για να χτιστεί κάτι άλλο στη θέση του. Παλιά ήταν ένα αρχοντικό στην κορυφή του λόφου που υπήρχε στην Κηφισιά, μόνο του σε ένα τεράστιο οικόπεδο, που περιλάμβανε μια αχανή έκταση όπου σήμερα έχουν χτιστεί πολλές από τις πολυκατοικίες. Με το πέρας των δεκαετιών το στοιχειωμένο έμεινε απείραχτο, ενώ γύρω του η περιοχή πνίγηκε από οικοδομές» θυμάται η κυρία Εύα, η οποία διατηρεί το περίπτερο απέναντι από το κτίριο.
Οι μύθοι και οι φήμες για το οίκημα οργιάζουν. Οποιον «παλιό» Θεσσαλονικιό και να ρωτήσει κανείς θα του πει μια ιστορία. Ωστόσο, όλοι καταλήγουν στην ίδια κατακλείδα, ότι κανείς δεν τόλμησε να μπει μόνος του νύχτα...
«Οι γονείς μας λέγανε να μην πλησιάζουμε στο στοιχειωμένο γιατί υπάρχουν φαντάσματα. Κάποιοι είχαν παρατηρήσει ότι δεν πλησίαζαν ούτε ζώα, όπως σκυλιά και γάτες της περιοχής. Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες ήταν ότι μέσα στο σπίτι είχαν γίνει ανθρωποθυσίες παιδιών από κάποιον σατανιστή ιερέα και στη συνέχεια τα πνεύματα των παιδιών στοίχειωσαν τον χώρο» περιγράφει η κυρία Μαρία, κάτοικος της περιοχής
Ερχόμενοι στην δεκαετία του ’80 η ιστορία θέλει δύο εργολάβους να αναλαμβάνουν την κατεδάφισή του. Όμως την ημέρα που υπέγραψαν τα συμβόλαια για το ξεκίνημα της εργολαβίας, ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας για Αθήνα, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο από όσους χάθηκαν σε αυτό βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Πνεύματα νεκρών που βρίσκονται εγκλωβισμένα στη διάσταση µας, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τον άδικο τρόπο που πέθαναν.
Μία άλλη ιστορία θέλει µια οικογένεια τσιγγάνων να είχε νοικιάσει τον πρώτο όροφο ως κατάλυμα για να μείνει κάποιες μέρες. Το ίδιο βράδυ όμως, έφυγαν χωρίς να πουν τίποτα σε κανέναν. Ειπώθηκε, πως ακούγανε τρομερούς θορύβους και ουρλιαχτά να έρχονται από τα δωμάτια και από το ανεξερεύνητο υπόγειο.
Μυστηριώδης παραμένει η ιστορία ενός φωτογράφου Θεσσαλονικιού, ο οποίος πήγε να φωτογραφίσει το οίκημα. Δεν μπόρεσε όμως διότι ένιωσε σύρματα να πιέζουν το στομάχι του και η φωτογραφική του μηχανή έπεσε κι έσπασε. Τότε αποφάσισε να ηχογραφήσει ήχους με ένα μαγνητοφωνάκι που πάντα κουβαλούσε μαζί του. Αργότερα, έβαλε να ακούσει και πάλι την κασέτα. Ανάμεσα στη βουή από τα αμάξια της Βασιλίσσης Όλγας και τα γαβγίσματα ενός σκύλου, υπήρχε ένα «κενό» 7 δευτερολέπτων. Ξαναέβαλε την κασέτα να ακούσει πιο προσεχτικά και άκουσε κάτι σαν βαριά βήματα να σέρνονται και να πλησιάζουν αλλά και κάτι ψιθύρους που δεν καταλάβαινε τι έλεγαν…
Κατά καιρούς ακόμη, είχε ειπωθεί πως τα βράδια ακούγονται περίεργοι θόρυβοι, κραυγές που στοιχειώνουν την σκέψη των γύρω κατοίκων, κρύσταλλα που σπάνε, καθώς και φώτα που αναβόσβηναν μόνα τους, ρίχνοντας περισσότερο σκοτάδι στην όλη υπόθεση.
Ίσως όλα αυτά να είναι μυθεύματα των κατοίκων της περιοχής και άλλων που θέλουν να τροφοδοτήσουν με φόβο και μυστήριο την φαντασία ατόμων που δεν αφήνουν τέτοια περιστατικά απαρατήρητα. Ίσως πάλι να είναι εν μέρει αλήθεια.Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει κατά καιρούς για τα θορυβοποιά πνεύματα που κάνουν αισθητή την παρουσία τους, προκαλώντας μετακινήσεις αντικειμένων.
Για καλό και για κακό, στην περίπτωση που όλα αυτά αληθεύουν, αποφύγετε τις νυκτερινές διελεύσεις έξω από το κτίσμα της Βασιλίσσης Όλγας με τον αριθμό 261- 263, ή καλύτερα κατά γενική ομολογία όλων το ‘’Στοιχειωμένο Σπίτι’’.
roadstory.gr
Η ιστορία του κτιρίου ξεκινά το 1919 όταν κτίστηκε. Από την αρχή, η όλη υπόθεση ήταν προβληματική, αφού ο δεύτερος όροφος του σπιτιού κατέρρευσε δυο φορές το 1919, πριν ολοκληρωθεί το χτίσιμο και οι μελέτες έδειξαν ότι ήταν «κομμένο το μπετόν». Σαν σύμπτωση θα έλεγε κανείς, σήμερα, ο δεύτερος όροφος είναι γκρεμισμένος ακριβώς στα ίδια σημεία που γκρεμιζόταν και τότε! Αναφορές λένε ότι αρχικά ήταν ένα καζίνο το οποίο επισκεπτόντουσαν πολλοί Εβραίοι. Έπειτα όμως από κάποια χρόνια, την εποχή της κατοχής, φημίζεται πως έγινε κέντρο βασανιστηρίων για πολλούς Εβραίους µε αποτέλεσμα το σπίτι να έχει θεωρηθεί από πολλούς μέρος με αρνητική ενέργεια. Το σπίτι αυτό, το συνοδεύει μια μεγάλη παλιά κατάρα και όποιος προσπαθήσει να το γκρεμίσει κινδυνεύει να πεθάνει.
«Θυμάμαι αυτό το οίκημα να δεσπόζει ακατοίκητο από τότε που ήμουν μωρό στην περιοχή. Πάντοτε σκοτεινό, απόμακρο, ψυχρό. Εχουν ειπωθεί πολλές ιστορίες για τις αιτίες που δεν κατοικήθηκε ποτέ ή έστω δεν κατεδαφίστηκε για να χτιστεί κάτι άλλο στη θέση του. Παλιά ήταν ένα αρχοντικό στην κορυφή του λόφου που υπήρχε στην Κηφισιά, μόνο του σε ένα τεράστιο οικόπεδο, που περιλάμβανε μια αχανή έκταση όπου σήμερα έχουν χτιστεί πολλές από τις πολυκατοικίες. Με το πέρας των δεκαετιών το στοιχειωμένο έμεινε απείραχτο, ενώ γύρω του η περιοχή πνίγηκε από οικοδομές» θυμάται η κυρία Εύα, η οποία διατηρεί το περίπτερο απέναντι από το κτίριο.
Οι μύθοι και οι φήμες για το οίκημα οργιάζουν. Οποιον «παλιό» Θεσσαλονικιό και να ρωτήσει κανείς θα του πει μια ιστορία. Ωστόσο, όλοι καταλήγουν στην ίδια κατακλείδα, ότι κανείς δεν τόλμησε να μπει μόνος του νύχτα...
«Οι γονείς μας λέγανε να μην πλησιάζουμε στο στοιχειωμένο γιατί υπάρχουν φαντάσματα. Κάποιοι είχαν παρατηρήσει ότι δεν πλησίαζαν ούτε ζώα, όπως σκυλιά και γάτες της περιοχής. Μία από τις πιο γνωστές ιστορίες ήταν ότι μέσα στο σπίτι είχαν γίνει ανθρωποθυσίες παιδιών από κάποιον σατανιστή ιερέα και στη συνέχεια τα πνεύματα των παιδιών στοίχειωσαν τον χώρο» περιγράφει η κυρία Μαρία, κάτοικος της περιοχής
Ερχόμενοι στην δεκαετία του ’80 η ιστορία θέλει δύο εργολάβους να αναλαμβάνουν την κατεδάφισή του. Όμως την ημέρα που υπέγραψαν τα συμβόλαια για το ξεκίνημα της εργολαβίας, ο ένας πέθανε από την καρδιά του και ο άλλος σκοτώθηκε σε τροχαίο ταξιδεύοντας για Αθήνα, κάνοντας πολλούς να πιστέψουν πως το σπίτι είναι στοιχειωμένο από όσους χάθηκαν σε αυτό βρίσκοντας τραγικό θάνατο. Πνεύματα νεκρών που βρίσκονται εγκλωβισμένα στη διάσταση µας, προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τον άδικο τρόπο που πέθαναν.
Μία άλλη ιστορία θέλει µια οικογένεια τσιγγάνων να είχε νοικιάσει τον πρώτο όροφο ως κατάλυμα για να μείνει κάποιες μέρες. Το ίδιο βράδυ όμως, έφυγαν χωρίς να πουν τίποτα σε κανέναν. Ειπώθηκε, πως ακούγανε τρομερούς θορύβους και ουρλιαχτά να έρχονται από τα δωμάτια και από το ανεξερεύνητο υπόγειο.
Μυστηριώδης παραμένει η ιστορία ενός φωτογράφου Θεσσαλονικιού, ο οποίος πήγε να φωτογραφίσει το οίκημα. Δεν μπόρεσε όμως διότι ένιωσε σύρματα να πιέζουν το στομάχι του και η φωτογραφική του μηχανή έπεσε κι έσπασε. Τότε αποφάσισε να ηχογραφήσει ήχους με ένα μαγνητοφωνάκι που πάντα κουβαλούσε μαζί του. Αργότερα, έβαλε να ακούσει και πάλι την κασέτα. Ανάμεσα στη βουή από τα αμάξια της Βασιλίσσης Όλγας και τα γαβγίσματα ενός σκύλου, υπήρχε ένα «κενό» 7 δευτερολέπτων. Ξαναέβαλε την κασέτα να ακούσει πιο προσεχτικά και άκουσε κάτι σαν βαριά βήματα να σέρνονται και να πλησιάζουν αλλά και κάτι ψιθύρους που δεν καταλάβαινε τι έλεγαν…
Κατά καιρούς ακόμη, είχε ειπωθεί πως τα βράδια ακούγονται περίεργοι θόρυβοι, κραυγές που στοιχειώνουν την σκέψη των γύρω κατοίκων, κρύσταλλα που σπάνε, καθώς και φώτα που αναβόσβηναν μόνα τους, ρίχνοντας περισσότερο σκοτάδι στην όλη υπόθεση.
Ίσως όλα αυτά να είναι μυθεύματα των κατοίκων της περιοχής και άλλων που θέλουν να τροφοδοτήσουν με φόβο και μυστήριο την φαντασία ατόμων που δεν αφήνουν τέτοια περιστατικά απαρατήρητα. Ίσως πάλι να είναι εν μέρει αλήθεια.Τόσα και τόσα έχουμε ακούσει κατά καιρούς για τα θορυβοποιά πνεύματα που κάνουν αισθητή την παρουσία τους, προκαλώντας μετακινήσεις αντικειμένων.
Για καλό και για κακό, στην περίπτωση που όλα αυτά αληθεύουν, αποφύγετε τις νυκτερινές διελεύσεις έξω από το κτίσμα της Βασιλίσσης Όλγας με τον αριθμό 261- 263, ή καλύτερα κατά γενική ομολογία όλων το ‘’Στοιχειωμένο Σπίτι’’.
roadstory.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου