Ακολουθεί απόσπασμα από άρθρο του Rafe Mairστο οποίο τίθεται το ερώτημα του ποιος είναι σε θέση να σώσει σήμερα την κατάσταση την στιγμή που φαίνεται να υπάρχουν μόνο άσχημα νέα.
Αν οι ΗΠΑ ήταν εταιρία θα βρίσκονταν σε καθεστώς πτώχευσης, αν δεν είχαν ήδη πτωχεύσει. Στην πραγματικότητα τώρα είναι μαθηματικά αδύνατο για την αμερικάνικη κυβέρνηση να αποπληρώσει το εθνικό χρέος αφού χρωστά περισσότερα δολάρια απ’ όσα υπάρχουν σήμερα στον κόσμο! Ούτε και η παλιά καλή εκτύπωση δολαρίων μπορεί να βοηθήσει διότι τοTreasury των ΗΠΑ έχει ήδη τυπώσει τα χρήματα που αύξησαν το χρέος του ακόμη περισσότερο. Μπορεί τα λάστιχα των ΗΠΑ να μην έχουν κλατάρει ακόμη, έχουν εξαντλήσει όμως τις αντοχές τους εδώ και καιρό…
Τώρα η ενδιαφέρουσα ερώτηση (τι θα συνέβαινε αν αποτύγχαναν όλοι)- η Κίνα είναι ο κύριος κάτοχος του αμερικάνικου χρέους, όμως είναι όπως μία τράπεζα χωρίς εγγύηση των καταθέσεών της – όσο περισσότερο απαιτεί την αποπληρωμή του χρέους τόσο σε μεγαλύτερη αδυναμία αποπληρωμής φέρνει τους Αμερικάνους. Και όπως σ’ ένα Σαιξπηρικό έργο, η πλοκή περιπλέκεται όλο και περισσότερο όσο παρακολουθούμε. Καθώς η Κίνα προσφέρεται να διασώσει την ΕΕ, επενδύει δις στην Αφρική και συνεχίζει να υποστηρίζει την Washington, η ίδια της η οικονομία είναι σε μπελάδες αφού οι τράπεζές της έχουν υπερβολικά λεφτά επενδεδυμένα σε αμφισβητούμενες οικονομικές δραστηριότητες μέσα στην ίδια την Κίνα.
Το περιοδικό Forbes αναφέρει ότι “η γραφειοκρατία της κυβέρνηση (της Κίνας) αυτοχρηματοδοτείται ξεφορτώνοντας χρέος σε δημόσιες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οι τοπικές κυβερνήσεις αντλούν κεφάλαια πουλώντας γη σε αστρονομικές τιμές σε επιχειρήσεις που τους ανήκουν και η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας προσφέρει αφειδώς ρευστότητα σε ολόκληρο το σύστημα με τρόπο που κάνει το Ben Bernanke της Federal Reserve να μοιάζει τσιγκούνης“.
“Πρόκειται για ένα σχήμα Ponzi στην κεφαλή του οποίου βρίσκεται η κεντρική τράπεζα που μπορεί να τυπώνει χρήμα“, λέει χαρακτηριστικά ο Victor Shin, ένας ειδικός σε θέματα Κίνας στο Northwestern University.
Η Ρωσία ίσως να συνιστά μια ηλιαχτίδα ελπίδας σε αυτή την ζοφερή εικόνα όμως αντιμετωπίζει το πρόβλημα του να προσπαθεί να διεξάγει εμπόριο με μία ΕΕ που δεν έχει χρήμα και το οποίο σημαίνει ότι πρέπει, όπως έκανε και η Κίνα με τις ΗΠΑ, να χρηματοδοτεί τους πελάτες της ώστε να πληρώνουν για να προϊόντα που τους στέλνει. Πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι η περίπτωση του οικονομικού καλαθιού του 90 ίσως να είναι ο οικονομικός σωτήρας των ανόητα αυτάρεσκων Ευρωπαίων που χλεύαζαν τα προβλήματα της διεσπασμένης ΕΣΣΔ και τώρα καλωσορίζουν, αν δεν εκλιπαρούν κιόλας, για βοήθεια. Όμως η Ρωσία έχει τα δικά της προβλήματα ένα εκ των οποίων είναι και η πλουσιοπάροχη προμήθεια φυσικού αερίου σε μία παγκόσμια αγορά που είναι αναγκασμένη να οδηγήσει τις τιμές προς τα κάτω.
Τι θα συμβεί αν αποτύχουν οι πάντες; Είναι όπως το επιτραπέζιο παιχνίδι της Monopoly όπου ξεκινάς από την αρχή με νέο χρήμα;
Εγώ θέτω τα ερωτήματα, δεν δίνω τις απαντήσεις, αλλά τολμώ να υποθέσω ότι όποια και να είναι η εξέλιξη, το πιο πιθανό είναι να είναι πολύ άσχημη.
ΠΗΓΗ
Αν οι ΗΠΑ ήταν εταιρία θα βρίσκονταν σε καθεστώς πτώχευσης, αν δεν είχαν ήδη πτωχεύσει. Στην πραγματικότητα τώρα είναι μαθηματικά αδύνατο για την αμερικάνικη κυβέρνηση να αποπληρώσει το εθνικό χρέος αφού χρωστά περισσότερα δολάρια απ’ όσα υπάρχουν σήμερα στον κόσμο! Ούτε και η παλιά καλή εκτύπωση δολαρίων μπορεί να βοηθήσει διότι τοTreasury των ΗΠΑ έχει ήδη τυπώσει τα χρήματα που αύξησαν το χρέος του ακόμη περισσότερο. Μπορεί τα λάστιχα των ΗΠΑ να μην έχουν κλατάρει ακόμη, έχουν εξαντλήσει όμως τις αντοχές τους εδώ και καιρό…
Τώρα η ενδιαφέρουσα ερώτηση (τι θα συνέβαινε αν αποτύγχαναν όλοι)- η Κίνα είναι ο κύριος κάτοχος του αμερικάνικου χρέους, όμως είναι όπως μία τράπεζα χωρίς εγγύηση των καταθέσεών της – όσο περισσότερο απαιτεί την αποπληρωμή του χρέους τόσο σε μεγαλύτερη αδυναμία αποπληρωμής φέρνει τους Αμερικάνους. Και όπως σ’ ένα Σαιξπηρικό έργο, η πλοκή περιπλέκεται όλο και περισσότερο όσο παρακολουθούμε. Καθώς η Κίνα προσφέρεται να διασώσει την ΕΕ, επενδύει δις στην Αφρική και συνεχίζει να υποστηρίζει την Washington, η ίδια της η οικονομία είναι σε μπελάδες αφού οι τράπεζές της έχουν υπερβολικά λεφτά επενδεδυμένα σε αμφισβητούμενες οικονομικές δραστηριότητες μέσα στην ίδια την Κίνα.
Το περιοδικό Forbes αναφέρει ότι “η γραφειοκρατία της κυβέρνηση (της Κίνας) αυτοχρηματοδοτείται ξεφορτώνοντας χρέος σε δημόσιες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Οι τοπικές κυβερνήσεις αντλούν κεφάλαια πουλώντας γη σε αστρονομικές τιμές σε επιχειρήσεις που τους ανήκουν και η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας προσφέρει αφειδώς ρευστότητα σε ολόκληρο το σύστημα με τρόπο που κάνει το Ben Bernanke της Federal Reserve να μοιάζει τσιγκούνης“.
“Πρόκειται για ένα σχήμα Ponzi στην κεφαλή του οποίου βρίσκεται η κεντρική τράπεζα που μπορεί να τυπώνει χρήμα“, λέει χαρακτηριστικά ο Victor Shin, ένας ειδικός σε θέματα Κίνας στο Northwestern University.
Η Ρωσία ίσως να συνιστά μια ηλιαχτίδα ελπίδας σε αυτή την ζοφερή εικόνα όμως αντιμετωπίζει το πρόβλημα του να προσπαθεί να διεξάγει εμπόριο με μία ΕΕ που δεν έχει χρήμα και το οποίο σημαίνει ότι πρέπει, όπως έκανε και η Κίνα με τις ΗΠΑ, να χρηματοδοτεί τους πελάτες της ώστε να πληρώνουν για να προϊόντα που τους στέλνει. Πόσο ειρωνικό είναι το γεγονός ότι η περίπτωση του οικονομικού καλαθιού του 90 ίσως να είναι ο οικονομικός σωτήρας των ανόητα αυτάρεσκων Ευρωπαίων που χλεύαζαν τα προβλήματα της διεσπασμένης ΕΣΣΔ και τώρα καλωσορίζουν, αν δεν εκλιπαρούν κιόλας, για βοήθεια. Όμως η Ρωσία έχει τα δικά της προβλήματα ένα εκ των οποίων είναι και η πλουσιοπάροχη προμήθεια φυσικού αερίου σε μία παγκόσμια αγορά που είναι αναγκασμένη να οδηγήσει τις τιμές προς τα κάτω.
Τι θα συμβεί αν αποτύχουν οι πάντες; Είναι όπως το επιτραπέζιο παιχνίδι της Monopoly όπου ξεκινάς από την αρχή με νέο χρήμα;
Εγώ θέτω τα ερωτήματα, δεν δίνω τις απαντήσεις, αλλά τολμώ να υποθέσω ότι όποια και να είναι η εξέλιξη, το πιο πιθανό είναι να είναι πολύ άσχημη.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου