Δε ζούμε στο 2013, αλλά στο... 1716!

 Οι περισσότεροι από εμάς, έχουμε αναρωτηθεί κάποια στιγμή στη ζωή μας, είτε μετά από μια αξέχαστη νύχτα διασκεδάζοντας με τους φίλους μας, είτε μετά από μια συναρπαστική συζήτηση μαζί τους, ή ενώ εργαζόμαστε επάνω σε κάτι που μας έχει απορροφήσει: "Πότε πέρασε η ώρα; Ούτε που το κατάλαβα!". Μήπως επειδή όντως ''χάνουμε τον χρόνο'';
Για όσους μάλιστα έζησαν κατά τη διάρκεια των ετών 614 – 911 μ.Χ. θα μπορούσε μάλιστα να μοιάζει η εποχή αυτή σαν… να μην υπήρξε ποτέ… στην πραγματικότητα!

Ξεκινώντας από την 1η Ιανουαρίου του 45 π.Χ. το Ιουλιανό Ημερολόγιο ίσχυσε έως το 1582, όταν ο Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄ διαμόρφωσε το Γρηγοριανό Ημερολόγιο.

Το Γρηγοριανό ημερολόγιο επινοήθηκε γιατί σύμφωνα με το Ιουλιανό, η εαρινή ισημερία μετατοπιζόταν κατά μία μέρα κάθε 128 χρόνια, γεγονός μη επιθυμητό. Έτσι, αντικαταστάθηκε από το Γρηγοριανό, σύμφωνα με το οποίο η εαρινή ισημερία μετατοπίζεται μόλις μία ημέρα κάθε 3.300 χρόνια.

Ο Γερμανός ιστορικός Χέρμπερτ Ίλιγκ εξέφρασε πρώτος το 1991 την άποψη ότι έχουμε "χάσει στο μέτρημα" 297 χρόνια και πως στην πραγματικότητα σήμερα δε ζούμε στο 2013 αλλά στο 1716.

Αυτό το "κενό" προκλήθηκε "είτε κατά λάθος, είτε από παρανόηση εγγράφων, ή από εσκεμμένη παραποίηση".Θα μπορούσε να οφείλεται στην εναλλαγή ημερολογίων κατά τη διάρκεια των αιώνων, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να οδηγηθούν σε λανθασμένους υπολογισμούς.

Ακόμη όμως και μετά το πέρασμα αιώνων, σύμφωνα με τον Ίλιγκ, ο "χαμένος χρόνος" θα έπρεπε να είναι κάποιες ημέρες ή μήνες, και όχι 297 χρόνια!

Ο συνάδελφός του, ιστορικός, Δρ. Χανς Ούρλιχ Νίεμιτζ υποστήριξε σε μια ερευνητική εργασία το 1995, σε ό,τι αφορά την "υπόθεση του χαμένου χρόνου" (Phantom Time Hypothesis), ότι υπάρχουν αρκετά αποδεικτικά στοιχεία που δείχνουν ότι τα χρόνια 614 – 911 όντως δεν υπήρξαν ποτέ!

Το παρεκκλήσι του Άαχεν, που πιστεύεται ότι χτίστηκε το 800 μ.Χ. παρουσιάζει αρχιτεκτονικές ομοιότητες με παρεκκλήσια που κατασκευάστηκαν 200 χρόνια μετά. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής η Βυζαντινή Αυτοκρατορία πέρασε από τεράστιες μεταρρυθμίσεις, "όμως δεν υπάρχουν καθόλου ιστορικές πηγές για τις υποτιθέμενες μεταρρυθμίσεις εκείνης της περιόδου".

Ο Νίεμιτζ χρησιμοποιεί ακόμη ως αποδεικτικά στοιχεία την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για την ευρεία επέκτασης της θρησκείας του Ισλάμ σε όλη την Περσία και την Ευρώπη και την αδράνεια του Εβραϊκού λαού κατά τη διάρκεια μιας εποχής μεγάλης αναταραχής.

"Ενώνοντας όλα αυτά τα σημεία" υποστήριζε ο ίδιος, "γίνεται ξεκάθαρο ότι από την ιστορία πολλών πολιτισμών λείπουν 297 χρόνια".

"Ποιος, πότε, πώς και γιατί –διερωτάται στο τέλος της εργασίας του- παραποίησε την ιστορία, προσθέτοντάς της σχεδόν 300 χρόνια;"

Ο ίδιος υποστηρίζει ότι η Καθολική Εκκλησία παραποιούσε συνεχώς έγγραφα, για να διατηρεί τη "θεολογία της και να προσθέτει αξιοπιστία στη θρησκεία, παρουσιάζοντας έθιμα/λείψανα/διατάγματα ως παλαιότερης εποχής", κάτι που σύμφωνα με τον Nίεμιτζ "είναι γνωστό σε όλους τους ιστορικούς κύκλους".

Μία άλλη θεωρία επικεντρώνεται γύρω από το Ρωμαίο Αυτοκράτορα, Όθωνα Γ΄, και την επιθυμία του η βασιλεία του να συμπέσει με το έτος 1.000 μ.Χ. Προκειμένου να το πετύχει, παραποίησε τα… χρόνια.

Ο Niemitz υποθέτει ακόμη (με τη βοήθεια του βυζαντινολόγου Πήτερ Σράινερ) ότι ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ζ΄ έβαλε να ξαναγραφεί η ιστορία του Βυζαντίου και διέταξε στους "μεταγραφείς" να καταστρέψουν τα αρχικά αρχεία.

''Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε γιατί ήθελε να το κάνει αυτό ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Ζ΄. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η πράξη αυτή της επαναγραφής και παραποίησης είχε συμβεί. Και αν μπορούσε να συμβεί στο Βυζάντιο, θα μπορούσε να έχει ξανασυμβεί οποιαδήποτε άλλη στιγμή" καταλήγει ο Νίεμιτζ.

Όλα τα στοιχεία που παραθέτουν τόσο ο Νίεμιτζ όσο και ο Ίλιγκ,, είναι περιστασιακά και βασίζονται στον κανόνα «αν κανείς δεν έχει δει τις αποδείξεις ότι δεν υπάρχει, τότε θα μπορούσε να έχει υπάρξει».

Φαίνεται λοιπόν ότι ο «χαμένος χρόνος»… δεν πήγε πουθενά!

Ευτυχισμένο το 2014... ή μήπως το 1717;



protothema.gr