Μια νέα έρευνα πάνω στη διαδικασία της γήρανσης αποκαλύπτει ότι ορισμένα είδη χλωρίδας και πανίδας έχουν την ικανότητα να γίνονται ισχυρότερα ή τουλάχιστον να διατηρούνται ανεπηρέαστα από το πέρας του χρόνου σε αντίθεση με τον άνθρωπο.
Η σχετική έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature διενεργεί συγκριτική μελέτη στο φαινόμενο της γήρανσης όπως αυτό εκδηλώνεται σε μια σειρά ειδών χλωρίδας και πανίδας (θηλαστικά, σπονδυλωτά, ασπόνδυλα, φυτά, φύκη, μύκητες κ.α.).
Οι ερευνητές από τη Δανία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Αυστραλία που συμμετείχαν στην έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή εξελικτικής βιολογίας Όουεν Τζόουνς του πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εξασθένηση και ο θάνατος από γηρατειά που επέρχεται αναπόφευκτα στον άνθρωπο, στα περισσότερα θηλαστικά και στα πουλιά δεν αφορά σε όλα τα είδη ζώων.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ορισμένα είδη πανίδας, όπως οι χελώνες, όπως και κάποια δέντρα δυναμώνουν με τη γήρανση. Επίσης κάποια, όπως η ύδρα του γλυκού νερού παραμένουν ανεπηρέαστα από το αδυσώπητο για τον άνθρωπο πέρας του χρόνου.
Αναλυτικότερα, η χελώνα της ερήμου έχει περισσότερες πιθανότητες θνησιμότητας στην αρχή της ζωής της σε σύγκριση με την μελλοντική πορεία της στο χρόνο.
Από την άλλη πλευρά, η ύδρα του γλυκού νερού με διάρκεια ζωής που μπορεί να φτάσει και τα 1.400 χρόνια παρουσιάζει σταθερά χαμηλή θνησιμότητα καθόλη τη διάρκεια.
Χαμηλή μεταβολή της θνησιμότητας με το γήρας καταγράφεται και σε είδη όπως τα ροδόδενδρα, τα καβούρια, οι σαύρες και οι βάτραχοι.
Ωστόσο, ο παράγοντας “θνησιμότητα” δεν επηρεάζει πάντοτε τον χρόνο ζωής: υπάρχουν είδη που εμφανίζουν συνεχώς αυξανόμενη θνησιμότητα στη διάρκεια της ζωής τους, παρ’ όλα αυτά ζουν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν όμως και είδη που, ενώ έχουν συνεχώς μειούμενη θνησιμότητα όσο περνάει ο χρόνος, παρόλα αυτά ζουν λίγο μόνο καιρό.
Αντίστοιχα, η γονιμότητα αυξάνεται κατά τη διάρκεια του “γήρατος” ορισμένων ειδών, κυρίως χλωρίδας.
Συμπερασματικά, η γήρανση δεν είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να μελετηθεί ανθρωποκεντρικά ώστε να αποκαλυφθεί η ποικιλία του σε όλο της το εύρος.
«Πολλοί άνθρωποι, ακόμα και επιστήμονες, τείνουν να πιστεύουν ότι η γήρανση είναι αναπόφευκτη και ότι συμβαίνει σε όλους τους οργανισμούς στη Γη με τον τρόπο που γίνεται στους ανθρώπους, δηλαδή νομίζουν ότι κάθε είδος εξασθενεί καθώς γερνά και είναι πιο πιθανό να πεθάνει. Όμως καθόλου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Όουεν Τζόουνς.
«Υπάρχει μια ποικιλία στη θνησιμότητα και στη γονιμότητα των οργανισμών που μας εξέπληξε. Πρέπει να ερευνήσουμε περισσότερο το ζήτημα, προτού θεωρήσουμε ότι έχουμε πραγματικά καταλάβει τις εξελικτικές αιτίες της γήρανσης και, έτσι, να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των γηρατειών στους ανθρώπους», κατέληξε.
Επισημαίνεται ότι στη νέα μελέτη, σε αντίθεση με προγενέστερες, περιλήφθηκαν και είδη, όπως λοιπά σπονδυλωτά, ασπόνδυλα, φυτά, φύκη, μύκητες κ.ά. πέρα από γνωστά θηλαστικά και πουλιά.
econews
Η σχετική έρευνα που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Nature διενεργεί συγκριτική μελέτη στο φαινόμενο της γήρανσης όπως αυτό εκδηλώνεται σε μια σειρά ειδών χλωρίδας και πανίδας (θηλαστικά, σπονδυλωτά, ασπόνδυλα, φυτά, φύκη, μύκητες κ.α.).
Οι ερευνητές από τη Δανία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Αυστραλία που συμμετείχαν στην έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή εξελικτικής βιολογίας Όουεν Τζόουνς του πανεπιστημίου της Νότιας Δανίας, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η εξασθένηση και ο θάνατος από γηρατειά που επέρχεται αναπόφευκτα στον άνθρωπο, στα περισσότερα θηλαστικά και στα πουλιά δεν αφορά σε όλα τα είδη ζώων.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ορισμένα είδη πανίδας, όπως οι χελώνες, όπως και κάποια δέντρα δυναμώνουν με τη γήρανση. Επίσης κάποια, όπως η ύδρα του γλυκού νερού παραμένουν ανεπηρέαστα από το αδυσώπητο για τον άνθρωπο πέρας του χρόνου.
Αναλυτικότερα, η χελώνα της ερήμου έχει περισσότερες πιθανότητες θνησιμότητας στην αρχή της ζωής της σε σύγκριση με την μελλοντική πορεία της στο χρόνο.
Από την άλλη πλευρά, η ύδρα του γλυκού νερού με διάρκεια ζωής που μπορεί να φτάσει και τα 1.400 χρόνια παρουσιάζει σταθερά χαμηλή θνησιμότητα καθόλη τη διάρκεια.
Χαμηλή μεταβολή της θνησιμότητας με το γήρας καταγράφεται και σε είδη όπως τα ροδόδενδρα, τα καβούρια, οι σαύρες και οι βάτραχοι.
Ωστόσο, ο παράγοντας “θνησιμότητα” δεν επηρεάζει πάντοτε τον χρόνο ζωής: υπάρχουν είδη που εμφανίζουν συνεχώς αυξανόμενη θνησιμότητα στη διάρκεια της ζωής τους, παρ’ όλα αυτά ζουν αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα. Υπάρχουν όμως και είδη που, ενώ έχουν συνεχώς μειούμενη θνησιμότητα όσο περνάει ο χρόνος, παρόλα αυτά ζουν λίγο μόνο καιρό.
Αντίστοιχα, η γονιμότητα αυξάνεται κατά τη διάρκεια του “γήρατος” ορισμένων ειδών, κυρίως χλωρίδας.
Συμπερασματικά, η γήρανση δεν είναι ένα φαινόμενο που πρέπει να μελετηθεί ανθρωποκεντρικά ώστε να αποκαλυφθεί η ποικιλία του σε όλο της το εύρος.
«Πολλοί άνθρωποι, ακόμα και επιστήμονες, τείνουν να πιστεύουν ότι η γήρανση είναι αναπόφευκτη και ότι συμβαίνει σε όλους τους οργανισμούς στη Γη με τον τρόπο που γίνεται στους ανθρώπους, δηλαδή νομίζουν ότι κάθε είδος εξασθενεί καθώς γερνά και είναι πιο πιθανό να πεθάνει. Όμως καθόλου δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο», δήλωσε ο Όουεν Τζόουνς.
«Υπάρχει μια ποικιλία στη θνησιμότητα και στη γονιμότητα των οργανισμών που μας εξέπληξε. Πρέπει να ερευνήσουμε περισσότερο το ζήτημα, προτού θεωρήσουμε ότι έχουμε πραγματικά καταλάβει τις εξελικτικές αιτίες της γήρανσης και, έτσι, να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα των γηρατειών στους ανθρώπους», κατέληξε.
Επισημαίνεται ότι στη νέα μελέτη, σε αντίθεση με προγενέστερες, περιλήφθηκαν και είδη, όπως λοιπά σπονδυλωτά, ασπόνδυλα, φυτά, φύκη, μύκητες κ.ά. πέρα από γνωστά θηλαστικά και πουλιά.
econews
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου