Ο Πάυλος Παυλίδης είναι μουσικός, στιχουργός και ερμηνευτής που γεννήθηκε 13 Οκτωμβρίου του '64 στη Βέροια. Έγινε γνωστός ως κιθαρίστας στην ελληνική ροκ μπάντα "Μωρά στη φωτιά" ('86-'88) και αργότερα ως τραγουδιστής και στιχουργός στα "Ξύλινα Σπαθιά" ('93-2003). Το 2004 ξεκίνησε solo καριέρα με τους B-Movies.
Η δημιουργικότερη περίοδος της ζωής του φαίνεται..
να είναι αυτή των Ξύλινων Σπαθιών λόγο της μεγάλης απήχησης απο ενα διψασμένο -για ροκ μουσική- κοινό, τόσο της ποιότητας οσο και της ποσότητας των τραγουδιών. Ηταν ενα απο τα δημοφιλέστερα συγκροτήματα της Ελλαδας το οποίο ξεχώρισε χάρη στο δικό του ιδιαίτερο μουσικό σχήμα. Το μεγαλύτερο μέρος των μουσικών κομματιών αναφέρεται στην μάστιγα των ναρκωτικών.
Ενα μεγάλο και δημιουργικό μέρος της ζωής του, το πέρασε στο εξωτερικό. Στη Γαλλία έγραψε το κομμάτι "Ο Βασιλιάς της σκόνης" το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία.
Μετά το χωρισμό απο τα Ξύλινα Σπαθιά ο Παύλος Παυλίδης αναλαμβάνει πια εξολοκλήρου να τελέσει το έργο του. Συγκροτήθηκε με τους B-Movies και ακολουθώντας ενα διαφορετικό ύφος γράφει το δίσκο "αφού λοιπόν ξεχάστηκα" που κυκλοφόρησε το 2004. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με σκέψεις και προσωπικά βιώματα του. Με μια πιο προσεκτική ακρόαση διαπιστώνουμε την ευρηματικότητα και μια πνοή γαλήνης που έρχεται να χαλαρώσει τον ακροατή.
Δυο χρόνια αργότερα το 2006 κυκλοφόρησε το δίσκο "άλλη μια μέρα" παρεα με τους B-Movies, ο οποίος είναι και ο αγαπημένος μου. Αφήνοντας πίσω πια την εποχή των Σπαθιών, επανεντάσει μια ολοκαίνουρια ηλεκτρονική "νότα" που ακολουθούν τρομπέτες, βιολιά, σαξόφωνα και άλλα κρουστά. Ενας δίσκος γεμάτος ενέργεια που χαρακτηρίζεται τόσο απο την ποιητική ένοια των στίχων οσο και απο τους ρυθμούς της μουσικής. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως «soundtrack της ευτυχίας».
Το 2010 κυκλοφορεί τον ανεπανάληπτο δίσκο "αυτό το πλοίο που όλο φτάνει" μαζί με τους B-Movies. Ενας δίσκος που μοιάζει να γράφτηκε καλοκαίρι στην αμμουδιά, παρέα με μια κιθάρα και τον ήχο των κυμμάτων, περιμένοντας «ενα πλοίο που ολο φτάνει». Γεμάτος με ανέμελες, ρομαντικές και νοσταλγικές μελωδίες που έρχονται να σκεπάσουν κάθε θλίψη και στεναχώρια. Ο ίδιος μάλιστα λέει οτι είναι, οτι πιο ερωτικό έχει γράψει ποτέ.
Λίγο αργότερα το 2013 κυκλοφορεί την τέταρτη δισκογραφική δουλειά του "ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί" όπως πάντα παρέα με τους B-Movies, δίνοντας για ακόμα μια φορά ενα ξεχωριστό άκουσμα. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότιτας, μελωδίες και στίχοι συνθέτουν χιλιάδες εικόνες που φέρνουν μια ανάσα γιορτής και κάνουν «πέρα» το άγχος της καθημερινότητας.
Ο Πάυλος Παυλίδης αναγνωρίστηκε ως ενας καλλιτέχνης που επένδησε σε ενα διαφορετικό είδος μουσικής, έχοντας στόχο την αρμονία, την φυσική ή τεχνητή σύνθεση που σου δίνει ενα αίσθημα ομορφιάς και πληρότητας που.. δεν έχει τέλος!
© X.vahoo για το sfirikse-to
Η δημιουργικότερη περίοδος της ζωής του φαίνεται..
να είναι αυτή των Ξύλινων Σπαθιών λόγο της μεγάλης απήχησης απο ενα διψασμένο -για ροκ μουσική- κοινό, τόσο της ποιότητας οσο και της ποσότητας των τραγουδιών. Ηταν ενα απο τα δημοφιλέστερα συγκροτήματα της Ελλαδας το οποίο ξεχώρισε χάρη στο δικό του ιδιαίτερο μουσικό σχήμα. Το μεγαλύτερο μέρος των μουσικών κομματιών αναφέρεται στην μάστιγα των ναρκωτικών.
Ενα μεγάλο και δημιουργικό μέρος της ζωής του, το πέρασε στο εξωτερικό. Στη Γαλλία έγραψε το κομμάτι "Ο Βασιλιάς της σκόνης" το οποίο είχε μεγάλη επιτυχία.
Μετά το χωρισμό απο τα Ξύλινα Σπαθιά ο Παύλος Παυλίδης αναλαμβάνει πια εξολοκλήρου να τελέσει το έργο του. Συγκροτήθηκε με τους B-Movies και ακολουθώντας ενα διαφορετικό ύφος γράφει το δίσκο "αφού λοιπόν ξεχάστηκα" που κυκλοφόρησε το 2004. Οι στίχοι έχουν να κάνουν με σκέψεις και προσωπικά βιώματα του. Με μια πιο προσεκτική ακρόαση διαπιστώνουμε την ευρηματικότητα και μια πνοή γαλήνης που έρχεται να χαλαρώσει τον ακροατή.
Δυο χρόνια αργότερα το 2006 κυκλοφόρησε το δίσκο "άλλη μια μέρα" παρεα με τους B-Movies, ο οποίος είναι και ο αγαπημένος μου. Αφήνοντας πίσω πια την εποχή των Σπαθιών, επανεντάσει μια ολοκαίνουρια ηλεκτρονική "νότα" που ακολουθούν τρομπέτες, βιολιά, σαξόφωνα και άλλα κρουστά. Ενας δίσκος γεμάτος ενέργεια που χαρακτηρίζεται τόσο απο την ποιητική ένοια των στίχων οσο και απο τους ρυθμούς της μουσικής. Θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ως «soundtrack της ευτυχίας».
Το 2010 κυκλοφορεί τον ανεπανάληπτο δίσκο "αυτό το πλοίο που όλο φτάνει" μαζί με τους B-Movies. Ενας δίσκος που μοιάζει να γράφτηκε καλοκαίρι στην αμμουδιά, παρέα με μια κιθάρα και τον ήχο των κυμμάτων, περιμένοντας «ενα πλοίο που ολο φτάνει». Γεμάτος με ανέμελες, ρομαντικές και νοσταλγικές μελωδίες που έρχονται να σκεπάσουν κάθε θλίψη και στεναχώρια. Ο ίδιος μάλιστα λέει οτι είναι, οτι πιο ερωτικό έχει γράψει ποτέ.
Λίγο αργότερα το 2013 κυκλοφορεί την τέταρτη δισκογραφική δουλειά του "ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί" όπως πάντα παρέα με τους B-Movies, δίνοντας για ακόμα μια φορά ενα ξεχωριστό άκουσμα. Μεταξύ ονείρου και πραγματικότιτας, μελωδίες και στίχοι συνθέτουν χιλιάδες εικόνες που φέρνουν μια ανάσα γιορτής και κάνουν «πέρα» το άγχος της καθημερινότητας.
Ο Πάυλος Παυλίδης αναγνωρίστηκε ως ενας καλλιτέχνης που επένδησε σε ενα διαφορετικό είδος μουσικής, έχοντας στόχο την αρμονία, την φυσική ή τεχνητή σύνθεση που σου δίνει ενα αίσθημα ομορφιάς και πληρότητας που.. δεν έχει τέλος!
© X.vahoo για το sfirikse-to
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου